Blog roku 2005

Monthly archive

 

 

 

   

Komentarze: 

  • ~Jolka

    Pocieszasz,ale mnie i tak jest strasznie,strasznie,strasznie wstyd…



  • ~czado

    Władek ma rację :) Obydwa zdjęcia przedstawiają buki. Ale nie ma się czego wstydzić, z pewnością znasz się na czymś, o czym ja i Władek nie mamy pojęcia ;) Pozdrawiam



  • ~Jolka-kobieta miastowa(niestety)

    Proszę Autora o rozstrzygnięcie :co przedstawia górne zdjęcie?Jeśli to nie brzozy -chyba spłonę ze wstydu…



  • ~ameli

    Gdy „obcuję” z naturą, to taki „dzikus miastowy” ze mnie wychodzi…Chciałabym być z nią częściej i jak najdłużej, by się oswoić, lepiej ją poznać i „zaprzyjaźnić się” – ale nie jest mi to dane…Gdy idę w „plener” czuję się jak jej gość i nie wiem czy wypada mi to, czy tamto, staram się nie robić „kłopotów”…,ale czy moja obecność gospodarza nie męczy? Jeszcze trochę wody w strumieniach upłynie zanim będę czuła się w górach swobodnie.I też dlatego Buki mnie przerażają, bo tak naprawdę znam tylko ich „powierzchowność”, bo z wizytą do nich wpadam tylko na chwilę. A Ty na co dzień z nimi mieszkasz, możesz je często odwiedzać i poznałeś ich prawdziwą naturę. Są dla Ciebie rzeczywiście jak „seniorzy” doświadczeni życiem, jak kompani wędrówki, którzy ochronią cię przed niebezpieczeństwami – Ty jesteś ich, one są Twoje. Może kiedyś przedstawisz mnie Im, może się z nimi „oswoję” i wtedy łagodniejszym „okiem” będą na mnie spozierać ze swoich wysokości.



  • ~czado

    Dla mnie buki są przyjaciółmi, jak wujowie z rodziny i sąsiedztwa. Budzą podziw i respekt, są doświadczeni, niejedno przeżyli. Czuję, że są mi życzliwi, choć nigdy tego nie okazują. Gdyby tak zebrało im się na zwierzenia…Dziękuję :)



  • ~ameli

    Prawdę mówiąc, buki swoim ogromem trochę mnie przerażają.Tam skąd je znam, rosną na stromych zboczach, prowadzi tamtędy droga, a później ścieżka na Błyszcz. Na nim miejscowi pobudowali niewielką kapliczkę, dla uczczenia spotkań Kardynała Wojtyły z tamtejszymi oazami rodzin.Gdy tylko mogę odwiedzam to miejsce.Ale dla człowieka z nizin droga na szczyt nie jest łatwa.Na początku jest łagodnie, dosyć szeroko, koń z wozem by przejechał; dookoła pełno świerków i innych niskich drzewek liściastych; a po niżej ścieżki w niewielkim zgłębieniu szumi sobie wesolutki strumyk. Im wyżej, tym coraz trudniej, ale to zrozumiałe. Jednak jest taki „kryzysowy moment”, gdy dochodzi się do rozległej łąki, na której można złapać głębszy oddech przed dalszą drogą.I właśnie temu najtrudniejszemu odcinkowi towarzyszą buki.Kiedy dochodzi się do buków, droga się mocno zwęża, coraz więcej wystających korzeni o fantastycznych kształtach, ścieżka staje się bardzo stroma, czasami i woda tamtędy spływa, człowiek zasapany…ostatkiem sił łapczywie „chłepce” powietrze, aż w głowie się kręci…czy to ze zmęczenia, a może z niedotlenienia (ludzie z nizin nie potrafią w górach oddychać), nogi jak z waty uginają się i….w tym momencie… – nigdy nie pamiętam, co jest po prawej stronie ścieżki – ale po lewej……na stromej skarpie „stoją” właśnie one…BUKI Dlaczego mnie przerażają…?Są takie olbrzymie, niewzruszone a ja przy nich czuje się taka mała…i słaba – słaba w swojej niemocy zapanowania nad zmęczeniem…słaba fizycznie….Boję się, że tam do nich spadnę, że te trzęsące się nogi zawiodą, że poślizgnę się i zsunę po zboczu. Zawsze sobie wtedy powtarzam, że takie silne drzewa mnie zatrzymają i na samym dole się nie znajdę, ale i tak się boję…A gdy jeszcze szumi wiatr…..bo przecież nie zawsze świeci słońce…stają się jeszcze bardziej groźnie…ciemnieją…wydaje się wtedy ich więcej i…”huczą” – tak głośno i grubym tonem…wtedy naprawdę się ich boję,… boję się gór, choć te które odwiedzam wysokie nie są, ale zawsze…Wtedy czuję się, tak jakby góry mnie nie chciały…”nie dla ciebie one człowieczku z nizin – ty mięczaku i słabeuszu”. Przychodzi wtedy refleksja, że rzeczywiście one chyba nie dla mnie, że „włóczęgogórołazem” nie zostanę……tylko sobie to wmawiam. Mogę je podziwiać na obrazku, ale by żyć ich klimatem i oddychać górskim powietrzem – nie zasługuję…Mimo przygód -zimą czekam z utęsknieniem a gdy zbliża się lato odliczam dni do spotkania z nimi, mam nadzieję że one również na mnie czekają i wraz z bukami nie będą mnie tym razem straszyły, okażą więcej cierpliwości i zrozumienia dla ich oddanej wielbicielki :) To tyle o górach i bukach, nie ma co z nimi zadzierać…a propos buków, to potężne nie tylko fizycznie drzewa …pełne tajemniczej siły i majestatu, chylę ku nim czoło….



  • ~Dom!n!3k@

    heyka fajny blog wpadnij do mnie na rewanzyk na www .wszystko-jest-policzone.blog.onet.pl



  • ~Władek

    Jejciu, kobiety miastowe, to buki są, nie brzozy!



  • ~ameli

    …cudowny błekit i kojące rytmy potężnych drzew…Wspaniałe, majestatyczne buki, chylę ku nim czoło…



  • ~rude wredne

    Apeluję, BŁAGAM o nowe „Obrazy”. ..! Bo ileż można męczyć archiwum ;) Ale tak poważnie… proszę pokornie już… No właśnie – już…



  • ~Kasiula

    Naprawde swietny blog :) zasłużył siebie na nagrodę :) zapraszam do siebie :www.kaasiuulaaaaa.blog.onet.pl


  • To pierwsze bardziej mi się podoba. Zwłaszcza gra kolorów… :-)



  • ~krasnal

    a między drzewami snuć się poczynają boginy i gnomy…



  • ~Carrmelita

    Może nie będę oryginalna, ale mogę tylko przytoczyć scenę z filmu „Władca Pierścieni” – cz.II – „Dwie wieże”, w której ojciec Arueny – król Elfów, odradza jej związek z Aragornem w następujących słowach: ” Czeka go (w domyśle Aragorna ) śmierć, splendor królów -ludzi, chwała, która nie przeminie aż do końca świata. Ale ty, moja córko będziesz żyć dalej w mroku i zwątpieniu, jak w bezgwiezdnym, zimowym zmierzchu. Będziesz trwać w żalu wśród niknących w mroku drzew, aż cały świat się zmieni i wypełnią się długie dni twego życia. Arueno, nie czeka cię tu nic prócz śmierci”. Toje zdjęcia, Czado oddają klimat tej sceny. Pozdrawiam,



  • ~nacia

    Siemka!!! Masz Super Bloga!!! Zapraszam na mojego http://www.natusia1997.blog.onet.pl ;] pozdro



  • ~dziwadlo

    Przypomina mi to zdjęcie z National Geographic ilustrujące artykuł o bajkach braci Grimm…. Sliczny błekitny. :)



  • ~yolka_k

    no tyle brzózek aż chce się ciąć, bidulki. Pozdrawiam



  • ~yolka_k

    te buki to do ściecia gotowe, a reszta pod rozwagę. Pozdrawiam



  • ~Marcella

    Cześć Waldek, dawno mnie nie było na Twoim blogu :-) Ale przynajmniej wykorzystałam ten cudowny listopad i byłam w takich miejscach, jak fotografujesz także o zmierzchu. Pozdrawiam!


  • Hej u mnie konkurs na http://justyna12-gifki.blog.onet.pl zapraszam do wygrania komcie masz śliczny blog!


  • Hej u mnie konkurs na http://justyna12-gifki.blog.onet.pl zapraszam do wygrania komcie masz śliczny blog!



  • ~behemot.blox.pl

    eh, bardzo bym chciala tam byc… o zmierzchu… o swicie… tam…



  • ~Jolka

    Cuda wyprawia światło w tym brzozowym lasku…I ta cisza…Piękne…



  • ~I.

    tak bardzo kocham las.tak bardzo kocham wspominienia z nim związane.a jest ich tak bardzo wiele…



  • ~KRYSTYNA

    Te błękity……….. jak z bajki…….



  • ~Dobrej Nocy

    Ach, jak piekny jest TAM listopad, bajkowo.



  • ~mama

    Cichy i trochę straszny…ale jaki piękny.



