piękny pejzaż… oglądając takie fotki zastanawiam się często., kiedy naocznie będzie mi dane upajac się takimi widokami. Co roku mam w planach wyjazd w góry, wyjazd, GDY WSZYSTKO POKRYTE JEST śNIEGIEM… i co roku kończy się na planach. Może w następnym roku?
renifer Rudolf już grzeje kopyta,Mikołaj w pośpiechu prezenty chwyta,niech wszystkie smutki odejdą w kąt,serdecznie życzę wesołych świąt!!!! piękny widok,wszystkiego pysznego i pachnącego,pozdrawiam *http://www.dzikuuuska.blog.onet.pl
Zauroczona magią Świątstanę pod rozgwieżdżonym niebemi patrząc na spadające płatki śniegu pomyślę o ludziach, których noszę w sercu życząc im spokojnych Świąt wszędzie tam, gdziekolwiek są …
Ajajaj … jakże sie moje oczy ucieszyły Drogi Panie Fotografie … uśmiecham się urokiem uchwyconej chwili oczarowana … cieszę się, że wróciłeś -mroweczkab
Cudowne to zdjęcie . . . A, z resztą jak większość Twoich zdjęć . . .Mam nadzieję, że nie masz nic przeciwko, że czasem ustawiam je sobie jako tapetę lub wygaszacz ekranu? Dobieram odpowiednio do pory roku i nastroju i pomimo różnej pogody za oknem – ja mam własne okno na świat właśnie dzięki Twoim zdjęciom,dzięki i pozdrawiam życząc Wesołych Świąt
Choinka jak z obrazka Brakuje mi tylko jakichś słodkich szarych zajączków o wielkich rozumnych oczkach – jak to na świątecznej kartce być powinno. Piękne są takie słoneczne ciche zimowe dni…powietrze przejrzyste, widoczność niesamowita… i cisza niesamowita – pod stopami chrupie śnieg, czasem lekki powiew wiatru podniesie odrobinę śniegu z wierzchu i zatańczy z nim parę skomplikowanych figur… nie jest bardzo zimno, bo prawie nie ma wiatru i mróz pozostaje sobie nieruchomy dookoła, nie wdziera się pod kurtkę…oddech odpływa lekką chmurką, a oczy mrużą się od słońca… zawsze mi się przy takich rozmyślaniach przypomina zima spędzona w Nowym Meksyku. Na ok 2500 m.n.p.m. snieg spadał regularnie, mimo że stan ten wysunięty jest dość daleko na południe. A odludność okolicy, w której mieszkałam sprzyjała pieszym wędrówkom…:)
S I E M A !!!WEJDżCIE NA MóJ :www.mentos9.blog.onet.pl i zaglosujcie na mojego bloga !!!! a poza ty m twój blog jest zakrecony więc i ty zakrec sie na mojego !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Fotki zrobiły na mnie duże wrażenie… Sama lubię wybywać gdzieś z aparatem, ale widoki to u mnie marne (Śląsk – Zabrze), a i jechać nie ma gdzie… A szkoda. Trzymaj tak dalej!
