Blog roku 2005

Monthly archive


 

Komentarze: 

  • ~kasia

    czy może być piękniejszy widok dla grzybiarza? Jest dopiero marzec, a ja tak bardzo chciałabym pójść na grzyby



  • ~klaudia

    zajefajny grzybek a blog jeszcze lepszy ;D Supcio znjecia WSZYSTKIE



  • ~czado

    Gdzieś między brzegiem kapelusza a trzonem, na patyczku lub listku :) Techniczne kryteria nie są tu najważniejsze, to nie jest komercyjne, profesjonalne zdjęcie. Jednak żal go wyrzucić… Pozdrawiam.



  • ~bywalec plfoto

    a gdzie ostrosc???



  • ~nenyan

    Nie, nie chcę zamieszczać żadnych wierszy o jesieni, nawet o tej złotej, pełnych babiego lata i barw… Może dlatego, że wbrew wszystkiemu próbuję zatrzymać jeszcze tą odrobiną lata gdzieś przy sobie i w sobie. Ktoś Tam u Góry tak to sprytnie wymyślił, że każda z pór roku choć jest tak zupełnie inna, jest niesamowicie piękna… Ale tylko lato ma smak wolności. Dlatego dobrze, że to jest lipcowy grzybek… :) I znów jednym zdjęciem jesteś w stanie wszystko opowiedzieć. Tak, że się czuje tą wilgoć i ten zapach leśnego runa (i smak takiego wielkiego grzybka – mmm… ;]) Ja swoich fotografii z lustrzankowej Agfy rocznik ’81, która jest moim substytutem Zenita, aż się boję… :(



  • ~misia4

    Grzyb… piekniejszy niz kiedykolwiek… wnaturze trzeba sie schylic nisko do ziemi by dostrzec cale piekno… Oko obiektywu widzi wiecej… Ludzie nie lubia sie schylac…



  • ~EVA(MOJA-TOSKANIA)

    ***W nabrzmiałym od jesieni powietrzu cicho słyszę Twój oddech pod nogami szelest liści… A więc…znowu śniłam na jawie realniejsza jest biedronka schowana pod kapeluszem grzyba niż Twoja ręka w mojej…*** …łagodnie pozdrawiam:)



  • ~Asia

    śliczny grzybek :) próbuje się kamuflować w tle, w tej wspaniałej głębi ostrości, ale mu się nie uda, grzybiarz i tak go wypatrzy, wytnie, ususzy i zje… tak, „jesień idzie, nie ma na to rady”…



  • ~czado

    Ten prawdziwek wyrósł w lipcu :) ale jesień, miejmy nadzieję, że złota, tuż, tuż.



  • ~czado

    Świetne oko! :) Zdjęcie jest w innym stylu niż większość ostatnich, ponieważ zrobione jest starym analogowym aparatem. Zatem inna ogniskowa, głębia ostrości, przestrzeń barwna. Także punkt widzenia inny. Aby tak pstryknąć borowika trzeba było się położyć, a nie przykucnąć i obrócić obrotowy wyświetlacz. Zatem od sprzętu mocno zależy jakie będzie zdjęcie.


  • No pięknie lasem zapachniało … czysta, żywa natura nawet na zdjęciu ! z pozdrowieniami -mroweczkab.blog.onet.pl



  • ~Nieninque

    Och, zapachniało jesienią… wyraźnie czuję…Pozwolę sobie zatem załączyć jesienną piosenkę zespołu Przejście :) )Zaszumiało jesieniazapłakało jesieniazastukało jesieniądo okienZapłonęło czerwieniomzaszkodziło marzeniomzadudniło, zawisłoobłokiemChociaz nie chce sie wierzyćto od ciebie zależyile będzie jesieniw tym rokuCzy nas wiatrem zawiejeczy zabierze nadziejei roztopi w zbyt wczesnympółmroku?Czy uśmiechem jarzębinkrótkie dni nam obrębii przyjaznym odezwie sie świerszczem?Czy sie smutkiem zadławiw czarnym kluczu żurawii niedobrym przegna nas wierszem?Czy nam jakoś przeminieprzy nagrzanym kominiebędzie smiać sie czy raczejzapłacze?Czy zmokniętym szarakiempójdzie z deszczem na bakiermiędzy drogi pożółkłe i sosny?Czy jabłuszkiem wesołymbędzie toczyć sie kołemi dotrwamy, przetrwamydo wiosny?Nic nie poradzę, że przyszła mi od razu do głowy, gdy tylko zobaczyłam to zdjęcie… :) ) Pozdrawiam :)



  • ~Julia

    A ja mysle, ze jest to „wstep do jesieni”…



  • ~minerwa

    Piękny okaz :) ciekawe kadrowanie, jak zwykle profesjonalnie, jednak mam wrażenie, że zdjecie jest w innym stylu – tak jakby była by to stara fotografia, co dodaje uroku oczywiście.. Lubię takie kolory poza tym :) Dziękuję za zalinkowanie, to dla mnie duży zaszczyt ! Pozdrawiam ciepło,Mincia



  • ~Zielony_Motylek_

    i chce mi sie grzybów…


 

Komentarze: 

  • ~asica-1984.blog.onet.pl

    Jesienią góry są najszczersze….



  • ~nenyan

    Dziękuję :) Czasem się boję, że jakbym zaczęła tak mówić, tak opowiadać każdemu i zawsze, to niektórzy przechodnie na moich drogach pukali by się w czoło ;) To taki strach przed brakiem zrozumienia, odrzuceniem. Ale gdy ufam, to opowiadam właśnie tak. Tak jak czuję.