  • ~rude wredne

    … tylko jeźdźca bez głowy brakuje ;) uwielbiam tajemniczość lasu… i ten dziwny szacunek, którego nie sposób nie poczuć… i tę własną ‘malutkość’…

  

Komentarze: 

  • ~ameli

    Gdzie nikt…nie dotrze…Ciebie nie znajdzie…nie spotka, tego co Ty zobaczyłeś…Intrygujące zdjęcie, ni to kolorowe, ni czarno – białe.Witrażowe, impresjonistyczno-pointylistyczne światełka w tle – cudownie migocą. Mocno, chyba słońce musiało świecić, by taki efekt uzyskać. Takie rozbłyski kojarzą mi się ze światłem odbitym w wodzie – promienie słońca na rozedrganej tafli jeziora, albo z płomieniem świecy widzianym oczami pełnymi łez.Ciekawe jaka to pora dnia, może popołudnie…, ale żółte blaski słońca trochę za jasne, za „nieśmiałe”, jak na tę porę dnia, bardziej może odpowiadałyby tu godziny poranka.Ale słoneczko nisko, więc może jednak…popołudnie?Wiesz taki delikatny żółty kolor – to, o ile się nie mylę, żółcień neapolitańska – nic nie mówiąca nazwa, ale fajna – lubię ją. Na tle tych delikatno-żółtych, rozmigotanych „świetlików”, listki wydają się być błękitne i transparentne jak serwetki papierowe, albo jak bibuła chińska, żeby ładniej i bardziej poetycko brzmiało. Tu głębią ostrości odważnie zadziałałeś…wzbogaca to mocno obraz, szczególnie, że ostrość przypada tam gdzie najwięcej światła. Nastrój chwili uchwycony wyśmienicie.Po raz kolejny uchwycony motyw więcej mówi, niż to, co pierwszym spojeżeniem moglibyśmy zauważyć……Te dwa suche liście, po prawej, które dzięki swojej „chropowatości”, wyróżniają się z pośród ogólnie gładkich kształtów – zwróciły moją uwagę. Formą nie pasują do pozostałych, jakby z innego gatunku, a może to te same, ale szybciej się poddały niż reszta – słabsze były…?Inne dzielnie trwają i co dzień, póki jeszcze sił im starczy, drżąc przy każdym podmuchu, albo przed każdym podmuchem wiatru, będą jeszcze witały wschody i zachody słońca, póki śnieg ich nie otuli. A wtedy spokojnie przezimują.Odległa w skojarzeniach, ale…w jakimś sensie to „metafora życia”. Jedni się poddają szybko, a inni mimo fizycznej słabości, ale silni duchem – trwają… mimo przeciwności losu, i wiatru w twarz – nie poddają się…..MOCARZE…..W sumie to…Listki też jakby miały kształty szkiełek witrażowych.A zdjęcie wcale nie jest monochromatyczne, ale zielone – w najciemniejszych partiach, biało-żółte – tam gdzie najwięcej światła, błękitne – w półtonach :) Nie wiem dlaczego, ale kojarzy mi się z 1 -szym listopada, może to „migotliki” nasuwają mi skojarzenia płonących zniczy…?



  • ~ameli

    …ach te złote „migotliki”, a na ich tle srebrzysty „ostaniec” – został, by przywitać zimę.



  • ~ameli

    …ach te złote „migotliki”, a na ich tle srebrzysty „ostaniec” – został, by przywitać zimę.



  • ~czado

    Nie przypuszczałem, że ktoś wyrazi słowami ten nastrój, klimat, który tam w lesie jest rzeczywisty, namacalny, a przecież nieuchwytny, wymykający się myślom. Czytajac twój komentarz nie mogę oprzec się wrażeniu, że byłaś tam ze mną, ale patrzyłaś po swojemu, przeżywałaś na swój sposób. Łączył nas zachwyt. Podziwiam, zazdroszczę i dziękuję.Pozdrawiam



  • ~Carrmelita

    „Gdzie nikt nie chodzi, gdzie nic się nie rodzi, gdzie tylko białe jabłonie. Stoi przy drodze, na jednej nodze browar, a w nim cztery konie ….” Nasi upierdliwi jeźdźcy Apokalipsy dawno już pogalopowali w siną dal. W ciszy zmierzchu trwają, w kolorach sepii przydrożne zarośla … a może, gdy nikt nie patrzy na nie, tak jak Ty, Czado – to tych gałęzi też już nie ma ?…może już nie istnieją, rozsypały się jak stare fotografie ? Pozdrawiam w niemym oczarowaniu,



  • ~ameli

    Podobnie jak Ty, wcale nie uważam by “Gdzie nikt…”, było smutne….jest nastrojowe, takie „uduchowione”… :) Czasami potrzena jest chwila refleksji w tym “pędzącym” świecieDużo wdzięku ma ta mała roślinka…



  • ~czado

    Ależ ja się uśmiecham, tylko tak „w duchu”. To spokojne odludne miejsce, nie jest smutne. Lubię taki nastrój. Krzyczące kolory na dłuższą metę są męczące. Szarości późnej jesieni pozwalają wyregulować wzrok, uwrażliwić na szczegóły, których w otoczeniu atakujacych zewsząd barw niedostrzegamy lub pomijamy jako niegodne uwagi.Pozdrawiam z uśmiechem :)



  • ~Magia

    uśmiechnij się do nas czado :) pozdrawiam cieplutko



  • ~Agnes

    Piękne te obrazki. Wpadnij na http://www.super-blog-agnes.blog.onet.pl i zostaw komcia. Bedę ci wdzięczna


  • Delikatne, nietrwale, przemijajace, piekne ….



  • ~Iga

    Gdzie nikt …nie wydobył tego piękna na światło dzienne.Urocze postrzeganie świata,to rzadkość taka wrażliwość i wcale nie jest smutne ujęcie.Pozdrawiam



  • ~Jolka

    Sam smutek,nie „dołuj” nas proszę…



  • ~ambisia

    smutne…



  • ~kalia1

    Pora jesienna, szara nastraja nostalgicznie. Ale w tym miejscu opróćz tej roślinki zaschniętej byłęś przeczieź Ty, by te fotkę zrobić.Pozdrowionka



  • ~ella

    wyjątkowo dużo smutku jest ostatnio w Pana zdjęciach…..



  • ~anette

    czekam na mleczno-zamglone zdjęcia… czy na Podkarpaciu też taka mgła przecudna? Proszę pozdrowić ode mnie moje (nasze) rodzinne strony. Dzięki Panu mogę za nimi tak pięknie tęsknić. Czekam na mgłę :)



  • ~onaA

    piękne.. po prostu piękne…

…pod wiatr. 

Komentarze: 

  • ~czado

    Ten rodzaj światła to kwestia kąta patrzenia – tolerancja wynosi zaledwie kilka stopni. Szkoda, że nie udało mi się na tym zdjęciu pokazać fantasycznego ruchu trzcin, który był taki jak pływanie grupy płaskich ryb np. skalarów – pełna synchronizacja.



  • ~ameli

    Gdy owo zdjęcie powolutku wczytywało się, najpierw – co zrozumiałe, zobaczyłam zieleń i konary.W tym momencie, pochwyciłam dwie myśli jednocześnie przemykające:- czy nie pomyliłam stron, bo taką zieleń znam i kojarzę z innych zdjęć – mistycznych i pełnych tajemnicy fotomontaży, które robi moja przyjaciółka- a druga myśl, to…MOCZARJuż wyjaśniam dlaczego, otóż…sporo ostatnio czytam o Wyspiańskim. Był on autorem m.in. takich prac jak Moczar, czy Skarby Sezamu – w klimacie do siebie podobnych. Niestety Moczar nie przetrwał i nigdzie jego reprodukcji nie odnajdziemy – znany jest jedynie z opisów. A wiecie dobrze, że czytając można sobie czasami więcej wyobrazić, niż by rzeczywistość pokazała. Tak więc przedstawiony na zaginionym obrazie „baśniowy świat spokrewniony ze światem rusałek, wodników i topielców” istniał tylko w mojej wyobraźni – bujnej wyobraźni,…świat – bliżej nie określony i niesprecyzowany, pełen niedopowiedzeń.A tu „otwiera się” powoli zdjęcie i wiedzę…MOCZAR, który do tej pory był tylko moją imaginacją.Nadal jestem, i jeszcze pewnie bardzo długo będę pod wrażeniem tego zdjęcia. Aż trudno mi o nim pisać.Nie tyle bajeczne, co właśnie baśniowe ujęcie przyrody. Właśnie takie…jak z bajek o rusałkach i wodnikach. Choć nie znam żadnej bajki o tych magicznych stworzonkach (poza animowanym Szuwarkiem, który raczej tu nie pasuje), to tak pewnie wygląda ich świat.A tak na marginesie, od Szuwrka można by zapożyczyć nazwę – SZUWARY.Tyle tu niesamowitości… …kolory, a raczej barwy i światło – napisałbym, że niespotykane w rzeczywistości, ale byłaby to nieprawda. Szczęściarz z Ciebie czado, że to przed Tobą natura takie tajemnice ujawnia. Doprawdy niewielu ludzi stąpa po tej ziemi, którzy takie cuda mogą zobaczyć.Widzisz ja do tej pory takie tajemnicze kolory, mogłam oglądać tylko na fotomontażach, czyli…trochę prawdy, ale przy dużym współudziale programu komputerowego.Tym zdjęciem i kolejnym powyżej opublikowanym „Gdzie nikt…” ujawniasz nam swoją „głębszą” naturę.Już nie traper, zdobywca Połonin, z „otwartą postawą” wobec świata i przygód, ale…natura wyciszona, skłonna do refleksji – głębokich refleksji. Z pewnością i przy poprzednich zdjęciach taki już byłeś, ale teraz bardziej intymnie nam o sobie mówisz. Ktoś w komentarzu napisał, że „dużo smutku jest ostatnio w Twoich zdjęciach”. Czy ma ta osoba rację? Czy może to nie smutek, a zamyślenie…a jeśli tak, to nad czym…?Chciałabym jeszcze napisać więcej o barwach i światłe, o tym co sie tam dzieje, ale…nie potrafię… ulotność „kłosów” traw odbiera słowaP.S. To zdjęcie jednak nie może mieć tytułu Moczar ani Szuwary jest zbyt delikatne i efemeryczne.Tam z rusałkami pewnie i elfy mieszkają. Zawsze chciałam być elfem – nie wiem dlaczego, ale właśnie elfem….



  • ~grazyna

    nocnehttp://g-kalinen.blog.onet.pl/ motyle ,zawisły w ciemności na chwile,,,,,bajecznie piękne…,http://g-kalinen.blog.onet.pl/



  • ~ameli

    …”baśniowy świat spokrewniony ze śwaitem rusałek, wodników i topielców” – cyt. M. Wallis….ale topielców wymieniełabym na ELFY – te pewnie też tam mieszkają……uwielbiam elfy podczas każdej wędrówki ich szukam… może tu je odnajde..