> Hej zdjęcie jest rewelacyjne, a atmosferka na nim panujaca pobudze wyobraźnie, uwielbiam oglądać zdjęcia a to jest fantastyczne i naprawdę warte uwagi, tak trzymać
Od dłuższego czasu zaglądam na Twój blog. Jestem maniaczką krajobrazów, niestety sama nie robię zdjęć. Kocham też góry bo w górach dorastałam i mieszkam. A brzozy są najpiękniejszymi drzewami..ale to jest subiektywna opinia I mgła która otula , odgradza od świata, nie budzi we mnie leku ..raczej nostalgię . Pozdrawiam:-))
mgła rzeczywiście pobudza wyobrażnie. Ciekawa jestem, co czai się za tymi drzewami. i jakie ludzkie tajemnice kryje ta mgła…. kto sie tędy przechadzał… i o czym myslał. Pierszy raz tu zajrzałam, ale podziwiam zdjecia. pozdrawiam
Jest mgła zwiastunka … poczekajmy odrobinę … jeszcze momencik … i już za chwilę biały puch pokryje wszystko i zacznie sie przygoda … cieplutko pozdrawiam -mroweczkab
Rzeczywiście jest to idealne miejsce na pojedynek..Takie mroczne i spokojne…Tylko brzozy byłyby świadkami tego wydarzenia..i echo odbijające przeszywający dźwięk uderzenia szpady o szpadę…Obraz jak ze średniowiecza…hmmmmmmmmm Wybieram się niedługo w Beskid,mam nadzieje że trafię na taki widok jaki złapałeś Pozdrawiam
Ach, mgła jest cudowna. Beskid Niski też. Ach, stęskniłam się…jak ja tam daawno nie byłam. hm. Ale wracając do tematu mgły…wczoraj niesamowite chmury snuły się nisko po W-wie, a wieża pałacu kultury zniknęła gdzieś właśnie w tej mgle…tylko zegar oświetlony sygnalizował, że gdzieś tam jest. Ciepłe żółte światełka świątecznych dekoracji wiszące dosłownie wszędzie dawały niesamowity efekt. Mgła potrafi byc piękna i w wielkim mieście. Ale w górach, w lesie i tak jest najpiękniejsza.Pojedynek…. Wołodyjowski z Bohunem.:) Niedawno po raz kolejny przeczytałam O&M. /:)
Mgła nadaje rzeczom inny wymiar… jaki to zależy od wyobraźni. Zdjęcie zrobiłem w Beskidzie Niskim, wzgórze Wierchowa. Tak tu teraz jest.Bardzo pasuje mi pojedynek w tej scenerii. Nawet przyszło mi do głowy komu rzuciłbym rękawice… Pozdrawiam mgliście…
Niesamowite!Z jednej strony przyciąga,aż chciałoby się zatopić w tej mgle,z drugiej strony przeraża.Przeraża ta tajemnica kryjąca się we mgle i ta cisza,bezruch który widać jak na dłoni..Niesamowite….przerażające tajemne piękno…Ciekawi mnie gdzie Pan zrobił to zdjęcie..
Jakoś tak…Tajemniczo,nastrojowo,choć powiewa grozą…Zaraz pojawią się dwaj dżentelmeni w cylindrach…I będą się pojedynkować…Jakoś tak mi się to kojarzy…Cudne te Twoje zdjęcia…
poprostu prawdziwy wypas ja dopiero zacząłem robić foty w tym roku i tez na to zachorowałem więc zapraszam do mnie gdzie może tez zawiesisz oko prócz tego sa obrazy grafiki i opowiadania http://zwyklas.blog.onet.pl
Witam! Przeglądam Pański blog praktycznie od początku jego istnienia. Podziwiam, jak się rozwija. Wnikliwie patrzę na każde zdjęcie. Każde mnie zachwyca i urzeka. Życzę dalszej wytrwałości w publikowaniu, bo robi Pan wiele dobrego! – dzieli się Pan naturalnym pięknem gór, w dodatku jest w tym tak wiele artyzmu, że aż poprawia to nastrój. Polecam każdemu Pański blog. Ja również lubię fotografować. Staram się już od paru lat rozwijać swoją pasję (zaraził mnie tym mój ojciec:D:D) i w róznym stopniu mi się to raczej udaje, bo staram się wycisnąć jak najlepsze zdjęcia nawet ze zwykłego automatu, co jest możliwe Serdecznie pozdrawiam!
Niesamowite jest to zdjęcie!!!!Patrząc na nie prawie czuć ten mróz i chrupiący śnieg pod nogami.Mogłabym godzinami wpatrywać się w to cudo.Robisz cudowne zdjęcia.Wpatrując się w te zdjęcia czuję się tak jakbym tam była.Dziękuję
U mnie już też jej nie ma. Śnieg stopił się i teraz nie wiem… pokazywać to co jest, czy tak jak bywało kiedyś w grudniu, czyli zdjęcia archiwalne?Pozdrawiam
Jakie to piękne. Pierwszy raz jestem na tym blogu. Niesamowite. Mogłabym jakieś skopiować i dodać Cię do ulubionych? Zaczarowałam się. Pozdrawiam. To co stworzyłeś jest piękne, gratuluję
czyzby?taki dlatego w domui dlatego antybiotyki dlatego sie bawie…piekniejak zwyklemmmmam prosbemoglbys skoczyc do mniei skomentowac moje zdjeciepo lewej na dole…alciak.blog.onet.plz gory dzieki
Rzeczywiście. W tym zdjęciu jest cisza….ta cisza, którą kocham w zimie, kiedy można iść i słyszeć tylko własne kroki ‘chrupiące’ w śniegu. Dlatego pewnie tak bardzo mi się to zdjęcie podoba.