  • ~nenyan

    „…Każdy z nas ma pewne miejsca metafizyczne, dokąd się wybiera bez biletu i często jest to tylko jednoosobowa ‘cela pustelnicza’ – i tak jest. Czasem trzeba pomilczeć będąc z przyjaciółmi w jednym namiocie, bo robi się zbyt tłoczno w Nas Samych. A poznawanie ludzi to fascynująca podróż, która nie musi być luksusowym 747 lub salonką, ale najlepiej na twardym grzbiecie konia i z snem pod gołym niebem wśród mgieł i szemrania strumieni…” [z listu od mojego licealnego Profesora]Każdy napotkany człowiek, rozmowy z bliskimi i z nieznajomymi, rozmowy z książkami, muzyką, nieprzypadkami i wspólne milczenie z tym niesamowitym światem, który nas boli, zachwyca, przytula… to wszystko tworzy nas; tych nas tam głęboko w środku…***Podaj mi rękę. Tylko tyle mamyCiepła co w sobie jak kubek podamyz wrzącą herbatą. Zapal jakieś słowoa ja zapalę inne jak lampę naftową.Może ten mróz podniebny jakoś przeczekamy?Podniosę lampę, zobaczę – a możektoś obok jeszcze czuwa, choć go nie widzimy.Może ten blask mu usta zamknięte otworzyi powie: obok nas czuwają inni.Zaszeptaj. Niech odszepcą. Krzyknij. Niech odkrzykną.Popatrzmy dobrze w tę noc trzaskającą.Podnieśmy płomyk, niech wszyscy przelicząilu nas jest…



  • ~Ewcia

    Neynan pięknie to napisałaś! Czy to Twoje słowa? ”…kiedy góry zakładają swoje najpiękniejsze suknie. A ich włosy nabierają koloru starego złota i ciepłej miedzi, jak włosy kobiet na obrazach Tycjana…”. Pieknie.



  • ~czado

    Skąd Ty to Wszystko wiesz? Kto nauczył Cię tak czuć?



  • ~nenyan

    Dołączam do oczarowanych „Testamentem z mchu i paproci”… :) Po przeczytaniu zamieszczonych tu przez Ciebie wersów miałam nadzieję, że całość będzie równie delikatna, prosta i czuła. I jest. Chyba już teraz ten Twój utwór będzie mi zawsze towarzyszył w moim wędrowaniu…



  • ~nenyan

    Najpiękniejsza pora dnia. Na chwilę przed zmierzchem, na chwilę przed wielkim snem naszego małego fragmentu świata. Jest tak delikatnie ciepło i cicho. Większość wędrujących, w obawie przed nocą, zeszła już ze szlaku do swoich namiotów, schronisk, domków. I być może właśnie teraz zaparzają herbatę… Teraz, kiedy góry zakładają swoje najpiękniejsze suknie. A ich włosy nabierają koloru starego złota i ciepłej miedzi, jak włosy kobiet na obrazach Tycjana… I nawet Boreasz, zauroczony, szaleje mniej niż przed południem.A my stoimy zapatrzeni…Twoja fotografie niosą w sobie tak wiele ciepła… Każde zdjęcie, nawet te z mgłą, które wywoływały uśmiech poprzed drobne, zagubione szczegóły, pełne jest takiej pogody i energii. Po prostu trzeba się uśmiechnąć. I zamknąć oczy. I doobrazić sobie opowieść takiej Fotografii…



  • ~Jofa

    Ech, zapomniałam o tym wierszu. A bardzo mi się podoba – to co mówi. Pamiętam, że jak go pierwszy raz przeczytałam daaaawno temu byłam zaskoczona, że jeszcze ktoś, ktoś tak odległy, jeden z tych opiewanych poczuł to samo co ja. :) Coś tak prostego, bez mocy zmiany ludzkości. ;)



  • ~Nieninque

    Jak zwykle jest śliczne :) ciesze sie ze skonczyla sie seria z mgla, byla bardzo nastrojowa, ale w zyciu jednak potrzeba slonca :) zycze go jak najwiecej!



  • ~Nieninque

    … znalazlam (ale sie naszukalam… :o )) i polecam: http://moja-toskania.blog.onet.plPozdr.



  • ~Nieninque

    Także chętnie bym przeczytała więcej Twoich wierszy … :) Pozdr.



  • ~kfiatuszek

    http://www.kfiatuszek-marcelka.blog.onet.pl wejdz i napisz mi komencik z adresem bloga to wpadne tu jeszcze i cosik skomentuje



  • ~Julia

    To jest wlasnie tak, jak powinno byc w Krainie Wiecznej Szczesliwosci …



  • ~misia4

    Zdjecie sloncem pokryte… Piekne… po prostu. Slownik zbyt ubogi by oddac…



  • ~czado

    Cokolwiek próbowałem napisać nie wyrażało tego co chciałem, więc tylko…dziękuję…



  • ~Ewcia

    Poruszona tymi pejzażami, chcę Ci zadedykować ten wiersz Jana KasprowiczaWitajcie, kochane góry,O, witaj droga ma rzeko!I oto znów jestem z wami,A byłem tak daleko!Dzielili mnie od was ludzie.Wrzaskliwy rozgwar miastaI owa śmieszna cierpliwość,.Co z wyrzeczenia wyrasta.Oddalone to są przestrzenie,Pustkowia, bezpłodne głusze,Przerywa je tylko tęsknota,Co ku wam pędzi mą duszę.I ona mnie wreszcie przygnała,Że widzę was oko w oko,Że słyszę, jak szumisz ty, wodo,Szeroko i głęboko.Tak! Chodzę i patrzę, i słucham-O, jakże tu miło! jak miło!I śledzę, czy coś się tu możęOd kiedyś zmieniło?