  • ~Carrmelita

    U mnie w skojarzeniu pojawia się podkład muzyczny z „Jeziora Łabędziego” ( Paaaaa, pa-ram, pa-ram, pa-ram, pam, pam, pam, pam, …. ) a w tle słychać głuchy tupot puent baletnic, a na wodzie w szuwarach, w kadr kamery wpływa majestatycznie biełaja ptica ….



  • ~J.J.

    A dla mnie takie sobie. Inne Twoje fotki zdecydowanie lepsze. Jedyne, co widzę na plus w tym zdjęciu, to światło schwytane na górnych partiach traw. I to wszystko.



  • ~rude wredne

    marsz pingwinów przy zmrużonych oczach:) wiem, to zdecydowanie nadinterpretacja zmeczonego umysłu:) ale to nic:)



  • ~ambisia

    Za oknem mleko i nie widać nic … tylko biel, więc miło popatrzeć na światło schwytane.Do litani pochwalnej mój glos…-trawo złocista, czysta, przejrzystamodl się za namiza nami w blogowisku za nami w blokowisku



  • ~Julia

    I ja tez bede sie powtarzala- ale napisac musze …PRZEPIEKNE !



  • ~evita

    zdumiewajaco piekne :) pozdrawiam milo :)



  • ~Krystyna

    To jest cuuuuudooooowneeeee…………



  • ~ameli

    ~czado, „JESTEŚ WIELKI…”



  • ~kalia1

    Falowanie na ekranie, tez by mi tu pasowałao.Pieknie.Pozdrowionka



  • ~zakładka

    dla mnie? ćmy na uwięzi



  • ~dziwadlo

    Kurde, jaka ja monotematyczna jestem:P Przecudne! :)


  • O rany! po prostu PIĘKNE!!!!!

 

Komentarze: 

  • ~ameli

    …rzeczywiście dziwne, jakby świat Świetlistych Aniołów miał spotkać się z mrocznym światem ciemnych mocy……przyroda ukazana tuż przed ważnym a może…tragicznym wydarzeniem……za chwilę z tych rosochatych drzew i szumiącej łąki zaczną wyłaniać się zjawy i swoimi szponami będą chciały zagarnąć niebo…miejmy nadzieję, że te obłoczki gotowe sa do ucieczki….a wtedy nie dojdzie do katastrofy i nadal będziemy mogli cieszyć sie pięknymi zachodami słońca w obliczu pierzastych chmur



  • ~kyke

    tam powietrze ma inny smak… nowy świat, własny świat… Tak Ci go zazdroszcze………. zdjęcie niesamowite!



  • ~dziwadlo

    Czado, tym zdjęciem przebiłeś wszystko! Gratulacje! Swietne!



  • ~Ala ;.)

    Kurcze.. ładne.. Takie moze nie tyle dziwne co filmowe. Jak wyjęte z pracowni ludzików montażu filmowego.. wydaje się że zaraz skądś wyjdzie tajeniczy, nieco potargany człowiek i to bedzie początek historii o niezrozumieniu, wyobcowaniu jednostki i.. (heh.. wyobraźnia)



  • ~W.

    Piękne.. Jedno z piękniejszych w tym miesiącu..



  • ~mama

    Piękny listopad oby tak dalej…Pozdrowienia. Zimę też lubię…



  • ~czado

    Światło



  • ~Mira

    a co w tym dziwnego?



  • ~Tajga/Uchwycone w kadrze

    Nie tyle dziwne, co fantastyczne…

W Rymanowie Zdroju 

Komentarze: 

  • ~Carrmelita

    Chylę czoło, Czado – przed odwagą z jaką szczerze piszesz o tym, co Cię wzrusza. Dziś „ze świeczką” trzeba szukać facetów …, których w ogóle coś wzrusza ! Mężczyznom z reguły wydaje się, że o ich odwadze świadczy gotowość do wykorzystania mięśni i rozumu. Głuptasy, nic nie rozumieją … P.S. Bez urazy. Chyba jestem dziś w bojowym nastroju i ździebko wigor mi się „zagotował”.



  • ~czado

    Czasu ciągle mi brakuje… ale w górach bywam często, bo jest mi to konieczne do życia.Mam szczęście mieszkać w pięknej okolicy.Góry, przyroda potrafią mnie wzruszyć…Pozdrawiam



  • ~Iga

    Zazdroszczę Ci jednej, a może dwóch rzeczy:czasu i tego spojrzenia na świat.Patrzę na artyzm Twoich zdjęć i od razu odżywają wspomnienia i rzeczywiście chcę tam być.To nie jest jakaś tam opinia, bo wszyscy tak piszą, ale Twoje zdjęcia ujmują duszę.A w szarej naszej rzeczywistości to niezwykłe doznanie.Pozdrawiam.



  • ~czado

    Też tak uważam :)



  • ~Iga

    Cudny ten nasz Kraj……..



  • ~Tajga/Uchwycone w kadrze

    Piekne, najzwyczajnie w swiecie piekne…

 

Komentarze: 

  • ~ameli

    wsiadłoby się na te mięciutkie obłoczki i połynęło z wiatrem nad złotymi połoninami…eh!…marzy się…marzy



  • ~mama

    Jaka ta jesień jest piękna i kolorowa…


  • Jestem tutaj czesto i zawsze zaskakujesz mnie nowa „dostawa piekna”. Czy to wiosna, lato, jesien czy zima. Nawet nie zawsze musze cos pisac. Zawsze musze popatrzec … Cudowne.



  • ~rude wredne

    …chciałoby się rozłożyć ręce i pozwolić sobie przeminąć z tym wiatrem… czasem chciałoby się aż za bardzo. np teraz.pozdrawiam listopadowo…

 

 

   

Komentarze: 

  • ~ameli

    Do tej pory pomarańczowy maniakalnie mnie prześladuje…. mam pomarańczowe kurtki, płaszcz, czapki, rękawiczki, polar… istna obsesja ;)



  • ~zimorodek

    Piękny krajobraz patrząc na to chce się zyć



  • ~ameli

    gdy byłam mała wszystkie kredki były dla mnie pomarańczowe – do dziś uwielbiam ten kolor…jest pełen optymizmu i energii…różne są odcienie pomarańczu: lisi, ceglasty, „pomarańczowy-owocowy”…, a teraz dołączył do nich oranż modrzewi…, do tej pory nidgy nie widziałam tych drzew w takiej świetlistej poświacie…



  • ~ameli

    Aż trudno uwierzyć, by takie zestawienia kolorów: zimne zielenie pól i płonące oranże modrzewi, w tak bliskim sąsiedztwie mogły zaistnieć, zachwyca też „faktura”pierwszego planu – łąka, wdaje się taka „materialna”, jakby faktycznie był to kawałek płótna z pointylistyczną fakturą.



  • ~Cover

    optymistyczne w okresie gdy panuje jesienna deprecha ;)



  • ~anita

    dziekuje Ci!! nawet nie wiesz jak Twoje zdjecia podnosza mnie na duchu.od 6 lat mieszkam na „obczyznie”, a pochodze ze stron , ktore fotografujesz. I dzieki Twoim zdjeciom troszeczke mniej tesknie.

 

Komentarze: 

  • ~Carrmelita

    Uwielbiam mgłę ! Mgła stwarza wrażenie odcinęcia od świata, wyrzuca go poza nawias naszych bieżących potrzeb. Mgła ogranicza obszar przestrzeni postrzegalnej i jednocześnie zbliża do siebie wszystko, co w tej przestrzeni się mieści. Może dlatego napisłeś „Być razem”, bo w tej mlecznej klaustrofobii jesteś Czado z nami-obserwatorami i z tym nagim drzewem, a wszystko co poza tym się kryje jest nierzeczywiste. Reszta to pole dla wyobraźni. Ten kadr jest tak kameralny tylko przez moment. Dlatego naciskasz spust migawki – by go uwiecznić dla nas i dla siebie. We mgle istnieje jeden bezwzględnym układ odniesienia – aparat fotograficzny. Gdy idziesz 40 kroków przed siebie we mgłę , to stan pierwotnych proporcji między znanym i nieznanym ulegnie zaburzeniu. Odczuwasz dreszczyk emocji odkrywania niewiadomej. Zadajesz sobie pytanie: co się kryje za tym zakrętem ? Może koniec świata ? Tak to widzę, a Ty ?



  • ~NADAWCA

    LEEEE LEPSZY JEST TEN BLOG;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; http://obrasseczki-na-bloga.blog.onet.pl



  • ~Sziferka

    Przyznam się,że dla mnie jest to widok nie codzienny. Mimo to,że mieszkam w niedurzym miasteczku to jednak miasteczku :) )) szczerze- bardzo mi się podoba to zdjęcie :) )). Spodobał mi się sposób w jaki prowadzisz tego bloga i bede czasem zaglądac :) )) zapraszam rózwnież do mnie :) )) http://www.w-tym-slowie-jest-kolor-nieba.blog.onet.pl



  • ~czado

    Bywa, ze najbliżej mi do wszystkich podczas samotnej wędrówki…



  • ~rude wredne

    Być razem? Heh, patrząc na tę mgłę, usłyszałam w głowie zdanie ‘samotnym być…’ Różne emocje. To dobrze. To najlepiej…



  • ~wiki

    Jak ogladam Twoje zdjecie to odplywam na te poloniny niebieskie… i nie widze tego miasta za oknem tylko otwarte przestrzenie


  • Jak dla mnie rzadki … nie mieszkam dosc dlugo w Polsce …ten problem ze wlasciwie to nie wiem gdzie mam bardziej swoje korzenie … Jedno jest pewne takie widoki tylko w Polsce:)




  • ~ZuzQa

    Zapomniałam dodać, że mimo to zawsze piękny ;)



  • ~ZuzQa

    A mnie – kawalwałek łąki za domem, bardzo wczesnym porankiem ;) Widok niezbyt rzadki. :) )


  • Zawsze podczas takiej mgly …czulam ze oddycham.Co dziwne to zdjecie przypomina mi kawalek ogrodu jaki moja rodzina posiada od pokolen ,….oczywiscie w Beskidach::)

 

Komentarze: 

  • ~ameli

    Kocham mgłę – otula mnie i chroni w „wielkim mieście”, ale nigdy nie było mi dane, przemykać się po szlakach pod jej osłoną, niesamowita tajemniczość i pewnie wiele niespodzianek,czeka takiego wędrowca,



  • czado

    Odpisałem :)



  • ~kasia

    Twoje wszytskie zdjęcia śą super! napisałam w księdze gośvci do ciebie pytanie. Jak bedziesz tak uprzejma to odpisz jak możesz.pozdrawiam

 

 

   

Komentarze: 

  • ~Carrmelita

    Nazwałabym to zdjęcie: „Indiańskie babie lato”, choć w polskim pejzażu. Te morze traw aż się prosi, by je gładzić spodem dłoni, tak jak robił to w filmie „Tańczący z wilkami” Indianin o imieniu „Kopiący Ptak”, zanim zaczął myszkować po kwaterze John’a Dunbar’a. Pamiętacie ?!



