Zainteresowania: góry, narty, fotografia, od niedawna poezja
- nie wiem co mi się stało.
[Edit 2021]
Doszły narty skiturowe, rower, biegi górskie ultra.
Trochę o fotografii – sprzęt:
Pierwsze zdjęcie: Druch
Kolejne: Ami
Więcej zdjęć: Smiena 8
Jeszcze więcej zdjęć: Siluet Elektro
Spełnione marzenie: Zenith TTL
Po smierci Zenitha: Canon EOS 50E, Sigma 28-200
W pogoni za wygodą: Canon G5
Po kompromisie pomiędzy tym co chciałbym, a co mogę: Canon 30D, EF17-85IS, Canon 6D, EF 24-105L, EF 70-200 F4 L, EF 100-400 L II, Canon R6.
Druch pamięta wczesne lata 70-te, zatem fotografuję długo. Znawcy sprzętu wiedzą, że profesjonaliści na ogół używają lepszych aparatów. Ma to szczególne znaczenie przy dużych powiększeniach zdjęć. Uprzedzając kolejne pytania:
Tak używam filtrów: połówkowy szary, polaryzacyjny, UV.
Przed publikacją obrabiam zdjęcia w komputerze – obracam, kadruję, poprawiam kontrast, czasem poprawiam kolor – wtedy gdy po odebraniu fotek z labu widzę co innego niż widziałem podczas naciskania spustu migawki. Skanuję negatywy w labie, używam niemal wyłącznie SUPERIA 400. Program komputerowy, to równie dobre narzędzie jak powiększalnik czy kuweta. Z kiepskiego zdjęcia i jednym i drugim trudno coś zrobić.
[Edit 2021]
Nie robie już zdjęc analogowych. Rolę kliszy zastąpiły pliki RAW - tylko tak zapisuję zdjęcia w aparacie.
Nie uczyłem się fotografii w żadnej szkole – jestem amatorem, czy jak kto woli samoukiem. Lubię krytykę moich zdjęć. Dużo się w ten sposób nauczyłem.
Kocham góry i gdy tylko mogę gdzieś łażę.
Fotografuję, by nie zapomnieć i mieć to co kocham przy sobie.
Zacząłem publikować, bo ktoś kiedyś powiedział, że to grzech trzymać takie zdjęcia tylko dla siebie – uwierzyłem. Ale odkąd zacząłem prowadzić blog zmienił się moj stosunek do tych publikacji. Żywe słowo pod zdjęciem daje mu nowy wymiar, budzi refleksje, stawia wyzwanie a nawet zobowiązanie. Za to co napisaliście jestem wielu z Was winien kolejne zdjęcia…(okropne to ostatnie zdanie, bo przecież sprawia mi to radość. Dlatego jak tylko czas pozwoli i ktoś tu czasem zaglądnie będę publikował nadal.
Pozdrawiam i zapraszam
Waldemar Czado
P.S.
W lutym 2006 mój blog spotkało wielkie wyróżnienie: II nagroda w konkursie Blog Roku 2005 zorganizowanym przez Redakcję Onet Blog. Nie mnie oceniać czy się należalo.
Jeszcze raz dziękuję wszystkim, którzy na mnie głosowali, a szczególnie „mróweczce b”, która zgłosiła mnie do konkursu oraz Redakcji za organizację i nagrody.
Po konkursie blog znacznie zyskał na popularności co zaowocowalo znacznym wzrostem „komęcikuf”. Jeszcze wcześniej przyjąłem założenie nie kasowania żadnych wpisów na blogu, o ile nie godzą w czyjeś dobro, wmyśl hasła: „niech historii stanie się zadość”. Skoro „komęciki” są na blogach zjawiskiem powszechnym, to i umnie muszę być. Zresztą nie mam czasu ich usuwać. Na szczęście ostanio prawie wszystkie odleciały na blog Pana Premiera. Zanim to się jednak stało zniechęciły znaczną część moich stałych bywalców nad czym bardzo ubolewam. Poza tym raczej nic się nie zmieniło – przynajmniej tak bym chciał.
P.S. 2.
W 2012 roku portal Onet zlikwidował blogosferę. Przeniosłem zawartość "do siebie". To spowodowało odłączenie od publiczności nawiekszego potralu w Polsce. Rzadko tu treaz ktoś zaglądą, co znacznie osłabiło motywację publikacji. Przyznaję, że sam też częściej wrzucam zdjęcia na konto Facebook'a niż na blog, choć nie podoba mi się to. Zainteresowanych zapraszam: https://www.facebook.com/wczado
)).polecilam strone synowi,bo on tez pstryka.czy gdybym poprosila o jakies zdjecie na”wynos” to daloby sie tak? chcialabym aby wisialo na scianie….pozdrawiam i zycze dalszego wypatrywania tego,czego inni nie potrafia zobaczyc.
To jest wesołe ‘Pan’, Panie Czado:) Bardzo wesołe:)
) cieszę się, że nie jesteś samolubny i podzieliłeś się tym całym „skarbem” z nami. Często nic nie piszę, bo nie potrafię tak pięknie i poetycko ujmować to, co widzę a Ty tylko na takie piękne słowa odpowiadasz…Więc skromnie i w ciszy odchodzę…Ale wiedz, że staram się rozumieć, bo ja chyba nie miałabym czasu by tylu osobom odpisywać…Życzę Ci wielu pięknych chwil ( byś mógł je też zarejestrować ), oraz przygód niepowtarzalnych:))) ( byś mógł się z nimi zawsze dzielić )…
/ cóż…ja życzę wielu udanych ujęć i okazji…i żebyś mógł dalej TO robić, pozdrawiam
~Globus
16 Marzec 2006 16:36
Przepiękne…nie wiedziałam czy jeszcze istnieją miejsca na ziemi…już wiem, ze tak…!
~czado
22 Grudzień 2005 22:53
Owszem, czasem tuż obok nas. Wtedy wystarczy tylko położyć się na ziemi i patrzeć. Pozdrawiam
~regacca
22 Grudzień 2005 22:43
jakie urocze…:)…eeeehhhh…czy w ogole takie piekne rzeczy istnieja…?
~zuze
29 Kwiecień 2005 23:11
Jezujakie to piękne!
~Oddalona
29 Listopad 2004 21:53
Alez tak ! Dziekuje ponownie! I laki i sniegi … wszystko widziane przez Pana ( a za tym posrednictwem i przez nas) jest po prostu PIEKNE! I tak ma wlasnie byc.
~czado
27 Listopad 2004 08:18
Wobec tego w najbliższym czasie powiększę łąkę, zobaczymy czy ci się spodoba…
~Oddalona
27 Listopad 2004 00:16
Dziekuje. Jak widac wciaz tu powracam …Nawet w zimie.
~czado
24 Listopad 2004 16:33
W takim razie te zdjęcia zrobiłem też dla Ciebie, chociaż do dzisiaj tego nie wiedziałem… i bardzo rad jestem z tego.
~Oddalona
24 Listopad 2004 13:06
Te obrazy spelniaja moje niespelnione marzenia… To chyba nie jest za duzo? Dziekuje za lake, po ktorej nie jest dane mi chodzic …
~wpisanaJa
30 Październik 2004 00:19
nie wierzę, że tylko jeden – napewno wielu -tylko bez wpisu
~jutrzenka65
25 Wrzesień 2004 13:58
Jestes zawsze mile widzianym gosciem na tej jutrzenkowej lace rozczochranej i pachnacej rumiankiem…:-)