  • ~Asia

    jakie śliczne, cieplutkie kolory…



  • ~Violcia

    Brawo! Piękne słowa jak obrazy… podziel się jeszcze innymi, czekam, pozdrawiam i życzę powodzenia :)



  • ~Zielony_Motylek_

    magiczne góry, rozkołysane trawy, wszechogarniające niebo…niczym we Władcy Pierścieni PJ.pozdrawiam :)



  • ~EVA(MOJA-TOSKANIA)

    Wszystko co mam górom ofiarujęBrązowym paprociom, zielonym paprociomKamieniom zmęczonym na drodze…(frag.Testamentu z mchu i paproci)Oddaje tylko to co myślę, większość moich wierszy jest o górach a TWOJE zdjęcia powodują że w myślach powstają nowe…. Pozdrawiam łagodnia :)


 

Komentarze: 

  • ~justysia36

    ta błoga cisza,gdzie poranna mgła otula góry kwiaty pola i zioła czujesz ze żyjesz……..pozdrawiam



  • ~misia4

    Krajobraz poruszyl….bo kiedys rankiem..wystawilam glowe z namiotu… i bylo tak wlasnie…



  • ~Jofa

    Hehe, no i chyba nadeszło w następnym zdjęciu :)



  • ~eliane

    cudnie-mglisty poranek :)



  • ~Mira

    no wlasnie! czyli nadchodzi cale bogactwo kolorow Zlotej Polskiej Jesieni! :)



  • ~Nieninque

    Bardzo mi się podoba ten różowy akcent na zdjęciu… :) Przez to zdjęcie nie jest smutne, tylko bardzo wymowne :D



  • ~Jofa

    Ej, no bo to i lato się już kończy i jesień zbliża wielkimi krokami. :)



  • ~Mira

    jakieś takie nieletnie te zdjęcia ostatnio – zero słońca, zero chmur, sama mgła, lasy, cienie… Nie mówię, że nieładne, ale zimą mam wspominać szarości? wolę zdecydowanie kolory!



  • ~jutrzenka65

    O, jak dobrze bylo znowu tu przyjsc, nasycic oczy, uradowac dusze…serdecznie pozdrawiam :-)



  • ~Violcia

    Troszkę tak :) )) myślę że każdy z nas troszkę prowokuje… wielu rzeczy umiem sobie odmówić ale nie wizyty tutaj :) bo Twe zaproszenia są nieodmawialne..Pięknie opisałeś uczucia które targają podczas tych niepowtarzalnych chwil ( dokładnie takie uczucia ale ubrałeś je w słowa ) … i dziwisz się ze prowokuję ? Postokroś dziękuje i życzę miłego poniedziałku :) ))



  • ~shingle

    Ech… jestem tu od dłuższego czasu. Codziennie myślę o Bieszczadach. Od kiedy wróciłam. Dziękuję za obrazy… zbyt piękne żeby coś mądrego napisać. Pozdrawiam :) .




  • ~patix

    Twoje zdjęcia są WSPANIAŁE!! bez wahania dodaje blog do linków u mnie na http://www.patix12.blog.onet.pl TAK TRZYMAJ!!:D:D



  • ~Zielony_Motylek_

    a ja sobie ukradę takie kwaitki, o…zmuszasz mnie do łamania prawa…



  • ~czado

    Prowokujesz :) Pisanie to czas, a mnie bardzo go brakuje. Łatwiej i szybciej jest mi opowiadać zdjęciami. Co czuję, gdy jestem w górach? Wszystko co najlepsze… radość, wolność, wzruszenie, zaduma, zdrowe zmęczenie… ale to wszystko zdominowane jest przez zachwyt i zdziwienie dziecka, które widzi coś pierwszy raz i nie może oderwać oczu, nigdzie się nie spieszy, nie może zrozumieć matki, która za rękę ciągnie go gdzieś dalej, a ono jeszcze nie wszytko widziało, jeszcze obraca głowę za siebie fotografuje co może szeroko rozwartymi oczyma, potyka się o własne nogi… Te obrazy i przeżycia pozostają gdzieś głęboko, są jedną z najcenniejszych rzeczy jakie można mieć…



  • ~Violcia

    … Te wielkie piękności, jakby ciągle w drodze były i niosły na swych plecach, worek ciężkiej mgły … Co czułeś wspinając sie wysoko i depcząc po chmurach??

   

Komentarze: 

  • ~czado

    Tak, to surowe bezludne okolice.



  • ~Magia

    strachy..strachy..strachy…



  • ~Asia

    nawet nie bajkowo, tylko baśniowo… klimacik…



  • ~nenyan

    Góry z głowami w chmurach, góry bujające w obłokach… :) Tylko ich chyba nikt nie gani za to, że nie stąpają twardo nogami po ziemi… I tak się ta mgła się snuje wysoko, zawadzając o wierzchołki starych świerków, taka ciepła i smutna… Tak, że chciałoby się iść i wtulić w ten puch. A może to tylko kolejny mały przypływ tęsknoty… :) Rawki wyglądały przecież niemalże tak samo…”…Idę samotny wśród górzagubiony w świeciewiatr tylko myśli me znasłońce niebawem za horyzont się wzniesielasem zawładnie mgła…Niech każdy z was się dowieco traci nie będąc tu…”



  • ~Julia

    Moj komentarz, niech bedzie …brakiem komentarza. Piekne…



  • ~misia4

    Po prostu piekne….


  • Zajefajnie zdjęcia, nawet parę sobie skopiowałam, bo strasznie mi podobaja.



  • ~Zielony_Motylek_

    spojrzenia wystarczą…

 
…idziemy.

