Notice: Trying to access array offset on value of type null w taxonomy_menu_trails_init() (linia 102 z /home/www/pejzaz.czado.com/sites/all/modules/taxonomy_menu_trails/taxonomy_menu_trails.module).
To miejsce ma swoją dusze. Wszechogarniająca cisza, która wyzwala nieopisana radość. I te drzewa, niemi świadkowie tego co było, jest i będzie. Tak jest na Wołtuszowej w Rymanowie. Czy to to samo miejsce… ?
Niestety jest to spam,a jeśli tego nie tolerujesz,usuń ten post. Zachęcam cię jednak do jego przeczytania. Otworzyliśmy właśnie nową ocenialnię!Zapytasz się za pewne po co następny taki blog,który tworzy banda głupków. Otóż ja ci odpowiem na to pytanie.Nasza ocenialnia ma za zadanie szczerze i szybko ocenić twoją twórczość,ale również zareklamować ją innym blogerom .Zatrudnia nie tylko doświadczonych oceniających,ale i wytwarza ona wokół klimat,dzięki któremu,nikt nie poczuje się urażony nawet,jeśli jego blog otrzyma niską ocenę. Dlatego zachęcam do odwiedzenia kuźni talentu,nawet jeśli nie chcesz zostać oceniony. http://kuznia-talentow.blog.onet.pl/
Ostatnio został tam zniszczony mój ulubiony zakątek, w miejscu gdzie szlak przecinał potok, a było tam tak urokliwie, mam nadzieję, że już więcej nie zostanie odebrane. A zdjęcia świetne:)
Takie miejsca nikną w oczach.Znam kilka, które straciły swój czar, bo wielu spragnionych piekna pojawia sie tam w jednym czasie… Więc trzeba szukać dalej, być oczyma dla Tych spragnionych i kiedy zrobi sie znów tłoczno zrobic krok… we właściwa stronę… dalej.
O uroku tego miejsca zdecydowanie przesądza fakt, że można przyjść i napaść nim oczy w samotności. Jeśli jednak w tym celu przybędą tam wszyscy na raz, to czar istotnie pryśnie…Dlatego wdzięczna jestem za te piękne zdjęcia. Choć nie stoję na tej dróżce i nie słyszę skowronka, to jestem tam w tej chwili tylko ja…:)Pozdrawiam.
~kasia
5 Listopad 2010 23:40
Te zdjęcia są tak piękne, że żadne słowo nie jest w stanie odzwierciedlić ich uroku
~Mimi
10 Sierpień 2010 08:11
To miejsce ma swoją dusze. Wszechogarniająca cisza, która wyzwala nieopisana radość. I te drzewa, niemi świadkowie tego co było, jest i będzie. Tak jest na Wołtuszowej w Rymanowie. Czy to to samo miejsce… ?
~Julia
23 Lipiec 2010 13:37
A ja pomilcze w pelnym zachwycie ….
~Nonkonformistka
19 Lipiec 2010 23:55
Niestety jest to spam,a jeśli tego nie tolerujesz,usuń ten post. Zachęcam cię jednak do jego przeczytania. Otworzyliśmy właśnie nową ocenialnię!Zapytasz się za pewne po co następny taki blog,który tworzy banda głupków. Otóż ja ci odpowiem na to pytanie.Nasza ocenialnia ma za zadanie szczerze i szybko ocenić twoją twórczość,ale również zareklamować ją innym blogerom .Zatrudnia nie tylko doświadczonych oceniających,ale i wytwarza ona wokół klimat,dzięki któremu,nikt nie poczuje się urażony nawet,jeśli jego blog otrzyma niską ocenę. Dlatego zachęcam do odwiedzenia kuźni talentu,nawet jeśli nie chcesz zostać oceniony. http://kuznia-talentow.blog.onet.pl/
[email protected]
19 Lipiec 2010 23:38
wspaniałe zdjęcia! pierwsze od dołu najbardziej mi się podoba.
*tak-widzę.blog.onet.pl*
~Tristan
19 Lipiec 2010 22:27
Ostatnio został tam zniszczony mój ulubiony zakątek, w miejscu gdzie szlak przecinał potok, a było tam tak urokliwie, mam nadzieję, że już więcej nie zostanie odebrane. A zdjęcia świetne:)
~patmar
19 Lipiec 2010 22:12
Swoją perfekcyjną fotografią ze zwykłej opuszczonej łąki stworzyłeś przepiękną baśniową krainę. Potrafisz to robić jak mało kto.Gratuluję.:)
~aseret73
15 Lipiec 2010 23:38
Nasza pamięć tylko jest w stanie zatrzymać czas.Jest jedną z najcenniejszych rzeczy jakie mamy.Zdjęcia cudne!!!
~Ilona
15 Lipiec 2010 16:20
Takie miejsca nikną w oczach.Znam kilka, które straciły swój czar, bo wielu spragnionych piekna pojawia sie tam w jednym czasie… Więc trzeba szukać dalej, być oczyma dla Tych spragnionych i kiedy zrobi sie znów tłoczno zrobic krok… we właściwa stronę… dalej.
~A,
14 Lipiec 2010 22:26
potrafisz zatrzymać czas…
~Carrmelita
14 Lipiec 2010 14:45
Racja … bo pięknie jest tam, gdzie nas nie ma … zazwyczaj, na szczęście
Wtedy jest o czym marzyć i śnić …
~Akwarelia
14 Lipiec 2010 13:09
O uroku tego miejsca zdecydowanie przesądza fakt, że można przyjść i napaść nim oczy w samotności. Jeśli jednak w tym celu przybędą tam wszyscy na raz, to czar istotnie pryśnie…Dlatego wdzięczna jestem za te piękne zdjęcia. Choć nie stoję na tej dróżce i nie słyszę skowronka, to jestem tam w tej chwili tylko ja…:)Pozdrawiam.
~kasia_4444
14 Lipiec 2010 09:15
jak zwykle jestem oczarowana