kapitalne, widać tan padający, ciężki, mokry śnieg na stoku, śnieżną kołderkę na pierwszym planie, i to słonko walczące ze śnieżną, czarną chmurą, jest i groza i błoga cisza i blask , no super
Zima….A to zdjęcie…..Czyżby zrobione już za pierwszym krokiem?….Te gałęzie….Takie kruche….Takie rozmarzone…To musi być miejsce tylko dla nielicznych..Aż chce się rękę wyciągnąć, by obsypać śnieg i patrzeć, patrzeć patrzeć….Chyba tu zostanę.http://magda-wloczykij-nietypowy.blog.onet.pl
Witam! bardzo mi się podobają twoje fotki ale mam jedną prose …chciuałabym żebyś zamieścił jak możesz fotke z nad morza …prosze o odpowiedz na http://blog13uczucia.blog.onet.pl/ będę czekać
‘…grzbietem smoka powędruj…’ Wspomnienia. Wędrowałam tak z grupą wytrwałej młodzieży i udawaliśmy, że to wielka wyprawa bohaterów po skarb – miecz ukryty w szczelinie w spróchniałym pniu – ‘wieki temu’ …. a wskazówki były ukryte właśnie w takim ‘wierszo-liście’, którego fragment zacytowałm na początku. Od razu mi się skojarzyło
kocham się w górach. są wspaniałe a grzbiecik przypomina mi powałdowaną pościel na którą patrze wstając rano. jesli nie masz nic przeciwko to dodałam cię do linków bo jestem pod wrażeniem twoich zdjęć jeśli będziesz mieć ochotę to wpadnij http://www.kometa145.blog.onet.pl pozdrawiam.
te wszystkie fotki są przesliczne jezeli nie masz nic przeciwko dodam Cie do moich linkow pozdrawiam i napisz czy zgadzasz sie na dodanie do linkow a wiec zapraszam na http://memento-mori-x.blog.onet.pl/
Gratuluję tytułu ! grzbiecik jest na tym zdjęciu rewelacyjnie aksamitny … u mnie dziś poraz pierwszy spadł śnieg … zrobiło się ponuro i mokro … boże jak mi potrzeba słońca … nieznosze takiej pogody …jest mi źle … –ale pozdrawiam Cię
…jak ja bym chciała na tym terenie być w realu… po prostu rewelacyjna atmposfera i można relakosować jeszcze jak by tak czas się zatrzymał……Zdjecie spoksik tak 3maj:-)
Serdecznie zapraszam do wzięcia udziału w konkursie na naj naj bloga. Regulamin konkursu na stronie http://tysiacpomyslow.blog.onet. pl Najlepiej jak zapiszecie się w pamiętniczku ale pod postami w komentarzach też może pyć. Do wygrania atrakcyjne nagrody!!!!!!!!!!!!!! Masz Spoko blog!~!
Fajny blozek,skopiowalam sobie kilka obrazkow bo mi sie spodobaly.Teraz twoja kolej,ocen mnie.Serdecznie zapraszam:http://blog.tenbit.pl/niki3/Mam nadzieje ze wkrotce Cie tam ujrze:D:DNarazie:*Papa
Zasiadłam sobie na tym zboczu na chwilę, objęłam kolana ramionami, położyłam nosek na kolanie i zapatrzyłam się w ten pejzaż. A wiatr rozwiewał mi rzęsy Piękne miejsce. Aż się chce powędrować tam w te doliny. Mi niestety nie udało się tej jesieni w góry pojechać. Ani tego lata. Dawno tam nie byłam. Ale cieszę się bardzo, że dzięki ludziom takim jak Ty moge sobie w nie zaglądać, rozmyślać, marzyć, snuć plany i górskie ‘poezje’. Dzięki.