Komentarze: 

  • ~Moja-toskania

    ***Zwarócić…(?)…tylko po co…? i w jakim celu…?Ja wolę iść naprzod przed siebie z góry i znowu pod górę….może łatwiej odnajdę choć małą namiastkę siebie albo chociaż cień mojego cienia….bo bez cienia już zupełnie nie ma mnie…***Pozdrawim łagodnie i gratuluję wyzwolenia chociażby poprzez małe zdjęcia słów u mnie…nie można przejść koło Twoich zdjęć i nie musnąć ich słowem które samo ciśnie się na papier…Myślę że jeszcze nie raz będą Twoje zdjęcia podporą i natchnieniam dla mojego słowa:)moja-tosknia.blog.onet.pl



  • ~Ewcia

    Robisz tak piękne ujęcia, bywasz w tak wielu miejscach, widać że za tymi zdjęciami kryje się bardzo bogata osobowość, szkoda że tak mało piszesz o sobie i o swoich podróżach. Dzięki za blog, jestem tu często.



  • ~Jofa

    Wypiwszy ostatnią kroplę gorącej herbaty zakręcam nieco poobijany stalowy termos, umieszczam w plecaku i ruszam dalej. Dookoła rozciąga się błękitnozielony mokry pejzaż. Po otaczających mnie porośniętych gęstym ciemnozielonym borem zboczach dostojnie snują się obłoki mgły niczym czujni strażnicy penetrujący każdy zakątek lasu. Gliniaste podłoże ‘ciamka’ pod stopami, czasem jakieś dwa wilgotne kamyczki zgrzytną o siebie w ten charakterystyczny sposób. Z każdym krokiem ciemna ściana drzew rośnie w oczach. Nozdrza wyłapują już zapach mokrej ściółki. Kiedy wkraczam pomiędzy wysmukłe pnie nagły powiew wiatru przebiega obok mnie wywołując szelest w koronach i deszcz kropel spadających mi za kołnierz. Zapewne niesie jakąś ważną wiadomość królowi tego zamku. Uśmiecham się do towarzyszy i wymieniwszy krótkie komentarze idziemy dalej, poprzez wysokie zielone komnaty…



  • ~Jofa

    Wypiwszy ostatnią kroplę gorącej herbaty zakręcam nieco poobijany stalowy termos, umieszczam w plecaku i ruszam dalej. Dookoła rozciąga się błękitnozielony mokry pejzaż. Po otaczających mnie porośniętych gęstym ciemnozielonym borem zboczach dostojnie snują się obłoki mgły niczym czujni strażnicy penetrujący każdy zakątek lasu. Gliniaste podłoże ‘ciamka’ pod stopami, czasem jakieś dwa wilgotne kamyczki zgrzytną o siebie w ten charakterystyczny sposób. Z każdym krokiem ciemna ściana drzew rośnie w oczach. Nozdrza wyłapują już zapach mokrej ściółki. Kiedy wkraczam pomiędzy wysmukłe pnie nagły powiew wiatru przebiega obok mnie wywołując szelest w koronach i deszcz kropel spadających mi za kołnierz. Zapewne niesie jakąś ważną wiadomość królowi tego zamku. Uśmiecham się do towarzyszy i wymieniwszy krótkie komentarze idziemy dalej, poprzez wysokie zielone komnaty…



  • ~Julia

    Wulkan, ktory nie wygasa …



  • ~królowa wilków

    dziękuję serdecznie za odwiedziny, naprawdę fajny z ciebie facet, miło też, że moje fotki przypomniały ci dzieciństwo – w sumie to bym się takich wrażeń nie spodziewała, pozdrawiam



  • ~Zielony_Motylek_

    zaklinacz lasów z Ciebie…



  • ~ufoemilka

    trzeba zawrocic- szykuje sie cos groznego-mrocznego……..



  • ~Karolina

    hejka u ciebe jest bosko oby tak dalej także cię zapraszam do mnie i mam nadzje że pozostawsz po sobe śladwww.wm-mandaryna-index.blog.onet.pl pozdrawiam

 
Na Grofie, Gorgany, Ukraina.

…omotany wspomnieniami oraz Waszymi opiniami…
…nie mogę rozstać się z tą mgłą…

Komentarze: 

  • ~ells

    Ja nawiązałabym tą postac do Bieszczadzkiego Anioła :)


  • ………. To mój komentarz, cokolwiek nie powiem, będzie to chyba profanacja tego niemal mistycznego widoku. Czarna http://czarna-piosenki.blog.onet.pl http://foto-black.blog.onet.pl



  • ~Nieninque

    Chyba każdy obraz Beksińskiego ma w sobie mnóstwo emocji, jak dla mnie one wszystkie żyją jakimś strasznym życiem… Uwielbiam Jego malarstwo :) ) Wiesz, nenyan, chyba rzeczywiście ma coś ono wspólnego z tym zdjęciem :>



  • ~Nieninque

    Ach, co za mgła… Podobną miałam na Rozsypańcu i haliczu jakiś tydzień temu… Ależ to zdjęcie jest nastrojowe, nie ma co :)



  • ~Asia

    i bardzo słusznie, bo z tą mgiełką tworzy się śliczny cykl fotografii. To naprawdę ładny głaz, pięknie :)



  • ~Jofa

    A ja myślę, że to celtycki mnich-wędrowiec, który sobie właśnie rozmawia z Panem Bogiem :) ’Sam, zupełnie sam z wyjątkiemCiebie, mój Boże,W podróży na mej drodzeczegóż mam się bać,gdy Ty jesteś blisko,o Królu nocy i dnia?Bardziej bezpieczny jestemw zasięgu Twej dłoni,niż gdyby mnie wokółzbrojny hufiec bronił’(przypisywanie św. Kolumbie, VI w.)