  • ~obserwatorka

    Piękne zdjęcia szcególnie to dolne przeplatane kolorystycznie.Złota polska jesień….



  • ~fishbone

    oko płynie spokojnie….



  • ~Majolla

    Mmmmmm…. Jak pięknie…..



  • ~Jolka

    Bardzo podoba mi się kolorystyka dolnego zdjęcia.



  • ~Asia

    Uwielbiam Pana zdjęcia „warstwowe” takie jak to na dole :)



  • ~lola

    Ładny widoczek.. na kłosach nie ma nawet wspomnienia po tym ze jeszcze niedawno sypał nieg. Oj ślicznie nam się ta pogódka zmienia ;) pozdrawiam

 

 

 

   

Komentarze: 

  • ~ameli

    Bardzo często wracam do tego zdjęcia z krzyżem – z serii Na koniec. Gdy pierwszy raz przeczytałam tytuł, trochę się zaniepokoiłam, że może nie być więcej zdjęć, ale jedna z komentatorek uświadomiła mi, że przecież równie dobrze, może chodzić tu o koniec dnia – odetchnęłam z ulgą, Bardzo lubię to zdjęcie, tyle tam spokoju a jednoczenie…majestat i powaga. Czarny krzyż na tle dramatycznych a raczej tajemniczych chmur – uświadamiają potęgę sił niebieskich i potęgę przyrody. Obie są nierozerwalne – są zawsze jednym. Genialniejsze dzieło, jakim jest przyroda stworzona „ręką” Boga, nigdy więcej nie powstanie – będą tylko wspaniałe repliki – i dlatego od niej (Przyrody), czyli od Największego Mistrza (Boga) najwięcej możemy się nauczyć. Wszyscy wiemy, że nawet w najmniejszym listku jest drobina Boga, albo inaczej nawet w tak niewielkim bycie jak liść tkwi Jego ukryta Wszechmoc.Pięknie dziękują za przyrodę Franciszkanie w „Pochwale stworzenia” (na którymś blogu znalazłam tę pieśń pod tytułem „Słoneczna Pieśń św. Franciszka”)Ten krzyż przypomina, by uszanować najmniejszy nawet skrawek natury, bo…to świętość. Krzyż ostrzega – Bóg miłosierny jest, ale i jego cierpliwość może się wyczerpać a wtedy grzmi… i Anioły płaczą nad niepokornym ludzkim bytem.Przygotowując obiektyw do sfotografowania krzyża, pewnie Czado zwróciłeś uwagę niepozorny krzaczek po prawej. Czy to przypadek, że przybrał kształt krzyża z Chrystusem?Wygląda to tak, jakby…krzaczek pierwszy mówił o cierpieniu Ukrzyżowanego, ale by było to dostrzegalne i żadnemu wędrownemu nie umknęło, wzniesiono krzyż – duży, wyraźny. Każdy go zauważy i choć przez chwile pomyśli o Bogu. A mały krzaczek, choć bardzo się stara i chce być bardziej widoczny, choć chce wiele powiedzieć, pozostanie niezauważony wśród innych, które pną się w górę – do słońca – do NiegoNie wiem, czy lubisz współczesną muzykę, ja jej rzadko słucham i raczej w nowych trendach się nie orientuję, ale znajomi czasami podeślą ciekawy kawałek.I właśnie słuchając Michała Bajora pomyślałam, że jego piosenka, raczej pieśń byłaby dobrym dopełnieniem muzycznym tego zdjęcia. Jej słowa – bardzo wymowne – „Qvo Vadis, Domine”… odpowiadałby nawet Twojemu dziełu i to nie tylko jako tytuł. Rytmiczna, nasilająca się i dramatyzująca muzyka w połączeniu ze słowami Bajora w pewien sposób tłumaczą werbalnie to, co Ty pokazałeś obrazem.O ile się nie mylę piosenka pochodzi z płyty Rubikon Piotra Rubika; wykonawca Michał Bajor; tytuł „Co ma przeminąć”.Takie oto wolne skojarzenia i impresje myślowe nasuwają mi te dwa zdjęcia. Może to zbytnia nadinterpretacja i możesz czado ze mną się nie zgodzić, ale mam nadzieję, że nie szkodzą te słowa Twoim zdjęciom :)



  • ~Carrmelita

    Wróciłam myślami do mojej wędrówki po Beskidzie Sądeckim z września tego roku i tych samotnych, nostalgicznych, przydrożnych krzyży i kapliczek, których na szczęście jest jeszcze sporo w B. Sądeckim, a w B. Niskim jeszcze więcej. Do tych cmentarnych krzyży łemkowskich … Dzięki Ci, Boże, że te przepiękne w swojej prostocie i formie, ziemskie dowody Twojej obecności jeszcze istnieją.



  • ~wierna

    Wniebowstąpienie?



  • ~Marta

    Mogę tylko pogratulować.



  • ~dziwadlo

    Byłam wczoraj na wystawie krzyzy litewskich…. Ale ten jest ładniejszy, niż te wystawowe:) Pozdrawiam!



  • ~m.rill

    piękne barwy….



  • ~Julia

    Zaduma, cisza, spokoj … Wszystko to, co potrzebne jest do zakonczenia dnia. Jak zwykle piekne.

 

Komentarze: 

  • ~ameli

    Te łagodne skosy pagórków i rytmy poletek na stoku słonecznej ziemi, swoim spokojem koją chaotyczne myśli…wszystko ma tu swoje miejsce, a z drugiej strony tyleż się dzieje…i kolory…. bajeczne, tymi kolorami bydujesz prawdziwy nastrój



  • ~czado

    Każde z tych skojarzeń przywołuje ciepło, harmonię, radość i miłość do całego świata.



  • ~Carrmelita

    Jak dobrze, że przeczytałam komentarze innych, bo popełniłabym plagiat ( patrz: broszka z 17.11.2006 ” o pasiakach ” ). Muszę skojarzyć sobie coś innego, a to nie jest łatwe … co powiesz na tort kawowy z warstwami powideł i kremów .. albo na tkane na krosnach chodniki, wielobarwne jak ziemia, po której stąpamy ?



  • ~koli

    śmierdzisz



  • ~behemot.blox.pl

    jesien kocham za kolory :)




  • ~evita

    przepieknych kolorow dywany naszej ziemi sa bezcenne i na zawsze pozostaja w pamieci jesli tylko ktos chce je zapamietac :) , w moich stronach sa rownie piekne :) pozdrawiam



  • ~ela

    chcialabym zeby moj komentarz byl tak piekny jak to zdjecie, ale nie potrafie znalezc wlasciwych slow……..



  • ~broszka

    Przepiekne pasiaki beskidzkie….nareszcie zrozumiałam skąd wzięły się pasiaki łowickie …. umiesz pięknie patrzeć na świat. Pozdrawiam.

 

Łysa Górka, Rymanów Zdrój, Beskid Niski

    

Komentarze: 

 

w Beskidzie Niskim

 

 

Komentarze: 

  • ~Czuły Wojtek

    Zakochałem się w Twojej miłości do tych fotografii.



  • ~gabigabi

    uwielbiam mgłę, ma w sobie jakąś magię. Myślę, że to podczas mgły poeci piszą swoje najpiękniejsze wiersze. Pozdrawiam Cię, Waldek. Twoja fanka.



  • ~kyke

    ” może to ten deszcz, może przez tę mgłę… „magia. piękne



  • ~Monique

    Jaka piękna mgła.. Osobiście nie bardzo mgłę lubię, ale dla zdjęć to jest niesamowity efekt, pod warunkiem, że nie jest zbyt gęsta..Jak zawsze piękne ujęcia.. nie jestem zbyt nudna w tych pochwałach?Pozdrawiamhtttp://argo.bloog.pl



  • ~iza

    …sentymentu mgła zjawia się i twa…



  • ~yolka_k

    Ach ta mgła, a jelenie ryczą. Pozdrawiam yolka_k



  • ~Marta

    Zakochałam się w tych fotografiach.


  • Chlodno, mgliscie, jesiennie a jednak – pieknie!



  • ~Majolla

    Mgliście i jesiennie…..



  • ~Haniula

    Wpadłam tu przypadkiem wędrując w poszukiwaniu piękna i nastroju współgrającego ze stanem mojej jesiennej duszy i teraz już wiem,że na pewno będę Cię odwiedzać częściej, ciągnąc za sobą wszystkich znajomych zaczadzonych górami.



  • ~Haniula

    Wpadłam tu przypadkiem wędrując w poszukiwaniu piękna i nastroju współgrającego ze stanem mojej jesiennej duszy i teraz już wiem,że na pewno będę Cię odwiedzać częściej, ciągnąc za sobą wszystkich znajomych zaczadzonych górami.



  • ~broszka

    Te piękne jesienne mgły kojarzą mi się z dzieciństwem… dzięki za ten klimat.



  • ~Jolka

    „Mgliste”fotografie mają specyficzny ,bardzo nastrojowy klimat…Często wydaje mi się,że są piękniejsze niż rzeczywistość…Piękne zdjęcia,zwłaszcza dolne.



