Gdzie wzrusza cię, że stoi jeszcze ta stara wierzba, że jest jeszcze ta czereśnia, bo tylu "twoich" drzew już nie ma.
Że nie zarosła jeszcze ta łąka, że nikt nie postawił tu jeszcze domu i możesz jeszcze tędy przejść.
Że twoje dzieci mogą przyprowadzić tu swoje pociechy, tak jak ty to kiedyś robiłeś.
I że mógłbyś napisać o tym miejscu książkę, bo to pół twojego życia.