  • ~Julia

    Mgla to tez tajemnica … okrywa to ,co nie zawsze powinno byc widzialne dla oka. A w oddali modli sie Ktos …



  • ~Zielony_Motylek_

    kobiece oblicze Boga po raz kolejny…mgła – symbol Niepokalanejskała – symbol wiary[a ta jedna skała we mgle to kształtem jest podobna do figury Niepokalanej ]



  • ~nenyan

    W częstochowskim Muzeum jest taki obraz śp. Zbigniewa Beksińskiego… Makabryczny jak każde z jego dzieł, ale namalowana na nim szkarada trzyma w dłoniach czerwone, aksamitne zawiniątko, które się wydaje ogromnie dla niego ważne… Chroni je i osłania przed mgłami, zawieją i ciemnościami panującymi dookoła. Może szuka drogi do dwóch jasnych ogników widzianych w oddali – świateł w oknach starego, bezpiecznego domostwa? Nie wiem i nie zdradzam też, co się w tym zawiniątku kryje… (zapraszam do Częstochowy :D ), ale… …zanim przeczytałam tytuł, to to Twoje Zdjęcie właśnie z tamtym obrazem mi się skojarzyło… bo pomimo surowości skał, mgieł, półmroku jest w nim taka odrobina Ciepła – dzięki tej postaci/skale/zjawie widocznej w oddali… Tak, jak w poprzedniej Twojej Fotografii…”…Dziękuję Ci, Panie, za Ciepło i Czułość, których tak wiele jest w drobiazgach i ludziach…”:)

 
Na Wysokiej, Gorgany, Ukraina.

Komentarze: 

  • ~mau

    te kwieciste pociechy wygladaja jak wycieczka szkolna, ktora zagubila sie w lesie i obawia sie teraz nadchodzacej mgly



  • ~fotos_kowiczka

    kochanie kochakochanie kochakochanie kochano tak przeciez: ***UWIELBIA***



  • ~........................................

    ….pikne….




  • ~królowa wilków

    a mi się zdaje, że te kwiaty lubia mgłę. tak poza tym – dawno cię nie zapraszałam do zerknięcia na moje fotki, teraz mam foto blog więc zapraszam na http://fotkivi.blog.onet.pl/



  • ~Violcia

    …. gdy mgła nas otula… częściej spogląda się i widzi najbliższe rzeczy i ludzi :) jednak serce wie, że tam za mgłą jest ukryte piękno…



  • ~Zielony_Motylek_

    z kwiatka na kwiatek…



  • ~Toldie

    Wspaniałe zdjęcie, jak z resztą wszystkie znajdujace sie na tej stronie…Nie wiem jak ty to robisz ale potrafisz uchwycic na zdjęciach piekno nie dostrzegalne gołym okiem…Po prostu piekne…




  • ~Julia

    Gdy widzi sie takie piekno, nalezy przystanac, aby nie sploszyc trwajacej chwili …



  • ~Jofa

    Od jakiegoś czasu marzą mi się ukraińskie góry. Teraz to już chyba siły nie ma żebym sobie darowała. ;) Przyjdzie czas, że i ślady moich stóp naznaczą tamtejsze szlaki. Może za rok….? Myślałam o zrobieniu w tym roku kursu przewodnickiego (skg/skpb?) więc kto wie.



  • ~Jofa

    To jeden z tych małych cudów, które w słoneczny dzień umykają oka w całym tym ogromie blasku, złota, soczystej zieleni…. a w taki mglisty dzień stają się miłą niespodzianką i uśmiechem przeznaczonym tylko dla naszych oczu, prezentem od Pana Boga. :)



  • ~Anitka:)

    aaaaaaaale szaaaaaaaaaaaaał……….. boskie :]



  • ~nen

    A kiedy się tak patrzy na te żólte kwiatuchy, to się tak robi jaśniej i cieplej… Jakby bezpieczniej. Przyjaźniej… :)



  • ~nenyan

    Są takie miejsca do których czasem mgła i deszcz pasują bardziej niż słoneczne bezchmurne niebo… I mam wrażenie, że swoimi Fotografiami, tą snującą się mgłą, pięknie oddałeś urok tych gór, ich odosobnienie i dzicz, to Nieznane… Mgła to takie niedopowiedzenie, taka tajemnica… budząca naszą wyobraźnię i nasze marzenia… ‘These mist covered mountains are a home now for me…’ (to tak słuchając starych audycji Pana Piotra :) )

  

Komentarze: 

  • ~Magia

    zagubieni…



  • ~julka26

    Fantastyczne.. Przypomina mi obrazy mojej wyobrażni gdy będąc dzieckiem mama czytała mi stare baśnie.. I teraz po tak wielu latach patrzę na to foto i widzę tą baśniową atmosferę.. Cudowne miejsce.. Gratulacje..



  • ~Jotelka

    Baśniowy las. Otula doskonałością połączenia niepokoju z niepewnością i lękiem o przyszłość. Ale jego urok sprawia że aż chce się tam być.



  • ~Ewcia

    Nie ma co, robi wrażenie!!



  • ~Jofa

    W takim miejscu łatwo byłoby zapomnieć o przedmiocie poszukiwań, pójść wgłąb oczarowanym, zapatrzonym, zasłuchanym i dać początek pieśni o wiecznym włoczykiju. :)



  • ~.kropelka.zielonej.rosy.

    no jak to gdzie… w niebie :o )śliczne zdjęcia…przecudowny klimacik…dziekujepozdrawiam :o )



  • ~Asia

    No chyba wolałabym się tam nie zagubić… pozdrawiam, wspaniałe zdjęcia!



  • ~zANILK

    Pewnie gdzieś za drzewem są.Panie, panie coraz lepiej Ci zdjęcia idą.



