Byłam na początku maja w Beskidzie Niskim w rejonie Gładyszowa, Wysowej, Bartnego, Kwiatonia, itd. ale na Hutę Polańską w sąsiedztwie Magurskiego Parku Narodowego nie starczyło czasu, a szkoda …
Beskid Niski – zwłaszcza w maju – to moje ulubione miejsce. Przypomina mi wędrówki z moim obecnym mężem. Pańskie zdjęcia to czysta poezja, tak bardzo przypominają mi tamte chwile. Pozdrawiam serdecznie.Joanna
Wobec takiej urody leśnej polanki wypada tylko milczeć. Miesiącznica trwała? Jeśli tak, to jej artystyczny portret ( w stanie owocowania) P.Czado wykonał w listopadzie 2006r. Wzruszające. Serdecznie dziękuję i pozdrawiam.
Dzięki Zawsze mam dyskomfort wstawiając zdjęcia, widząc jak daleko im do rzeczywistosci, ale kto ma dobry monitor opatrzenie i wyobraźnię będze blisko tego co ja widziałem Pozdrawiam!
Górne: panna młoda- cała w bieli- poślubiona sosnowemu panu młodemu…A lazurowe niebo im błogosławi…Dolne: Nie doczekałam podobnych widoków w Beskidzie Sądeckim, a właśnie te trójkąty świerków poprzetykane innymi, gołymi wtedy, drzewami zauroczyły mnie najbardziej…Mam za to o czym marzyć
Mialam slowa, ktore ulecialy … Napisze tylko- piekno i artyzm jego przekazywania. Tutaj jet to miejsce, gdzie „od lat” przychodze po ulge, radosc, wyciszenie. Dzieki temu tez czuje sie blizej tej laki zielonej, kwitnacych drzew, zapachow, ktore sa tylko tam …
otworzyłam dziś w złym momencie. a może właśnie w najlepszym? bądź co bądź, rozpłakałam się. zamiast być w drodze ku Bieszczadom, siedzę na walizkach, spakowana, jakby cała w pudełka. i teraz pomyślałam, że piszę (piszemy?) Tobie tak od kilku już lat, jak bardzo dziękujemy, i jak bardzo przybliżasz nam Góry. i wiesz, może to dlatego, że czujemy się u Ciebie już jak u siebie, trochę wszyscy razem i każdy z osobna. i to przecież już dawno tak jest, że wierzę w to, co tu widzę, bezkrytycznie, jakbym sama widziała. że po prostu widzę ja.i że dziękuję, po raz setny.. .
….ich zielone koronki liści i drobne srebrne słońca kwiatków, nie dających się zamknąć w żadnych ramach…… cieszą jak co roku, zanurzam się w słońcu i czekam na więcej….
Carmi beskidzkie łąki już o nim zapomniały. Tam po śniegu ani śladu, za to mnóstwo pierwiosnków zdobi zoczyście zielone łąki, przy rowach kwitną kaczeńce, w lasach z pomiędzy suchych bukowych liści wychylają się żywce, a gdzie indziej leśne runo zdobi dywan z białych zawilców. Kwitnie też barwinek i podbiały – istny raj na ziemi. Tydzień temu buki nieśmiało puszczały pierwsze zielone listki, ale do maja będą pewnie już całe w zielonej krasie. I tylko brakowało mi kwitnących na biało drzewek owocowych, było za wczesnie, ale maj za pasem i z pewnością zdążą obsypać się kwiatem. Życzę Ci wspaniałych wędrówek, lekkości, radości, dobrej pogody i niezapomnianych wrażeń.pozdrawiam ciepło….
Carmi beskidzkie łąki już o nim zapomniały. Tam po śniegu ani śladu, za to mnóstwo pierwiosnków zdobi zoczyście zielone łąki, przy rowach kwitną kaczeńce, w lasach z pomiędzy suchych bukowych liści wychylają się żywce, a gdzie indziej leśne runo zdobi dywan z białych zawilców. Kwitnie też barwinek i podbiały – istny raj na ziemi. Tydzień temu buki nieśmiało puszczały pierwsze zielone listki, ale do maja będą pewnie już całe w zielonej krasie. I tylko brakowało mi kwitnących na biało drzewek owocowych, było za wczesnie, ale maj za pasem i z pewnością zdążą obsypać się kwiatem. Życzę Ci wspaniałych wędrówek, lekkości, radości, dobrej pogody i niezapomnianych wrażeń.pozdrawiam ciepło….