  • ~Nelka

    piekne zdjecia…szczegolnie dla mnie bo kocham bieszczady:)



  • ~ameli

    o… i powróciła jesień, szara, mglista, ale nawet taka ma u Ciebie swój urok, potrafisz tak pokazać pejzaż, że nawet w tej szarości dostrzega się kolory :-)

 

Komentarze: 

  • ~ameli

    Te „piaskowo-białe” góry są niesamowite, tyle tam się dzieje, niby puchem przykryte a takie kolorowe. Nie do końca ośnieżone wydają się być ciekawsze niż gdyby biel puchu pochłoneła je w całości



  • ~Carrmelita

    Trzeba chcieć, żęby móc i ja chcę się wspiąć na Połoninę Caryńską ( podobno to Ona ) w 2007r na jesieni. Ta chęć jest bardziej dziełem zmysłów niż rozumu … Bieszczady to moje niespełnione marzenie od października tego roku. Już zaplanowałam, przekalkulowałam i siedzę na plecaku, licząc dni do godziny „zero”. Twoje zdjęcia – to wiem na pewno – pomogą mi przetrwać „na przednówku”. Dla takich widoków z autopsji i na zdjęciach warto żyć … Czasami myślę, żę tak naprawdę motorem napędowym naszej codziennej bieganiny jest ta wewnętrzna dzikość ( zmysłowość, intuicja, wyczulona percepcja, spełnienie ), którą budzimy w sobie obcując z przyrodą. Bez tej dzikości danej od natury, wewnętrznej siły i świadomości my-kobiety jesteśmy zagubione, nieszczęśliwe i na nic zda się nam rozum.



  • ~dremka-w-ameryce.blog.onet.pl

    Dziekuje za te fotograficzna podroz w miejsca, ktora zostawilam, do ktorych tesknie.Bede zagladac, z drugiego konca swiata bede zagladac, zeby jeszcze i jeszcze nakarmic oczy swojskimi krajobrazami…



  • ~jk

    Połonina Caryńska zawsze robi wrażenie i jeszcze ściągnięta zoomem to jest to.Ładne ujęcie.



  • ~Ewelina

    Cześć.Jeste studentką psychologii i pisze prace na temat blogów. Czy zechciał(a)byś mi pomóc. Prosiłabym Cię o wypełnienie krótkiego kwestionariusza. Z góry dziękuje za pomoc i szybką odpowiedź. Pozdrawiam [email protected]




  • ~czado

    ZIma JEST piękna :)



  • ~czado

    Czytaj „O mnie” :)



  • ~Soul

    Przeglądałam Twoje zdjęcia i trafiłam na nie mało ciekawych zdjęć ;) Jakim aparatem robisz zdjęcia?Pozdrawiam i życzę dalszych sukcesów w dziale fotografii.______________________www.soul-of-nature.fotolog.pl



  • ~alusia12

    eśc jestem ala mam 12 lat i jestem ze szczyrku.Dobrze wiem co to znaczy widok tak piaknych gór. Ma sie ochte stac i napawac sie tym widokiem bez konca i zapamietać go.Ty znalazłes cudowny sposób zeby nigdy nie zapomniec sa nim zdjecia.Widze ze tak jak jakochasz góry


  • WitamZagladam czesto i przegladam prezentowane zdjecia. Robia wrazenia1 Gratulowalam juz nagrody, ale coż zrobie to jeszce raz, swietnie, swietnie i zycze woielu wzruszen podobnych do moich, pozdrawiam


  • WitamZagladam czesto i przegladam prezentowane zdjecia. Robia wrazenia1 Gratulowalam juz nagrody, ale coż zrobie to jeszce raz, swietnie, swietnie i zycze woielu wzruszen podobnych do moich, pozdrawiam




  • ~fanka

    Nie mogę się napatrzyć



  • ~facet

    Już chyba z dwa lata tu zaglądam i zawsze,..zawsze i niezmiennie urzekają mnie Twoje góry.Pozdrawiam http://facetmorski.bloog.pl


  • Czy to już zima…? Ja przez oko aparatu jeszcze widzę jesień, ale w końcu ja mieszkam w „Mini Bieszczadach” ;) )) Pozdrawiam serdecznie. Megan



  • ~czado

    To prawda, ale najpierw… trzeba chcieć. Pozdrawaiam



  • ~alexandra

    …czasami nie wystarczy chcieć…



  • ~julia:*

    mialabym prosbe-modlbys napisac kilka cennych rad jak robic takie piekne zdjecia?? ja tezuwielbiam fotografowac ale zeby tak… bardzo prosze, bede wdzieczna:)



  • ~julia:*

    mialabym prosbe-modlbys napisac kilka cennych rad jak robic takie piekne zdjecia?? ja tezuwielbiam fotografowac ale zeby tak… bardzo prosze, bede wdzieczna:)



  • ~samanta

    Jesteś cały czas na topie, a komentarze o obniżeniu poziomu są lekko złośliwe. Tak trzymaj!



  • ~Julia

    Piekne zimowe pejzaze malowane obiektywem aparatu. Dziekuje.


  • Ładne zdjęcia ja maluje rysuneczki zagladnijcie do mnei i je ocencie http://Pattka15.blog.onet.pl



  • ~whiterose.ownlog.com

    jak sie patrzy na Twoje zdjęcia, to aż zima wydaje się tak piękna…



  • ~Ewelcia

    Uwielbiam patrzeć na piękne pejzaże i krajobrazy….www.cmentarz-mysli.blog.onet.plwww.trucizna-slow.blog.onet.pl -> zapraszam



  • ~Mi$ka

    Niestety :( U mnie (okolice Zawoji) śnieg był tylko przez krótką chwilkę – zaraz potem temperatura podskoczyła… Jeśli dalej tak pójdzie, będę musiała jechać chyba na alpejskie stoki, żeby spotkać śnieg ;(



  • ~czado

    Ja wolę na dwóch deskach, ale póki co śniegu z mało.


  • Ja bym sie sprzedala chyba zeby tam byc ….Czytalam czyjas opinie ze ponoc nie robisz dobrych zdjec tak jak dawniej ,… Nie zgadzam sie sprzeciwiam ….moze po prostu ktos przywykl do piekna Twoich zdjec …. Dla mnie maja szczegolny wymair i prosze nie odbieraj mi kawalka Polski dla mnie.Pozdrawiam



  • ~Mi$ka

    A już chciałam napisac, że obniżasz loty. Że ciągle to samo. Żeby wnieść w to wszystko trochę świeżości. Ale jak zobaczyłam ten śnieg, łza zakręciła mi się w oku… Chcę wyjść na samą górę, ubrać deskę na nogi i zjechać na sam dół…



  • ~Dominika

    Taaaak, wejść na Smerek chciałoby się….



 

…ciągle nie mogę zejść z Połoniny. To światło, nawet z ekranu (może Kaszpirowski nie oszukiwał?) powoduje, że znowu tam jestem, a dom praca stają się wirtualne. Rzeczywistość wydaje się być gdzieś pod Rohem.

 

 

Komentarze: 

  • ~osec

    Uwielbiam Zimę, taką zimę :)




  • ~ameli

    Twoje pejzaże mają niesamowitą siłę wyrazu…gdy zamykam oczy do snu – jawią mi się na tle błekitnego nieba „koronkowe” wzory okrytych bielą i śniegiem przypruszonych drzew – to misterne dzieło natury



  • ~Carrmelita

    Czado – Mistrzu, Ty masz nad sobą rękę Boga i talent w oku, dlatego cytując Turnała ” tylko Tobie zaufam, tylko Tobie uwierzę”. Są tacy, co w komentarzach mają skłonności do „wylewania dziecka z kąpielą”, ale nimi się nie przejmuj. Jesteś naszą deską ratunkową w powodzi brzydoty i szarzyzny zabieganej codzienności. Jesteś alibi na naszą wrażliwość i dowodem na nasze zadeptane w korkach człowieczeństwo. Będę się trzymać tego Bloga od chwili, gdy pierwszy raz na niego wpełzłam w swojej nieświadomości, czyli od wczoraj. Już go dopisałam do Ulubionych. Twoje zdjęcia przyciągają jak magnes i sprawiają, że chcę się zatrzymać i zagłębić w siebie. To jest jak oczyszczenie, jak łyk żywej wody, jak antyutleniacz. Dzięki Twojemu spojrzeniu na świat przetrwam do wakacji, a na jesieni ucieknę w Bieszczady z własnym małym Fuji FinePix S 5600 ( mam już wstępny plan tras, noclegów i miejsc do odwiedzenia ) i nikt mnie nie odnajdzie . Pewnie spotkamy się na połoninach ?



  • ~Iga

    W każdym roku kalendarzowym mamy 4 pory roku,tylko one przychodzą jak chcą,każda jest inna i Ty właśnie To swoim mistrzowskim okiem wypatrujesz.Nie ma lepszych czy gorszych zdjęć, one są piękne same w sobie, bo każde pisane inną porą roku.Dzięki za Te Doznania Piękna i Uroczej Natury.Pozdrawiam.A śpieszy się zawsze gdzieś każdy z nas, a takich pięknych zdjęć nie robi przy tym .



  • ~kozica! ziemny.blog.pl

    piękne :) lubię zaglądać do Ciebie, oglądać to co widziałeś, to jak widziałeś :) inspirujesz mnie co raz bardziej by jednek wyrwać się stąd w góry gdy tylko będzie chwila :) )) pozdrawiam ciepło z Międzylesia warszawskiego



  • ~Incognito

    Proszę Pana, to jest piękne! Aż łzy same ciekną mi po twarzy. Ile ja bym dała, żeby móc być tam teraz. Odciąć się od rzeczywistości i niczym nie przejmować. Nie może Pan zawiesić bloga, proszę! On jest dla mnie taką małą odskocznią od codzienności. Proszę mnie nie zasmucać!



  • ~MoNiKA :))

    Nie wiem gdzie te zdjęcia robisz, ale są świetne!! :) ) żebym ja miala taki pomysł Bloga ten wygląd i to wszystko niby czarny…ale w nim cos jest pozdrawiam!!!!!!!!