Jestem aniołem który zgubił się w tym paskudnym świecie. Jeśli chcesz mi pomóc wrócić do domu do zaglądnij na http://www.black-black-moon.blog.onet.pl !! I pamiętaj o komencie, tylko on może mi pomóc!! Jeden koment to jedna iskierka nadziei na powrót do domu!!
Już zobaczyłam trochę archiwalnych,POEZJA!!!Zazdroszczę Ci ,że byłeś w tych miejscach i że potrafisz zrobić takie cuda…ja jestem biernym obserwatorem (ALE ZACHWYCONYM )Resztę zostawiam sobie na jutro…Cudny ten nasz świat,prawda?
Czadowy Waldemarze!Cudne te Twoje zdjęcia,aż się chce płakać z zachwytu…Muszę wybrać sie do tej Borżawy..Kocham góry i takie cudne zdjęcia.Tylko nie mogę dostać się do archiwalnych.CHCĘ JE ZOBACZYĆ!
światło… mało konstruktywny ten mój komentarz, ale nie mogę sie zdobyć na nic innego… wypada mi tylko pozdrowić ciepło i dalej się przyglądać *_* Mincia
Uchylone niebo oddaje ziemi swoje wewnętrzne światło … budzi do życia, przenika swym ukrytym ciepłem … pozwala stanąć u progu ale nie przekroczyć go … z ciepłymi pozdrowieniami-mroweczkab…
W pośpiechu dnia często zapominamy, że istnieją wokół na miejsca gdzie odnajdziemy ciszę, wewnętrzną równowagę a także odpowiedź na pytanie kim jesteśmy … … warto zastanowić się co oznacza dla nas tytułowy horyzont ???… schyłek naszego życia ?… nie… koniec jednego z etapów w naszym życiu ?… być może… może granicę między tym co jest w nas dobre i piękne a tym co jest w nas złe …Moim zdaniem, prezentowane tu obrazy pozwalają nam przede wszystkim dostrzec piękno naszego życia, każdego kolejnego dnia, każdej chwili …
Widać, widać … oczy wyobraźni i właściwy stan duszy potrafią dostrzec wszystko to co piękne, niesamowite a jednocześnie tak otulone naturą … -mroweczkab…
Czado nie wiem jak Ty to robisz …ale te zdięcia są poprostu magiczne … niktóre z nich mają w sobie tyle pokładów wolnosci, że poczułam ból, testnotę i zapomniane, przykryte codzinnym pyłem szarości dnia uczucia-DZIĘKUJA
wejdż na http://bardzo-slodki-blogasek.blog.onet.pl, zostaw komenta, dowiedz sie wiecej o moim blogu w przedziale newsy i wpadaj często!!! Niedlugo odbędzie się konkurs….
Góry układał Mocniejszy ode mnie. Ja tylko byłem we wlaściwym miejscu i czasie, którego zresztą nie było zbyt wiele. Kręciłem się dokoła bojąc się, że nie potrafię tego pokazać, że zdjęcie się nie uda, że coś zepsuję. Ale tych kilka może kilkanaście minut było nam dane. Słońce szybko podniosło się i poźniej góry choć ładne nie wyglądały już w ten sposób. Zresztą musieliśmy iść zobaczyć jak jest dalej. Pozdrawiam.
Zgadzam się co do Raju. Gorgany to prawdopodobnie szczyty na ostatnim planie u góry. Zdjęcie zrobiłem wcześnie rano w południowo-wschodniej części Bożawy.
jest takie tajemnicze, mgliste 
I mgła która otula , odgradza od świata, nie budzi we mnie leku ..raczej nostalgię . Pozdrawiam:-))
zajefajny bloggassek suuuuperaśne obrazeczki Pozdrawiam 
Ale cieszę się bardzo, że dzięki ludziom takim jak Ty moge sobie w nie zaglądać, rozmyślać, marzyć, snuć plany i górskie ‘poezje’. 
)) Chce się patrzeć…
~ami
29 Grudzień 2005 18:34
piękne ujęcie aż miło popatrzeć, zimowa szata niewątpliwie dodaje uroku pejzażom uchwyconym okiem obiektywu w promienich słońca.