  • ~GABRYŚ

    Bardzo podoba mi się kolorystyka twojego bloga-wejdź do mnie na http://www.LSCIAD.blog.onet.pl i napisz komcia….z gory wielkie dzięki…:)



  • ~GABRYŚ

    Bardzo podoba mi się kolorystyka twojego bloga-wejdź do mnie na http://www.LSCIAD.blog.onet.pl i napisz komcia….z gory wielkie dzięki…:)



  • ~czado

    W Gorganach, na grzbiecie pomiędzy Parenkie a Grofą.



  • ~nomar

    fajowo tam… ale gdzie to jest?



  • ~Zielony_Motylek_

    a myśliwy z aparatem poszedł wgłąb…pozdrawiam… :)



  • ~czado

    Oczywiście poszedłem, przeszkodę dało się obejść było tam bardzo dużo podobnych miejsc…To dzikie tereny, w które rzadko zapuszcza się człowiek.



  • ~Julia

    „Ciemno wszedzie, glucho wszedzie. Co to bedzie ? Co to bedzie?”Nic dodac. Piekno przyrody!



  • ~nenyan

    Przepiękn(i)e… Czy to nadal Karpaty Ukraińskie? Wiesz, podobno nie ma przypadków… Marzy mi się wyjazd w tamte strony od jakiegoś czasu, a po tegorocznych Bieszczadach szczególnie. Kiedyś zobaczyłam na okładce „Podróży” w prasowym antykwariacie przepiękne słoneczno-mgliste zdjęcie z gór… To była Huculszczyzna. Opowieść o wyprawie na Czarnohorę. Kupiłam gazetę, przeczytałam artykuł… Później od deski do deski przejrzałam Twoją stronę… :) A teraz od Michała spod Rawki, od pewnego Pana, który podwoził nas stopem i od Pani z budki BdPN na Wyżniańskiej nasłuchaliśmy się bardzo wiele właśnie o ukraińskich górach… I zamarzyło się jeszcze bardziej :) Ale mam wrażenie, że ukraińskie Karpaty to są góry dla bardziej wytrawnych turystów niż bieszczadzcy :) I stąd wiele obaw… O przejazdy, noclegi, szlaki… I przyjaciół, którzy wykażą się odpowiedzialnością :) Bo góry wymagają szacunku. PS. Na mnie też przyjaciele nie czekali :] Ale na szczęście był ze mną taki jeden, co też gorąco podziela fotograficzną pasję… i przeważnie na miejsce docieraliśmy minimum pół godziny po wyznaczonym na mapie czasie :D



  • ~Zielony_Motylek_

    …ponoć las brni swoich dzieci…wszedłeś dalej..?czy przeszkoda nie pozwoliła…?



  • ~kasieni23

    Fotka jest z dreszczykiem. Już wiem, kogo szukasz, ale to nieistotne. Czasami, gdy mam czas uciekam w las. Mam taki zakątek, nad poniemieckim kanałem melioracyjnym, gdzie uwielbiam się zaszyć, rozłożyć na zdjętej kurtce i zapomnieć o świecie. Są tam stare świerki, płynąca woda. Nie mam sprzetu, aby zdjęcie przetransponować w sieć. A szkoda. Ale ja tam bywam raczej w słońcu. wtedy można szybciej dojść i dłużej posiedzieć. I popatrzeć na zimorodka nurkującego w kanał po rybki. Tylko bobry sa za czujne. Piękne zdjecia robisz…



  • ~.ja

    to już rozumiem – zdjęcie z historią pozdrawiam :)



  • ~czado

    To piękny, niesamowity teren, ale przyjazny. Zagapiłem się trochę robiąc zdjęcia, a przyjaciele poszli. Nie było ścieżki, szliśmy „na szagę”. Łatwo było się zgubić…



  • ~.ja

    na takim nieprzyjaznym (dla przyjaciół) terenie??



  • ~czado

    Przyjaciół…



  • ~.ja

    A kogo szukamy? :)



  • ~teyfi

    Niesamowity klimat. Mam wrażenie, że tam z głębi z mgły wynurzy sie jakaś pochylona postać, bądź zwierz jaki.. Ogladam Pejzarze juz chwile i jestem pod wrażeniem.Zapraszam do http://chatka.blox.plPozdrawiam serdecznie!



  • ~fineam

    Zajebiste zdjęcia tak trzymaj!!!!!!!!!!!!!Pozdrawiam zajrzyj tesh na mojego bloga coolblogusik.blog.onet.pl


P.S.
…a już myślałem, że nikomu się nie spodoba…
…szaro, mokro, zimno, do domu daleko…
…po powrocie, po kilku dniach w cywilizacyjnych betach…
…muszę tam wrócić…

Komentarze: 
  • dziekuje po stokroc . siedze w Islandii to piekna wyspa na wiele uroku i wogole ale nasze krajobrazy mam w sercu i strasznie nam ich brakuje. Dziekuje Twoje zdjecia daja wiele radosci takim jak my.dziekuje za Twoj czas Twoja pasje . dziekuje nie potrafie wyrazic slowami tego co czulam gdy zaczelam ogladac , bede wiernie sledzic Twoje blogapowodzenia



  • ~Jad

    TAK BARDZO BYM CHCIAŁA TERAZ TAM BYĆ!Dzięki raz jeszcze za te piękne widoki…




  • ~szaszi

    boskie… dosłownie… nie może być inaczej…tylko nie wiem który z was naciskał migawkę :)



  • ~Jofa

    Dziękuję. :) Każdy ma swój pędzel – Twoim jest fotografia, moim słowa. Bardzo lubię oglądać Twoje zdjęcia, bo widać w nich że nie patrzysz na góry przelotnie i turystycznie, ale sercem. Od jakiegoś czasu jestem tu częstym gościem i zamierzam nadal bywać. Kto wie moze rzeczywiście kiedys minęliśmy się we mgle na szlaku. Mam nadzieję że aparat ma się już lepiej i że z tego wyjdzie. :) Pozdrów go ode mnie. (zapraszam też do siebie – http://www.jofa.blog.pl)



  • ~Polcia

    Dawno mnie tutaj nie bylo. Widze kilka zmian. Nie tylko w wygladzie bloga ale rownierz w zdjeciach. Niby tematyka ta sama ale jest w twoich pracach cos nowego co czyni te zdjecia coraz lepsze :)



  • ~nenyan. odrobinę smutna, trochę dużo bardziej szczęśliwa.