  • ~czado

    Niczego nie żałuj! Napisałaś szczerze to co myślisz, a na takich opiniach zależy mi najbardziej, jeszcze raz DZIĘKUJĘ. Można się z tym co napisałaś zgodzić lub nie, ale forum pod zdjęciem jest wlaśnie po to. Gdyby nie zależało mi na szczerych opiniach zablokowałbym komentarze. Mój blog został wyróżniony i nagrodzony, można więc wymagać. Bardzo trudno jest ocenić jakość swoich zdjęć. Każda krytyka, a tym bardziej życzliwa jest bezcenna. Więcej o moim blogu od kuchni, napiszę w specjalnym poście, gdy znajde chwilę by poukładać myśli.Pozdrawiam serdecznie



  • ~Natuśka ;))

    Nie nie nie!!! Nie możesz zrobic tego mi ani nikomu innemu kto odwiedza ten blog! Broń Boże nie miałam tego na mysli….teraz żałuje ze napisalam wogóle cos takiego! Twoje zdjęcia są naprawde świetne prosze nie rób tego! Przecież są dni lepsze i gorsze,zdjecia ktore wyszly lepiej i gorzej ale bedą nastepne a Ty na pewno znajdziesz na to czas! Nie mozesz porzucić czegoś co sprawia że Twoje zycie staje sie piekniejsze, czegoś co jest Twoją pasją! Bo to właśnie dla niej warto żyć…



  • ~nulka16

    gratuluje tak wielkiego talentu, zdjecia cudownie przenoszą w swiat marzen, sa oderwaniem od szarej rzeczywistosci. Gratuluje tak wielkiego talentu.



  • ~czado

    Gbybym ciągle robił zdjęcia coraz lepsze miałbym najlepsze fotki w całym Wszechświecie :)



  • ~Mi$ka

    Coś mnie tchnęło znowu, gdy przeczytałam te teksty. I teraz już wiem, że nie tylko mnie wydaje się, że było lepiej. A może każdy musi kiedyś ‘odbić się od dna’? Ja się nie znam na fotografii za bardzo, to tak w ramach wyjaśnień.



  • ~czado

    Z drugiej strony kiedyś więcej podróżowałem, było więcej okazji, a najlepsze swoje zdjęcia wg nie tylko mojej oceny („Sen”, „Dzień się budzi”), pstryknąłem na przełomie września i paździenika tego roku 500 m od domu. Przecież możliwość ich zdrobienia miałem kilkadziesiąt lat… Dzięki za dobre słowo :) Pozdrawiam



  • ~Jolka

    Właśnie chciałam napisać,że zdjęcia wydają mi się coraz piękniejsze-a tu czytam taaaaakie rzeczy…Właśnie to mnie urzeka-coraz inne klimaty ,mimo,że każda pora wygląda co roku podobnie.Może mam mniej wyrafinowany gust…Ale WIEM,że nie zrobisz nam tego ! To byłoby nie fair…



  • ~czado

    Po tym co piszesz zastanawiam się czy nie pora zawiesić publikacje… Nie mam tyle czasu co kiedyś… zdjęcia robię w biegu… publikuję w pośpiechu… niesłusznie zakładając, że ilość przełoży się w jakość.Cenna uwaga… Dziękuję i pozdrawiam



  • ~Natuśka

    Jastem wielką fanką Twojego bloga bo tak naprawde Ty wzbudziles we mnie pasje do fotografii ale musze Ci powiedziec ze fotki sprzed roku czy dwoch lat byly naprawde o wiele lepsze niz te chocby z pazdziernika i listopada! mowie to z calym szacunkiem do twego geniuszu ale prosze rob zdjecia z ta ikrą i fantazja z jaka robiles je wlasnie wtedy :) ))



  • ~czado

    Szarość to dobre tło dla koloru Na dłuższą metę wszystko jest męczące. Zmiany są konieczne.



  • ~czado

    Owszem, ale dla wzmocnienia efektu zakładam na oczy okulary z szybkami od kalejdoskopu.





  • ~szpadka

    marzenie



  • ~rude wredne

    cudownie, bez dwóch zdań:) ale… ja chcę, żeby Pani Jesień wróciła…:(



  • ~malarz

    A śnieg jeszcze leży, czy też szarość znowu czeka by przykryła ją świeża biel?



  • ~Piotr z Polkowic

    Biel i błękit – ech…



  • ~aldona

    A po co schodzić do tej naszej szarej codzienności?



  • ~gabigabi

    mieszkasz jak w scenografii do bajki

  

 

 

  

Komentarze: 

  • ~alex

    Mistrzu :) Tyś jest inspiracją :) http://alex.falba.net/


  • Jak ja Ci zazdroszczę,że masz Bieszczady na codzień, przepiękne zdjęcia. Pozdrawiam Amber.



  • ~Monique

    Te zdjęcia mi się bardzo podobają. Tęsknota za górami mnie chyba ogarnia coraz większa.. nie mam daleko do nich na szczęście.Pozdrawiamhttp://argo.bloog.plhttp://avangarda.bloog.pl



  • ~czado

    Zważywszy mój sposób bycia można uznać, że jestem bliskim krewnym tego gatunku. TAK ;)



  • ~www.kurce-piecone.blog.onet.pl

    Ojej! Czy na tym pierwszym to slady Yeti? ;)



  • ~Ania

    „…Tam dokąd chciałem już nie dojdę…”, bo wszystko pokrył biały puch… Cudownie…bajecznie….niewinnie… Uwielbiam tutaj zagladać… Dziękuję za każde zdjęcie, któro mnie wzruszyło /czyli wszystkie/… Dziękuję i pozdrawiam…



  • ~czado

    Z Suchych Rzek na Orłowicza końskim szlakiem. Dopiero w domu z TV dowiedziałem się, że droga z Wetliny do U.Górnych była nieprzejezdna. Czasem ma się fart ;) Pozdrawiam


  • No to dałeś czadu, jak Ty tam dojechałeś?? muszę sobie dobre sanki przygotować :) ) zdjęcia piękne jak zwykle. Pozdrawiam Cię serdecznierademenes



  • ~Majolla

    Zimę poczułam……



  • ~czado

    Mnie też tak boli gdy dłużej nie moge być w górach. Dlatego gdy jestem chwytam co możliwe do czarnego pudełka. I ta herbata… Pozdrawiam



  • ~kalia1

    Uff, jak cudownie, tylko żal,ze samemu nie można tego zobaczyć naocznie.Ale dzięki za to ,że jesteś i możesz nam serwować takie piekne widoki.Pozdrowionka



  • ~Alex

    Tylko serce boli, że sie tych Bieszczad nie czuje pod swoimi stopami, że w koło mnie nie ma tej błogiej ciszy, wiatr nie gwiżdże, nie mrozi moich policzków, że herbata nie smakuje tak wspaniale jak ta wyczekana, w „Puchatku” … tak bym chciała…



  • ~seba

    czesc, blog godny podziwu, ciekawe notka mozna sie cos dowiedziec mój blog to http://www.sebastian-kuchta-speedrower.blog.onet.pl/ i mam nadzieje ze zostawisz u mnie komentarzyk, a jak by ci sie chciało to mozesz zagłosowac w sondzie ,narazie licze na twój komantarz do zobaczenia bardzo piekne widoki



  • ~Olga

    Bardzo podoba mi sie twój blog. Zjęcia są wręcz wspaniałe , a na sam ich widok zadaje sobie ytanie „Skąd je ma „? Są naprwde piękne

  

 

 

   

Komentarze: 

  • ~Carrmelita

    Przypomniało mi się zdjęcie z dzieciństwa z moim dziadkiem Władziem. Zimowy zagajnik w koło nas. Mam jakieś cztery lata, brązowy kożuszek z kapturkiem na głowie, a dziadek unosi mnie na rękach do góry z promiennym uśmiechem tak, że głową sięgam do obsypanych śniegiem gałęzi. Dziadek ma na głowie pasiastą czapkę z pomponem w kolorach miodu spadziowego, słonecznika i laskowego orzecha …. Dziadziuś dziś ma 94 lata i trzyma się jak może, ale bliżej mu już na Niebiańskie Połoniny. Dziadek był w Bieszczadach jako kierowca w transpoprcie ciężarowym, skierowany tu w 1946r i swoje widział … Potem wracał tu wielokrotnie dla piękna i magii tych ziem.



  • ~iwona

    piękne, ale ja i tak nie cierpie zimy



  • ya_ninka

    no właśnie…zdjęcie prze-piękne……ale ja nie lubię zimy bo oprocz pięknych takich chwil jest:dużo błota,plucha i słota….hi! i o!..i wielokropek;-)



  • ~mama

    Bez komentarza…brak mi słów…



  • czado

    …i to jest piękne! Miejmy nadzieję, że za kolejne czterdzieści też tak będzie. I ktoś będzie szedł szlakiem doznając tych samych wrażeń… zastanowi się przez chwilę… Ilu nas tędy przeszło? Czy kiedyś się wszyscy spotkamy? Jak będzie wyglądać Tamta Połonina? Pozdrawiam serdecznie



  • ~stary

    40 lat temu w Bieszczadach było tak samo.



  • ~Edyta

    Patrząc na zdjęcia słyszę skrzypiący pod nogami śnieg



  • ~mika

    zasypało, zawiało…



  • ~Maciek

    Super fotki, jak zwykle! Ale nie o tym … Uwielbiam zimę, snieg i uwilebiam Bieszczady. Niestety troszke mam do nich daleko. Ale już niedługo Święta no i Sylwesterw w Biszczadach. Chciałbym wejść na Tarnicę i do Chatki Puchatka na Połoninie. Widziałem kilka zdjęc z zimy, wygląda super taka oblodzona. Już szykuje dobrą odzież i sprzęt foto … Pozdraiwam i dzieki za fotki i przybliżenie troszke Bieszczad ….



  • ~nenyan

    …wyglądają właśnie tak, jak chciałam żeby wyglądały. dziękuję.

 

Komentarze: 

  • ~kozica! ziemny.blog.pl

    swietne zdjecie :) )) a najlepiej misie zrobilo, gdy wyobrazilam sobie, ze tam jestem.