~sara
26 Grudzień 2005 18:24
piekne !!!!!!!!!www.saraspox.blog.ont.pl pozdrawiam
~tolka
26 Grudzień 2005 11:29
piękny pejzaż… oglądając takie fotki zastanawiam się często., kiedy naocznie będzie mi dane upajac się takimi widokami. Co roku mam w planach wyjazd w góry, wyjazd, GDY WSZYSTKO POKRYTE JEST śNIEGIEM… i co roku kończy się na planach. Może w następnym roku?
~msgp@op.pl
25 Grudzień 2005 20:01
renifer Rudolf już grzeje kopyta,Mikołaj w pośpiechu prezenty chwyta,niech wszystkie smutki odejdą w kąt,serdecznie życzę wesołych świąt!!!! piękny widok,wszystkiego pysznego i pachnącego,pozdrawiam *http://www.dzikuuuska.blog.onet.pl
~Kropka
23 Grudzień 2005 19:41
Fotografie jak zawsze – piękne!Życzę wesołych świąt i zapraszam do mnie kropkapg.blog.onet.pl -będę wdziczna za szczerą opinię.Pozdrawiam
~okna
22 Grudzień 2005 20:07
Aż się człowiek uśmiech! Wesołych świąt!
~aleksandra_amaranta_remedios@op.pl
22 Grudzień 2005 18:42
Ślicznie zimowo i świątecznie =) . Wesołych Świąt !!!!
~Ewcia
22 Grudzień 2005 15:39
Zauroczona magią Świątstanę pod rozgwieżdżonym niebemi patrząc na spadające płatki śniegu pomyślę o ludziach, których noszę w sercu życząc im spokojnych Świąt wszędzie tam, gdziekolwiek są …
~Rysianka
21 Grudzień 2005 22:37
Wszystko przybiera piękny świąteczny wystrój —natura też.
~damian
21 Grudzień 2005 21:34
piękna zima – biała, śnieżno-biała
~Asia
21 Grudzień 2005 19:45
Jak ślicznie, biało, zimowo
~królowa wilków
21 Grudzień 2005 16:39
cholera, jakie ładne – znów moja piewsza myśl
~pigulkab@poczta.onet.pl
21 Grudzień 2005 14:27
Ajajaj … jakże sie moje oczy ucieszyły Drogi Panie Fotografie … uśmiecham się urokiem uchwyconej chwili oczarowana … cieszę się, że wróciłeś -mroweczkab
~Julia
21 Grudzień 2005 14:13
Coz, jak zwykle …piekne!
~Kasik
21 Grudzień 2005 10:12
Cudowne to zdjęcie . . . A, z resztą jak większość Twoich zdjęć . . .Mam nadzieję, że nie masz nic przeciwko, że czasem ustawiam je sobie jako tapetę lub wygaszacz ekranu? Dobieram odpowiednio do pory roku i nastroju i pomimo różnej pogody za oknem – ja mam własne okno na świat właśnie dzięki Twoim zdjęciom,dzięki i pozdrawiam życząc Wesołych Świąt
~Jofa
21 Grudzień 2005 09:47
Choinka jak z obrazka
Brakuje mi tylko jakichś słodkich szarych zajączków o wielkich rozumnych oczkach – jak to na świątecznej kartce być powinno. 
Piękne są takie słoneczne ciche zimowe dni…powietrze przejrzyste, widoczność niesamowita… i cisza niesamowita – pod stopami chrupie śnieg, czasem lekki powiew wiatru podniesie odrobinę śniegu z wierzchu i zatańczy z nim parę skomplikowanych figur… nie jest bardzo zimno, bo prawie nie ma wiatru i mróz pozostaje sobie nieruchomy dookoła, nie wdziera się pod kurtkę…oddech odpływa lekką chmurką, a oczy mrużą się od słońca… 
zawsze mi się przy takich rozmyślaniach przypomina zima spędzona w Nowym Meksyku. Na ok 2500 m.n.p.m. snieg spadał regularnie, mimo że stan ten wysunięty jest dość daleko na południe. A odludność okolicy, w której mieszkałam sprzyjała pieszym wędrówkom…:)
~misia4
21 Grudzień 2005 03:41
Tak pieknie… dech zapiera….