    „…i ja pobiegnę w tę mgłę…”…Przypomniały mi się właśnie słowa tego wiersza, choć przecież powinnam raczej powiedzieć: i ja wróciłam z tej mgły…Jest trzecia w nocy… Godzinę temu, dokładnie o 02.07 wysiadłam z pociągu relacji Zagórz-Gdynia i nie mogłam uwierzyć. Nie mogłam uwierzyć, że To już się skończyło, że zostały tylko fotografie i wspomnienia… Dzięki którym lista ‘za co Je kocham’ wydłuży się o kilka imion i parę miejsc… Czuję się zmęczona, pociągowo-brudna i spragniona normalnego obiadu, bez chińskiej zupki w jadłospisie. A jednak choć zaraz odpocznę, to tak bardzo chcę tam wrócić… Zawsze obiecywałam sobie po powrocie z Końca Świata, że za rok pojadę gdzie indziej, bo przecież jeszcze tyle pięknych miejsc jest w Polsce do zobaczenia… Tymczasem w tym roku ja JUŻ tęsknię, JUŻ chcę wrócić… Sama nie wiem co powiedzieć, bo brakuje mi z wrażenia słów i głos mi się załamuje…Przybiegłam od razu do Ciebie. Przybiegłam, bo wiedziałam, że znajdę tutaj To, co jeszcze kilkanaście godzin temu było moim domem, moim światkiem, moim wszystkim. I gdzie byłam szczęśliwa… I choć na Twoim zdjęciu jest Ukraina, to ta mgła… Przecież taka sama żegnała mnie wczoraj rano, kiedy w strugach deszczu opuszczałam bacówkę „Pod Małą Rawką”……i wciąż w uszach brzmi śpiewana wtedy piosenka…’…jest inny świattak wiem, gdzieś tunie za lasami tampo prostu on jest tu…’:(((((((((((((



  • czado

    Zdjęcie zrobiłem jak zwykle, po to by nie zapomnieć.Nie myślałem, że moje odczucia można przedstawić słowami, które to lepiej zilustrują … Podziwiam… chylę czoła i proszę o jeszcze…



  • ~czado

    Trudno oprzeć się wrażenu, że spotkaliśmy się kiedyś na szlaku, właśnie w takiej mlgle. Ale ty potrafiłaś o to ująć w słowa, które pokazują więcej niż moje zdjęcie. Chylę czoła i potaram się o bardziej wodoszczelny aparat. Ten, którym robiłem tę fotkę leży na sali operacyjnej i walczy o życie…



  • ~czado

    To nie my wybieramy mgłę, to mgła wybiera nas……a od nas zależy reszta…



  • ~puella

    Przepiękna mgła – niesamowita – uwielbiam takie podziwiać rano gdzieś tam, na szlaku, po wyjściu z namiotu skoro świt – albo… w necie :) ))))Błądzić w takiej chyba nie odważyłabym się jednak :)



  • ~Anitka:)

    I to ma być lato? Zdjęcie samo w sobie ładne, ale w życiu bym nie powiedziała że zostało zrobione w sierpniu. Nie ma to jak wariacje klimatyczne ;]



  • ~filthy maiden

    :) chce to zobaczyc na wlasne oczy!!!



  • ~Jofa

    Na przekór wszystkiemu kocham włóczyć się po górach we mgle, kiedy tak trudno o opiewane panoramy. Wtedy szlaki-autostrady pustoszeją i tylko czasem z mlecznej wilgoci wyłoni się wytrwały wędrowiec, którego serce poznało góry już gdy ujrzał je po raz pierwszy, wtedy zawieszone w powietrzu krople niosą zapach lasów i traw falujących na wietrze, wtedy każdy kawałek szlaku odkrywam sama, odcięta od domów, wiosek, tłumów słucham każdego swojego kroku i każdego oddechu idących za mną przyjaciół . A cała niesamowitość, majestat, olśniewające piękno kryjące sie gdzieś za tą mglistą zasłoną staje się nieodgadnione i tym potężniejsze, tym cudowniejsze, a cała wędrówka staje się opowieścią i przygodą, naszą własną małą-wielką opowieścią. Wtedy schodzimy ze szlaku jako wędrowcy i zdobywcy. :)



  • ~Zielony_Motylek_

    i przywieź kolejne zdjęcia… ;)



  • ~Aspazja

    Piękne



  • ~Tyrande

    niesamowite zdjęcia, aż mam ochotę tam pojechać :) pozdrowienia od : http://www.smocze-swiaty.blog.onet.pl




  • ~Qra

    samotne drzewo, tajemniczy opiekun miejsca Bardzo nastrojowe ujęcie



  • ~nun...

    … więc cichutko sobie pozostanę tutaj…



  • ~papik

    Szedłem kiedyś we mgle. Było to w mieście. Ludzie narzekali na pogodę, a ja pomyślałem jak pięknie wygląda ten cały krajobraz. Chciałbym znaleźć się w tym zdjęciu.



  • ~mart

    i taka miękka ta cisza, i taka ulotna.