Zima już dogorywa … Pięknie, jakby jesiennie, wybarwia się Bukowe Berdo ? ( zdjęcie dolne ). Pozdrawiam ze słonecznej dziś Warszawy. Już za parę dni ruszam w Beskid Niski ( od Magurskiego Parku Narodowego aż do Ropek, Wysowej, Berestu na zachodzie ). Już nie mogę się doczekać. Mam nadzieję, że śniegu tam będzie „jak na lekarstwo” )
…a woda spłynąć spokojnie w dół. Na to potrzeba czasu. Wielu z nas nie zna tej pory roku – przedwiośnia. Jeszcze sporo śniegu wokół, wzbierają wody w rzekach i strumieniach, a w nasłonecznionych miejscach…
A no racja….w Warszawie praktycznie zima bezpośrednio w lato w przeszła. Przynajmniej w pierwszej chwili takie wrażenie ta wiosna nasza zrobiła, choć poranki nadal wymuszają kurtkę i coś na szyję. Przedwiośnie właściwie niezauważalne, nieobecne. Nagle buch, wszystko w jeden dzień zaczyna budzić się do życia. Ma to też swój osobliwy urok. Ale powolna transformacja w górach też, niezaprzeczalny i przyciągający.
Niech nadchodzące Dni Wielkiej Nocy otworzą się nam jak mądra, stara księga tradycji i niech wiosna nadejdzie obfitością i pięknem święconego koszyczka na naszym stole. Wesołego Alleluja, Waldku, Tobie i Twoim Gościom !
przychodzę tu z daleka, z daleka bardzo..przychodzę tu zawsze, by odpocząć, odetchnąć. przychodzę tu zawsze, kiedy brak już we mnie człowieka, kiedy staję się zwykłą maszyną do wykonywania obowiązków i rzeczy tak materialnych .. a tu zawsze powietrze takie świeże,a tu zawsze wracanie do wrażliwości i siebie.. wdzięczna jestem niewypowiedzianie .
Tajemnicza pora roku, to przedwiośnie … Tyle w nim objawień, zmagań i rezygnacji … Cienie buków na śnieżnym stoku też się poddały i spływają, jak strumyki po zboczach, w dół … jak krople deszczu po zmarźniętej szybie.
Docierasz wysoko, obejmujesz okiem jak ramionami przestrzeń i żałujesz, że nie możesz wyżej, ponad i jeszcze.Powrót zapewnia inaczej zmęczone to samo piękno, odpoczynek.Czasem myśl, że to ostatni raz, bo rozsądek, bo zdrowie …Do wiosny.Bo ona namówi, zakręci, przywabi. Panna strojna w wiankach z przylaszczkami. Szczyty w słońcu, w letnim deszczu, czasem wstydliwie chmurą okryte, będą czekały…Może staniesz się szamanem tej krainy .. Może .. wieczorami – opiszesz słowem, na ostrzach skał wypolerowanym w diament.Pozdrawiam ciepło
…odległe od najbliższych siedzib ludzkich o dziesiątki godzin marszu po górach lasach i bezludnych dolinach, gdzie ktoś naprawi dach, ściany, okna, drzwi, miejsce do spania i piec, zgromadzi suche drewno i zostawi je dla ciebie, choć cię nie zna, byś się ogrzał w potrzebie, może uratował życie… …a ty brnąc w śniegu resztkami sił modlisz się by chata jeszcze była, a później grzejąc się przy ogniu będziesz mu błogosławił i zostawisz to miejsce takie jak zastałeś… …w Gorganach
…są tacy, którzy podobną chatę spalą, byś tam nie chodził… …sobie wybudują lepszą i zamkną na cztery skoble… …w Bieszczadach
Rzeczywiście, robi się ciepło na sercu od takich widoków … a szczególnie od tej obręczy wypalonej w śniegu na dachu przez wątły komin. Tylko dodać jeszcze kolor nostalgicznej sepii a zakołyszą się świerki. Odezwie się w nich stare, Młodopolskie drewno …
smutne. ale ja mam nadzieję, że u nas też w końcu, jak trochę już ten nasz naród dojrzeje, uda się znaleźć takie miejsca i ludzi, którzy potraktują je jak trzeba. Tymczasem tęskno do legend, które słyszę o nich zagranicznych.Polska pod tymi względami musi się jeszcze wiele nauczyć, nie tylko w górach, w mieście też. Na Zachodzie są np. rowery na ulicy do wypożyczenia – wrzucasz 1euro i jedziesz gdzie chcesz, tam zostawiasz rower w takim samym stojaku z jakiego go wziąłeś…ktoś sobie wyobraża coś takiego obecnie u nas? cała masa ludzi miałaby po domach rowery z promocji, za 1 euro. ;DI chociaż wielu rzeczy z tzw „Europy” się wystrzegam, to jest też kilka, które mogłyby już u nas zagościć.
