Cudowne zaproszenie na wędrówkę, nikt by nie odmówił i z ogromną chęcią skorzystał. To z pewnością baśniowa kraina Królowej Śniegu, która tuż przed chwilą przejechała tędy swoim lodowym zaprzęgiem. Jaka cisza i spokój panuje, niby zima a tak jest tu przytulnie. Marzy się, by i w tym roku zima otuliła już nas swoją białą pierzynką. Marzy się, tęskni i czeka…cierpliwie czeka.Tak sobie myślę, co bym zrobiła gdybym się tam teraz znalazła? Radość byłaby przeogromna, zupełnie beztroska i szcze…Może najpierw wytarzałbym się w śniegu, żeby poczuć jego chłód, miękkość i jak poliki i ręce pieką, gdy za bardzo się z nim „tulimy’ – by sprawdzić czy śnieg jest prawdziwy, czy to nie sen. Albo nie, lepiej nie niszczyć tych równych struktur, nie mącić spokoju. Niech wszystko pozostanie nienaruszone, ślady „brutalnie” wyrażonej radości są niepotrzebne. Może raczej rzuciłabym się w szalonym biegu drogą pomiędzy ośnieżonymi zaroślami, by poczuć na twarzy „gwiezdny pył’ zimy, albo spokojnie poszłabym tam gdzie droga prowadzi wsłuchując się w kojące, rytmiczne skrzypienie śniegu pod butami – cudowny dźwięk nie dający się niczym zastąpić.
Rewelacja! Prawdziwą rozkoszą duszy jest patrzeć na takie uroki zimy. Ileż w tym arcydziele przyrody piękna, spokoju, zadumy, powagi… Warto takie widoki zatrzymać w kadrze. Pozdrawiam!
kolejny raz oglądam to zdjęcie,oglądam i podziwiam ,ten świat jest taki realny,idę drogą wdycham świeże powietrze dotykam śniegu….muszę juz wracać jutro przyjdę tu znowu
Pozdrawiam i oczywiście delektuję się Twoim pięknem spojrzenia na świat a w szczególności uchwyceniem wagi chwili istnienia w Kosmosie…Dziękuję za możność obcowania ze Sztuką!
~ameli
12 Styczeń 2007 00:40
Cudowne zaproszenie na wędrówkę, nikt by nie odmówił i z ogromną chęcią skorzystał. To z pewnością baśniowa kraina Królowej Śniegu, która tuż przed chwilą przejechała tędy swoim lodowym zaprzęgiem. Jaka cisza i spokój panuje, niby zima a tak jest tu przytulnie. Marzy się, by i w tym roku zima otuliła już nas swoją białą pierzynką. Marzy się, tęskni i czeka…cierpliwie czeka.Tak sobie myślę, co bym zrobiła gdybym się tam teraz znalazła? Radość byłaby przeogromna, zupełnie beztroska i szcze…Może najpierw wytarzałbym się w śniegu, żeby poczuć jego chłód, miękkość i jak poliki i ręce pieką, gdy za bardzo się z nim „tulimy’ – by sprawdzić czy śnieg jest prawdziwy, czy to nie sen. Albo nie, lepiej nie niszczyć tych równych struktur, nie mącić spokoju. Niech wszystko pozostanie nienaruszone, ślady „brutalnie” wyrażonej radości są niepotrzebne. Może raczej rzuciłabym się w szalonym biegu drogą pomiędzy ośnieżonymi zaroślami, by poczuć na twarzy „gwiezdny pył’ zimy, albo spokojnie poszłabym tam gdzie droga prowadzi wsłuchując się w kojące, rytmiczne skrzypienie śniegu pod butami – cudowny dźwięk nie dający się niczym zastąpić.
~ewelina_19
14 Marzec 2006 17:16
chciałabym iść taką drogą przez zycie i zeby nigdy sie nie kończyła
~wilk
13 Marzec 2006 22:16
brakuje zająca.
~Liryczna 16
6 Marzec 2006 20:26
To zdjęcie jest naprawde prześliczne z wielką chęcią mogłabym napisać do niego krótki wiersz… cudowne
wojtasek30@poczta.onet.pl
4 Marzec 2006 15:55
Uwielbiam gósrkie pejzarze… gratuluje
~czado
3 Marzec 2006 19:21
Droga na Kopiec w okolicach Rymanowa Zdroju
~and
3 Marzec 2006 18:58
gdzie to jest? zdaje mi sie ze tam bylam:P super zdjecie..:)
~jeanny
1 Marzec 2006 20:00
Zapraszam do mojego świata w kolorze blue ,zostaw po sobie ślad,a ja dodam cię do linków http://jeanny3.blog.onet.pl .
~mariara
23 Luty 2006 20:45
Rewelacja! Prawdziwą rozkoszą duszy jest patrzeć na takie uroki zimy. Ileż w tym arcydziele przyrody piękna, spokoju, zadumy, powagi… Warto takie widoki zatrzymać w kadrze. Pozdrawiam!
~Meg-81
21 Luty 2006 16:12
Tam w gdzieś głębi pewnie ukryty jest pałac Królowej Zimy…
~ewa
15 Luty 2006 13:18
kolejny raz oglądam to zdjęcie,oglądam i podziwiam ,ten świat jest taki realny,idę drogą wdycham świeże powietrze dotykam śniegu….muszę juz wracać jutro przyjdę tu znowu
~Kasik
13 Luty 2006 09:13
Cudownie – jak w bajce . . .Pozdrawiam bajkowo
))
~Julia
12 Luty 2006 15:19
Droga, ktora idziesz …wspaniala!
~dagne
11 Luty 2006 18:03
Pozdrawiam i oczywiście delektuję się Twoim pięknem spojrzenia na świat a w szczególności uchwyceniem wagi chwili istnienia w Kosmosie…Dziękuję za możność obcowania ze Sztuką!
~amarta
11 Luty 2006 17:46
Chciałabym mieć taką drogę koło domu. Wiecznie bym po niej spacerowałaPozdrawiam
pigulkab@poczta.onet.pl
11 Luty 2006 17:42
Złapać za rękę i pójść drogą przed siebie … czy prowadziła on od czy w strone domu ?… ściskam-mroweczkab
~justysia36
11 Luty 2006 09:03
białe mysli biały las to bajkowy świat….ten wspanialy zimowy klimatduszę rozpiera…
~Muszynianka
10 Luty 2006 21:58
Uwielbiam zdjęcia w ten sposób sfotografowanych dróg.Swietnie Ci wyszło uchwycenie nie tylko drogi, ale tych drzew.Zdjęcie pierwsza klasa!