  • ~Julia

    Cisza wypelniala mnie dzisiejszego poranka…Brakowalo mi tylko obrazu. Juz go mam…Dziekuje…



  • ~Gilraen

    Mgła – schronisko Nocy w sercu Dnia. Tworzy kształty i myśli, których nie odnajdziesz w głębokim śnie. Piękne zdjęciewww.nightshunter.blog.onet.pl


  • „…Kiedy cisza świat zaległa…”asica-1984.blog.onet.pl



  • ~Mr. D

    To się da określic tylko jednym słowem… przepiękny widok. Pozwolę sobie dodac link do pańskiego bloga na moim. zajmuje sie pan fotografią profesjonalnie?



  • ~Violcia

    Dopiero wczoraj mogłam cieszyć sie widokiem pięknych mgieł w górach… oddychałam pełną piersią :) gdy tu zaglądam, czuje się to samo :) )) pozdrawiam



  • ~Asia

    Ależ klimacik… w takiej mgle błądzić to prawdziwa uczta dla zmysłów…



  • ~czado

    Tak, to na przełęczy Prysce.



  • ~Krz

    Panie Waldku czy to zdjęcie jest z Ukrainy, Gorganów?



  • ~Zielony_Motylek_

    …i jako mgła okryłaś wszelką ziemię…


Gorgany. Ukraina. 

Komentarze: 

Ukraina. widok z Wysokiej.

Komentarze: 
  • Niesamowite, zaczarowany swiat…………….nic wiecej nie jestem wstanie napisac.Twoje spojrzenie przywołuje piekne wspomnienia i leczy teknote za zielona Ukraina.



  • ~Joanna

    Stać tam i modlić się do NiegoJoanna



  • ~czado

    Zdjęcia pomagają mi przypomnieć sobie jak było… nie są konkurencją. Podczas wypraw nie są najważniesze, ale aparat mam zawsze pod ręką i rerejestruję wszystko co mnie zaciekawi, poruszy. Gdy nie mam aparatu, żal mi, że może już nigdy nie będzie dane zobaczyć tego co przede mną…Pozdrawiam



  • ~tak to jest..........

    i widziano takie rzeczyej zapytam… patrzenie przez obiektyw nie zabiera Ci trohe z odbioru tego nieprzekazywalnego w żaden sposób? ja jak pstrykam to sie we mnnie gotuje a jak se tylko patrze potrzebuje spokoju pozdrawiam, duzo szczęscia



  • ~tak to jest..........

    bajeranckie hmury. polujesz na nie?



  • ~fishbone

    na tym zdjęciu widzę jak niebo łączy się z ziemią, jak strefa sacrum przeszywa tę ziemską, brudną rzeczywsistość. Świetne i święte !



  • ~fishbone

    na tym zdjęciu widzę jak niebo łączy się z ziemią, jak strefa sacrum przeszywa tę ziemską, brudną rzeczywsistość. Świetne !



  • ~facet

    …jak wzburzone morze…



  • ~Ewcia

    Byłam teraz w Bieszczadach na wakacjach, zobaczyłam te widoki na własne oczy, jest magia w tych pejzażach. Dzięki za twój blog.


  • Magia miejsca, fotografii … i umiejętności człowieka! pozdrawiam-mroweczkab.blog.onet.pl



  • ~Karolina

    Śliczne :D Byłam w górach tylko zimą… Trzeba to naprawić :D Dołaczam się do Sylwii… http://cokarolinasfotografowala.blog.onet.pl



  • ~Anitka:)

    Boże!!! Jakie to piękne!!!


  • Hje!!! Świetny blog a jeszcze fajniejsze zdjęcia. Jak masz chęć to wpadnij na mój i zostaw komentarz ale moje zdjęcia nie są aż takie ładne. :-) fotki-sylwii.blog.onet.pl



  • ~Nieninque

    Boskie niebo… Normalnie, boskie… Jak ja uwielbiam chmury…! Pozdrawiam serdecznie i mam nadzieję, że jak wrócę z Bieszczad (a będzie to za jakieś 2 tyg. :) )to będą nowe zdjęcia z taaakim niebem :D



  • ~blue-avalanche.blog.onet.pl

    tak jakby Bóg zechciał na chwilę przemówić… światłem



  • ~Julia

    Tylko pozazdroscic takich widokow. Piekne….



  • ~ktoś tam

    śliczne pejzaże… tzn. śliczne zdjęcia ;)



  • ~Zielony_Motylek_

    niebo przyszło do nas… ;)



  • ~Karolina

    cześć masz fajnego bloga bardzo mi się on podoba mam bardzo fajne korlki itp.Także mam nadzje że wejdziesz do mojego bloga i pozostawisz ślad po sobewww.wm-mandaryna-index.blog.onet.pl


widziane z Tarnicy, w porze kiedy góry są naj …

Komentarze: 


Wschód słońca nad Krzemieniem.

Komentarze: 

  • ~Aurelia

    patrząc na Twoje zdjęcia odczuwa sie cos niesamowitego. One nietylko budz ą pozytywne odczucia ale poruszają jakieś drzemiącego w człowieku siły. Przez chwilke miałam wrażenie ze jestem w górach. Masz talent, będę tę stronkę często odwiedzać:)



  • ~agulka

    po prostu finezja!!aż przeszły mnie dreszcze patrząc sie na ten pejzaż.. zdałam sobie sprawę jak bardzo brakowało mi w tym roku wakacji w górach a tak je kocham !


  • Pomysłowo zrobione … więc i dobrze zrobione …-mroweczkab…



  • ~Zielony_Motylek_

    ale gafa… ;) wydało się że śpiochem jestem i wschodów nie podziwiam…ale śliczny jest…no i mój… ;Ddziękuję…



  • ~czado

    To wschód, choć może na to nie wygląda. Byłaś pierwsza, jest Twój :)



  • ~Zielony_Motylek_

    …na dobranoc przytul mnie…cudowny zachód…mogę go ukraść…?