Czy to znany nam krzyż ze zdjęcia ‘Bym nie zabłądził’ z dn.30.12.2006.? Ten w białych zaroślach, przy drodze do Rymanowa Zdr. , z galeryjką na szczycie cokołu i krzyżem w kształcie gwiazdki ? Na dzisiejszym zdjęciu jest prawie nierozpoznawalny w tej granatowej, wieczornej łunie i koronie ze szronu i sniegu.
…drogowskaz dla powracających wędrowców..niebieski szlak , którym czasem można powrócić do spraw chwilowo najważniejszych, kierunek prosto w marzenia……
Patrzę się i widzę: Szadzią spowite drzewa Co w korzeniach tkwi nadzieja Trawę białą jak zła śmiertka Co przychodzi zbyt wczas po człowieka Niebo martwe, zimne Co hamuje anielskie promienie Lecz gdy czas przyjdzie …
Niebo błękitniało, niebo owdowiało,Owdowiały błękit białym śniegiem spadł,Co się nagle stało, że tak biało, biało.(Jan Brzechwa) śliczne zdjęcie.Kiedy je oglądam wracam myślami do dzieciństwa,kiedy to mama czytałam mi ,,Królową śniegu”:).
Proszę! Przyłącz się do akcji na moim blogu! Nic nie stracisz, dawając mi jeden komentarz po przeczytaniu postu, możesz tylko i wyłącznie pomuc innym. http://www.nika-5.blog.onet.pl
~Carrmelita
27 Styczeń 2008 22:16
Yes, yes, yes…. wiedziałam ;P
~czado
25 Styczeń 2008 13:53
Tak
~Carrmelita
25 Styczeń 2008 13:07
Czy to znany nam krzyż ze zdjęcia ‘Bym nie zabłądził’ z dn.30.12.2006.? Ten w białych zaroślach, przy drodze do Rymanowa Zdr. , z galeryjką na szczycie cokołu i krzyżem w kształcie gwiazdki ? Na dzisiejszym zdjęciu jest prawie nierozpoznawalny w tej granatowej, wieczornej łunie i koronie ze szronu i sniegu.
~beatajan
23 Styczeń 2008 14:19
To zawsze częstujesz nas marzeniami,tęsknotą i wiarą w piekno życia.Po raz kolejny czerpię siłę z Twoich zdjęć.To miłe.
~facet
20 Styczeń 2008 12:56
woooow,..
~KRZYK
19 Styczeń 2008 19:28
wspaniala sprawa, zaprawde powiadam ci
~warszawsky
15 Styczeń 2008 21:20
wiele bym dał, by mieć teraz przed oczami taki widok …nieregularnie odwiedzający Cię widz ( http://warszawsky.blogspot.com )
~J
12 Styczeń 2008 10:02
…drogowskaz dla powracających wędrowców..niebieski szlak , którym czasem można powrócić do spraw chwilowo najważniejszych, kierunek prosto w marzenia……
~Aleksa
11 Styczeń 2008 22:46
Poprostu piękne- dziękuję
~lola
11 Styczeń 2008 20:48
Cudo nad cudami
~Julia
11 Styczeń 2008 13:08
Cudowna droga z zimowym zaskoczeniem…
~Moja pasja...
10 Styczeń 2008 21:38
Patrzę się i widzę: Szadzią spowite drzewa Co w korzeniach tkwi nadzieja Trawę białą jak zła śmiertka Co przychodzi zbyt wczas po człowieka Niebo martwe, zimne Co hamuje anielskie promienie Lecz gdy czas przyjdzie …
~Artemida
10 Styczeń 2008 18:34
Niebo błękitniało, niebo owdowiało,Owdowiały błękit białym śniegiem spadł,Co się nagle stało, że tak biało, biało.(Jan Brzechwa) śliczne zdjęcie.Kiedy je oglądam wracam myślami do dzieciństwa,kiedy to mama czytałam mi ,,Królową śniegu”:).
~Nika
9 Styczeń 2008 21:59
Proszę! Przyłącz się do akcji na moim blogu! Nic nie stracisz, dawając mi jeden komentarz po przeczytaniu postu, możesz tylko i wyłącznie pomuc innym. http://www.nika-5.blog.onet.pl