  • ~czado

    Te miejsca nie zawsze wyglądają w ten sposób, ale im częściej się bywa tym większa szansa. W ciągu śnieżno-deszczowego tygodnia Połoniny zobaczyły słońce tylko przez godzin, a ja miałem szczęście być akurat wtedy. I szczęśliwie zabrałem aprat mimo, że nic nie wskazywało na możliwość robienia zdjęć – o możliwości uszkodzenia aparatu nie wspomnę.Kuszę również sam siebie i … nie przestanę :) Pozdrawiam



  • ~Inga

    Niech Pan nie kusi do powrotu w urocze miejsca.



  • ~iza

    Właśnie z taką snieżną otulinką i uginającymi się od ‘ciężaru’ białego puchu gałązkami świerków kojarzę te miejsca. Byłam tam tylko raz ale co za dziewczęce wspomnienia przywiozłam. Każde Pana kolejne zdjęcie namawia mnie do powrotu. Nie tylko zimową porą…

 

…dla Adasia http://aftyka.blog.onet.pl/

   

Komentarze: 

  • ~Conry

    świetne kolory – kremowy, biel i niebieski. wspaniałe :)



  • ~www.kurce-piecone.blog.onet.pl

    Jak tu zimno!!! Brrr!!!! Ale za to jak pieknie…:):):)



  • ~Córka broszki

    To nie perspektywa tylko śnieżnobiały orzeł, który zrywa się do lotu.Taki wspaniały, pełen majestatu, potężnyPo prostu marzenie…



  • ~Marta

    Wspaniałe… Doskonała perspektywa, gratuluję.



  • ~Julia

    Piekne …



  • ~czado

    Zobacz „O mnie” :)



  • ~Tomek

    Będę w Bieszczadach w grudniu.



  • ~GG

    Fantazyjna ziemia



  • ~Kajka

    Żeby tak było na Święta



  • ~rowianka

    U nas nad morzem też czasami tak jest, ale niestety zazwyczaj tylko przez chwilę



  • ~Marta.. Od tak..

    Przepiękne zdjęcia! Ukojenie dla oka.. Poprostu wspaniale :) Mam tylko pytanie do autora tych zdjęć. Jakiego sprzętu używasz do robienia tak pięknych fotografii??? Z góry bardzo dziękuje za odpowiedź ;)




  • ~Anka

    Gdy jestem zmęczona lub smutna oglądam Pana zdjęcia i odpoczywam, odpływam… Super relax. Dziękuję.



  • ~kasia

    Bardzo dziękuję i serdecznie pozdrawiam. :-)



  • ~satu

    śliczna zima na tych sympatycznych zdjątkach. Widzę tutaj pokrewną duszę, też kocham góry i również interesuję się fotografią :) zapraszam do mnie -> http://www.satu.blog.onet.pl


  • bielusieńko:) czystość we wszystkich wymiarach:)/rude wredne/



  • ~Vitis

    Dodam jeszcze… uwielbiam Twoje zdjęcia



  • ~Vitis

    Bardziej wygląda mi to na cukier puder niż śnieg :-)



  • ~czado

    Nie sądzę by ten śnieg utrzymał się. Ale zima dała popis swoich możliwości. W końcu śnieg o tej porze roku jest dużo lepszy od deszczu. Pozdrawiam.



  • ~A

    Piękne. To drugie.



  • ~kula

    Widze ze duzo sniegu jest w Bieszczadach. Troche zazdroszcze, poniewaz tutaj w Salamance wogole niema sniegu a temp teraz jest w granicy 15C pozdrawiam z Hiszpanii!!!



  • ~yolka_k

    Jezzu zima, a ja wcale jej jeszcze niechcę, poszła precz niech wróci w styczniu. W poprzednich latach później była. Pozdrawiam yolka_k P.s.U nas nad morzem / Zatoka Pomorska/ jeszcze jej niema!



  • ~herissepine

    jestem gotowa na to zeby wsiasc w pociag przespac w nim te 14 godzin i wysiasc w innym siwecie Ale chcec a moc to roznieca Bardzo sie ciesze ze dzieki Panu moge byc na bierzaco ze zmianami w krainie Aniolow Uwielbiam Pana zdjecia! (mimo ze zima jest blee;)>



  • ~Vienewi

    Jeszcze nigdy nie widziałam takiej pięknej zimy… Myślałam, że nie możliwe jest zrobienie pięknych zdjęć zimą… Aż do teraz… Jestem pod wrażeniem tych zdjęc i miejsc fotografowanych przez pana…/http://vienewi.blog.onet.pl

 

Komentarze: 

 

 

   

Komentarze: 

  • ~ameli

    Obłędną chęć malowania wywołały u mnie późniejsze zdjęcia: Kochającym ziemię i te z 25 listopada…pomarańcz jaki sie tam jawi to nie lada wyzwanie, chwila nieuwagi i godziny mieszania farby mogłyby pójść na marne…mój profesor zawsze powtarzał, że najtrudniej malować jest odcienie żółtego – muszę to kiedyś sprawdzić…



  • ~czado

    A wiesz, że miałem podobny problem? Bardzo bałem się, że nie podołam temu widokowi. Że aparat nie poradzi sobie z tym światłem, kontrastem, barwą. Że nie zdążę, bo na zrobienie zdjęć miałem kilkanaście sekund a wiatr już gonił ciężkie chmury zakrywające słońce. Nigdy nie wiem czy się udało, ale takie komentarze utwierdzają mnie w przekonaniu, że warto próbować. Dziękuję!



  • ~Carrmelita

    Skąd idziemy i dokąd zmierzamy, zostawiając ślady na piasku, ślady na wodzie , ślady na śniegu … ? Za czym gonimy nie dostrzegając tak ulotnego piękna ! Ta biel „nie jedno ma imię”, a ja chciałabym być teraz Chełmońskim i zasiąść z paletą, płótnem i pędzlami przed jednym z tych zdjęć. Mogłabym wtedy zmierzyć się z tą intrygującą żółcią w plamie traw po środku białej połoniny. Bajeczne! Twardy orzech do zgryzienia !



  • ~nati :d

    jestem pełna podziwu …! bardzo mi się podobają twoje zdjęcia pozdrawiam… nati



  • ~Sania:)

    hej;]świetne zdjecia gdy ogladałam je z przyjaciółką odrazu zrobił się nim mało że są ludzie ktoży mają taki talent i mogą podziwiać takie wspaniałe widoki;] pozdrawiam



  • ~kasieńka

    poprostu coś pięknego:)



  • ~Corka broszki

    Co za światło w pierwszym zdjęciu…. Srebrzyste! Księżycowe!!!I to cudo w Bieszczadach, prawie pod ręką :-) ))



  • niskiii

    No jak zwykle fotografie mistrzostwo ;) ;)http://photofocus.blog.onet.pl/



  • ~mama

    Powalasz nas na kolana tymi pięknymi widokami…Rób tak dalej.Dajesz mi radość istnienia.Pozdrowienia.



  • ~Sawia_Onimia

    Naprawde przepiękne i nie zwykłe zdjecia. Pozdrawiam:)



  • ~Izia

    To miejsce jest takie…magiczne… Piękne zdjęcia, niesamowite… Chciałabym znaleźć się tam choć przez chwilkę…http://wizualnie.blog.onet.pl


  • Jeszcze nie 100% zima, ,już nie jesień…Piękny melanż…



  • ~evita

    urzekly mnie Panskie zdjecia, nie przypuszczalam ze Bieszczady okryte biala kolderka moga byc tak fascynujace…musze wybrac sie w tamte okolice i zobaczyc te cuda :) …pozdrawiam


  • Twoje zdjecia sa piekne, jak zawsze… Pierwsze z nich robi na mnie jednak szczegolne wrazenie. Dziekuje Ci za radosc ogladania tych widokow…



  • ~monika

    już dawno nie widziałam tak pięknych zdjęć:)serdecznie Pana pozdrawiam

 

 

   

Komentarze: 

  • ~śnieżynka

    oczy śmieją się do wspomnień -pięknie—-pozdrawiam



  • ~Carrmelita

    Amen ! Dziękuję za piękny i trafny cytat na poparcie mojej refleksji.



  • ~ameli

    I tu Carrmelito po raz kolejny masz rację. Sam Wyspiański pisał w jednym z listów do K.Maszkowskiego: „Natura, natura, natura – wszystkiego Cię nauczy…jak się kwiat z pączka rozwija, czyś widział piękniejszy ornament – ja nie. Rybie oko skryte w łuski – świetne kolory, czyś widział efekt bardziej dekoracyjny. Żywy tors kobiety, czyś widział piękniejszą komunię…lichy grzyb z pola – cóż za wspaniały kapitel”.Tylko od niej możemy sie uczc tego, co najpiekniejsze, najbardziej szczere i prawdziwe…tylko od niej. Reszta może byc wspaniałą, ale jedynie repliką nidoścignionego pierwowzoru.



  • ~Carrmelita

    Natura jest najzdolnieszą artystką ! Jubilerzy powinni szukać w niej natchnienia i precyzji warsztatu, a bukieciarki , kopiować jej dzieła w wiązankach ślubnych …



  • ~behemot.blox.pl

    śliczne, to drugie zdjecie szczegolnie. swietnie uchwycone „przejscie” :)



  • ~mama

    Kocham zimę ale bardziej Twoje zdjęcia …Więcej nie trzeba..



  • ~Asia

    och no nie, jakie to jest prześliczne! Jakie te trawy są puchate… samo piękno… w czystej postaci…



  • ~Julia

    Niesamowite! Cudenka przepiekne! No i jak tu nie kochac zimy? A u mnie jeszcze zimna jesien . Pozdrawiam cieplo!

 

 

 

 

 

Komentarze: 


  • ~Carrmelita

    Pierwsze skojarzenie … bieszczadzka wersja amazońskiej dżungli ( tylko w innej kolorystyce ) ze strugami światła ledwo sięgającymi dywanu z liści. Mam ochotę rzucić się w ten kobierzec i wytarzać do woli !



  • ~Klaudia

    Piękny blog myślę że zasługuje za I miejsce ;]



  • ~blublek

    o tak….kiedy patrze na te piękne krajobrazy w myslach mam juz obraz domu rodzinnego mojej mamy..piękne Karpaty…drewniane chatki i jeszcze ta barwna kolorystyka jesieni…



  • ~czado

    Dziękuję za te piekne zaproszenia. Mam szczere chęci skorzystania. Oby tylko czas pozwolił. Pozdrawiam serdecznie.