Świetne to zdjęcie, czarnobiałe. Wygląda to jak przedwojenne Gorgany.A co do tej chatki w Bieszczadach to straszna szkoda bo chyba wiem o którą chodziło…http://picasaweb.google.pl/krz.prorok
Pierwsze zdanie tchnelo radoscia, nadzieja i wiara w czlowieka, nawet tego, ktorego sie nigdy nie widzialo. Drugie- smutkiem i bezradnoscia. Pozdrawiam z kraju wiosny!
Zawsze mam dyskomfort wstawiając zdjęcia, widząc jak daleko im do rzeczywistosci, ale kto ma dobry monitor opatrzenie i wyobraźnię będze blisko tego co ja widziałem 
)
ale ja mam nadzieję, że u nas też w końcu, jak trochę już ten nasz naród dojrzeje, uda się znaleźć takie miejsca i ludzi, którzy potraktują je jak trzeba. Tymczasem tęskno do legend, które słyszę o nich zagranicznych.Polska pod tymi względami musi się jeszcze wiele nauczyć, nie tylko w górach, w mieście też. Na Zachodzie są np. rowery na ulicy do wypożyczenia – wrzucasz 1euro i jedziesz gdzie chcesz, tam zostawiasz rower w takim samym stojaku z jakiego go wziąłeś…ktoś sobie wyobraża coś takiego obecnie u nas? 
Pozwoliłeś .. Mam już na pulpicie. Dziękuję.
Byłam na początku maja w Beskidzie Niskim w rejonie Gładyszowa, Wysowej, Bartnego, Kwiatonia, itd. ale na Hutę Polańską w sąsiedztwie Magurskiego Parku Narodowego nie starczyło czasu, a szkoda …
Super, na pewno będę wchodził częściej.Zapraszam także na stronę http://www.fotky.pl – darmowy portal społecznościowy (coś jak fotka). Pozdrawiam.
Poprzednicy mieli rację – i zdjęcia przepiękne i zazdrość gryzie, że nie możemy tam być z Tobą. Pozdrowienia serecznie z Mazowsza
W związku z tym, że w tym roku nie zobaczę gór, ta strona jest zbawieniem. Dzięki!
Niczym raj na ziemi
Rozmarzyłam się… Zazdroszczę, że wszędzie tam możesz być.
ach……
Potwierdziłeś, udowodniłeś, że kamień ma piękną duszę.I to, że są ludzie, którzy wiedzą, jak zapisać go w przyrodę, by wzruszał razem z nią.
Nawet nie wiesz jak bardzo Ci dziękuje za te zdjęcia. Pozdrowienia z Toronto.
Cudenko! Czy ten kosciolek jest przy jakiejs wiosce? Bo wokol sama przyroda …
Początek świata, a nie żaden koniec. Przepraszam za przejęzyczenie.
Och, jakże Ci zazdroszczę! To mój najukochańszy koniec świata! Chociaż nie, drugi w kolejności. Pierwsza jest Huta Krempska
rewelka ..poprostu..cudownie …
uroczy zakątek
Cudnie:-)