  • ślicznie piękna jesień!!!www.uncanny.blog.onet.pl



  • ~Maq - Szara Myśl Skrzydlata

    Jak dobrze popatrzeć na takie fotografie, gdy za oknem już zaczyna się zima. Kolory już poznikały, ale jak będzie śnieg, też będzie pięknie:) Z tych zdjęć wyszedłby piękny ilustrowany kalendarz! Tylko które wybrać, skoro jest ich tyle pięknych, a miesięcy tylko 12… Ja z takich starych kalendarzy wycinam fotografie, wstawiam w antyramki i wieszam na ścianach. Łatwe, a jaki efekt! Pozdrawiam ciepło, z herbatą z miodem i cytryną w łapkach! (chora troszkę…)



  • ~yolka_k

    Nieprzyjeżdżaj na wyspę Wolin , ukradniesz mi najpiekniejsze barwy, a ja nielubie się dzielić i dlatego ” ukradniesz”. Pozdrawiam yolka_k



  • ~Papa

    A teraz lasy przebrały się już w zimowy płaszcz ;)



  • ~z Wzdydz Wielkich

    Kaszuby też



  • ~Augustyn

    Lasy grabowe są wspaniałe o tej porze roku



  • ~Kajka

    Żuławy nie gorsze!!!



  • ~Rydyszewska A.

    Ziemia Chełminska zaprasza stanowczo!!!



  • ~Wielkopolanka

    Ujście Warty też warte kliszy



  • ~też rybak

    Mazury czekaja na pana obiektyw



  • ~rybak

    Zapraszam nad nadmorskie klify koło Ustki



  • ~Kamilla

    Mam nadzieję, że za rok będzie jeszcze piękniej.




  • ~samanta

    Ale odjazd



  • ~z Ursynowa

    W Warszawie też jeszcze tydzień temu była taki kolorowy Kabacki las. Niestety nie wziąłem wtedy ze sobą aparatu. Pozdrawiam.



  • ~sylwia

    Jak zwykle rewelacja



  • ~M.

    Piękne, kiedy wyda Pan album ze swymi zdjęciami?



  • ~iwona

    Nawet nie wie Pan, jak bardzo chciałabym być w tych miejscach, ktore Pan pokazuje. Co dzień oglądam te „cudeńka” i tylko zmieniam tapetę na moim komputerze, a znajomi patrzą i dziwią się skąd mam takie fajne widoczki. Dziekuję



  • ~kalia1

    Chciało by sie tak twać i trwać w tej kolorystyce.Ale niestety snieżek przykrył wsystko puchową kołderką i tylko takie kolorowe wspomnienia nam zostawił.Ale spodziewam się ,że następne widoki bedą juz bielusieńkie.Pozdrowionka

  

 

 

 

 

Komentarze: 

  • ~mau

    Jesien ma takie piekne, cieple barwy. Moje ulubione, no moze poza fioletowym :) Az sie chce wdepnac w te liscie, przechadzac sie po tym lesie i slyszec cudowny szelest pod stopami.



  • ~Carrmelita

    Sorry, niechcący wysłało mi się dwa razy. To chyba z wrażenia, bo przecież paskudne mastodonty już nie istnieją, prawda ?



  • ~Carrmelita

    Taki widok musiała mieć pierwsza człekokształtna, gdy zeszła z drzewa na ziemię i w potrzebie nagłej refleksji nad swoim dotychczasowym życiem, spojrzała w górę. Zamarła w zachwycie, odjęło jej władzę w łapach ! Odrętwiałą i rozmarzoną złapał włochaty mastodont i schrupał na wczesny lunch. Ta scenka powtarzała się w każdym kolejnym pokoleniu dopóki nie wigineły wredne mastodonty. Dlatego tak długo trwała ewolucja od małpy do homoerektusa. A tak na poważnie – Czado, cudownie, że sięgasz do pokładów naszej pierwotnej tożsamości. Ona może nas kiedyś ocalić … pod warunkiem, że się do końca nie ucywilizujemy. Ja też spoglądam w niebo i biegam z wilkami. Bywaj !



  • ~Carrmelita

    Taki widok musiała mieć pierwsza człekokształtna, gdy zeszła z drzewa na ziemię i w potrzebie nagłej refleksji nad swoim dotychczasowym życiem, spojrzała w górę. Zamarła w zachwycie, odjęło jej władzę w łapach ! Odrętwiałą i rozmarzoną złapał włochaty mastodont i schrupał na wczesny lunch. Ta scenka powtarzała się w każdym kolejnym pokoleniu dopóki nie wigineły wredne mastodonty. Dlatego tak długo trwała ewolucja od małpy do homoerektusa. A tak na poważnie – Czado, cudownie, że sięgasz do pokładów naszej pierwotnej tożsamości. Ona może nas kiedyś ocalić … pod warunkiem, że się do końca nie ucywilizujemy. Ja też spoglądam w niebo i biegam z wilkami. Bywaj !



  • ~dziwadlo

    A wczoraj to wszystko zniszczył i rozwiał śnieg…

 

Komentarze: 

  • ~ameli

    Teraz przydałaby się ta odmiana…kto by pomyślał, że dwa miesiące później zimy jeszcze nie będzie. Miejmy nadzieję, że się na nas nie obraziła za słowa:Zima przyszła w nocy, bezczelnie zaskakując…przecież na zimę jeszcze będzie czas Zima jeszcze będzie dłuuuuudo i zdążymy się nią nacieszyć Nienawidzę zimy !!!!!u mnie niech jeszcze nie śnieży – to moje słowaZimo przepraszamy Cię, ale skąd mogliśmy wiedzieć, że jesteś taka „wrażliwa”, często przecież potrafiłaś być „okrutną panią”. Te słowa wypowiedziane były z zaskoczenia, a nie ze złości…wracaj do nas, czekamy na ciebie, prosimy zaskocz nas jak to zrobiłaś w listopadzie…prosimy i tak bardzo za tobą tęsknimy.Jednak natura potrafi być kapryśna i jak widać swoimi siłami rządzi wszystkim na tym świecie, nie tylko zmiennością pór roku, ale i ludzkimi emocjami, samopoczuciem, a niekiedy decyduje o naszym sukcesie lub porażce. Siły natury to potęga, czuję wobec niej ogromny respekt.



  • ~czado

    Świetne! Prawdę… piszesz…



  • ~ameli

    Oko zagniewanego Boga, który zmarszył mocno brwi i pyta mnie grubym głosem „Obiecałaś, że się poprawisz?! Hmh! Czy to słowa na wiatr rzucone były?…”. Drżę…, co mu odpowiem. Skłamać?…Nie, nie mogę. Powiedzieć prawdę? Aleee… prawdy nie ma.



  • ~czado

    Znam to jeszcze z dzieciństwa i towarzyszy mi do teraz. Pozdrawiam.



  • ~Carrmelita

    Takie widoki mam przed oczami, gdy zmierzch zastaje mnie na trasie po ścieżkach Kampinosu. Wypełzają ciemności, nigdzie żywego ducha, bo wszyscy uciekli już do domu na herbatę z wkładką … a ja mam jeszcze około 5 km do Zaborowa. Cicho i ciemno, bo ptaki już śpią i …. nie ma wiatru. Czasami tylko gdzieś w lesie spadnie sucha gałązka. Słyszę własne kroki i miarowy, wydłużony oddech …i wcale się nie boję. Jestem spokojna i bezpieczna w tych sennych ciemnościach lasu. Ani widu, ani słychu, to dobrze …



  • ~Marta-gienia

    exstra



  • ~czado

    Tej prośby nie mogę spełnić. A zimę kiedyś odkryjesz dla siebie. Jest wiele sposobów… Pozdrawiam :)



  • ~iwona

    nienawidzę zimy!!!!!! Poproszę tylko zdjęcia „ciepłej” jesieni, wiosny i lata



  • ~Jolka

    Nie przejmuj się ,że za oknem biało i zamieszczaj jesienne widoki ! Zima jeszcze będzie dłuuuuuugo i zdążymy się nią nacieszyć …



  • ~monika

    witam..do mnie zima przyszła w nocy, beszczelnie zaskakując.. z przyjemnością znów popatrzę na jesień (zwłaszcza widzianą Pańskimi oczyma) w te długie niby-wciąż jesienne wieczory


  • Robisz śliczne pejzaże. Źdjęcia są naprawdę dobre =)Chciałybyśmy Cię zaprosić na nasze nowe forum na http://wobiektywie.fora.pl/ Nie ma tam narazie dużo ludzi (tylko my…) ale z czasem będzie więcej…Mamy nadzieje, że wejdziesz i się dołączysz, bo robisz naprawdę ładne zdjęcia =) Jest tam nawet specjalna kategoria „Widoki” jeśli chodzi o Twoje zdjęcia.Sistersy



  • ~dziwadlo

    Czado, podziel sie z nami jesiennymi fotografiami- przeciez na zimę jeszcze bedzie czas. :)



  • ~Julia

    No, coz- od czasu do czasu mozna pokazac jeszcze ta jesien,ktora zatrzymales na fotografiach, a ktora odeszla. Kolory, pejzaze sa zawsze tak piekne, ze z przyjemnoscia do nich wrocimy. A ze juz zima powoli nastaje i puka do okien? Coz, zime – jak napisales, tez lubisz. My takze! Pozdrawiam jeszcze jesiennie.



  • ~Ela

    Panie Czado, w piatek przyjechalam do Rymanowa i trafilam na ostatnie cieple, kolorowe dni. Odwiedzilam wszystkie miejsca, ktore publikuje Pan na blogu i okropnie zalowalam, ze nie wzielam aparatu. Pomyslalam jednak, ze na pewno po powrocie do Krakowa zobacze je znowu, dzieki Panu, a tymczasem czytam, ze nie ma Pan komu pokazac kolekcji kolorowych pamiatek :) Wyrazam sprzeciw i czekam na „wierchową”Pozdrowienia Ela