a mi się zdaje, że te kwiaty lubia mgłę. tak poza tym – dawno cię nie zapraszałam do zerknięcia na moje fotki, teraz mam foto blog więc zapraszam na http://fotkivi.blog.onet.pl/
Wspaniałe zdjęcie, jak z resztą wszystkie znajdujace sie na tej stronie…Nie wiem jak ty to robisz ale potrafisz uchwycic na zdjęciach piekno nie dostrzegalne gołym okiem…Po prostu piekne…
Od jakiegoś czasu marzą mi się ukraińskie góry. Teraz to już chyba siły nie ma żebym sobie darowała. Przyjdzie czas, że i ślady moich stóp naznaczą tamtejsze szlaki. Może za rok….? Myślałam o zrobieniu w tym roku kursu przewodnickiego (skg/skpb?) więc kto wie.
To jeden z tych małych cudów, które w słoneczny dzień umykają oka w całym tym ogromie blasku, złota, soczystej zieleni…. a w taki mglisty dzień stają się miłą niespodzianką i uśmiechem przeznaczonym tylko dla naszych oczu, prezentem od Pana Boga.
Są takie miejsca do których czasem mgła i deszcz pasują bardziej niż słoneczne bezchmurne niebo… I mam wrażenie, że swoimi Fotografiami, tą snującą się mgłą, pięknie oddałeś urok tych gór, ich odosobnienie i dzicz, to Nieznane… Mgła to takie niedopowiedzenie, taka tajemnica… budząca naszą wyobraźnię i nasze marzenia… ‘These mist covered mountains are a home now for me…’ (to tak słuchając starych audycji Pana Piotra )
~mau
19 Czerwiec 2008 05:33
te kwieciste pociechy wygladaja jak wycieczka szkolna, ktora zagubila sie w lesie i obawia sie teraz nadchodzacej mgly
~fotos_kowiczka
18 Kwiecień 2006 07:26
kochanie kochakochanie kochakochanie kochano tak przeciez: ***UWIELBIA***
~........................................
25 Sierpień 2005 21:04
….pikne….
~Ewcia
25 Sierpień 2005 09:09
~królowa wilków
22 Sierpień 2005 20:51
a mi się zdaje, że te kwiaty lubia mgłę. tak poza tym – dawno cię nie zapraszałam do zerknięcia na moje fotki, teraz mam foto blog więc zapraszam na http://fotkivi.blog.onet.pl/
~Violcia
22 Sierpień 2005 16:02
…. gdy mgła nas otula… częściej spogląda się i widzi najbliższe rzeczy i ludzi
jednak serce wie, że tam za mgłą jest ukryte piękno…
~Zielony_Motylek_
22 Sierpień 2005 14:01
z kwiatka na kwiatek…
~Toldie
22 Sierpień 2005 13:28
Wspaniałe zdjęcie, jak z resztą wszystkie znajdujace sie na tej stronie…Nie wiem jak ty to robisz ale potrafisz uchwycic na zdjęciach piekno nie dostrzegalne gołym okiem…Po prostu piekne…
~Asia
22 Sierpień 2005 12:45
~Julia
21 Sierpień 2005 23:39
Gdy widzi sie takie piekno, nalezy przystanac, aby nie sploszyc trwajacej chwili …
~Jofa
21 Sierpień 2005 22:58
Od jakiegoś czasu marzą mi się ukraińskie góry. Teraz to już chyba siły nie ma żebym sobie darowała.
Przyjdzie czas, że i ślady moich stóp naznaczą tamtejsze szlaki. Może za rok….? Myślałam o zrobieniu w tym roku kursu przewodnickiego (skg/skpb?) więc kto wie.
~Jofa
21 Sierpień 2005 22:50
To jeden z tych małych cudów, które w słoneczny dzień umykają oka w całym tym ogromie blasku, złota, soczystej zieleni…. a w taki mglisty dzień stają się miłą niespodzianką i uśmiechem przeznaczonym tylko dla naszych oczu, prezentem od Pana Boga.
~Anitka:)
21 Sierpień 2005 21:15
aaaaaaaale szaaaaaaaaaaaaał……….. boskie :]
~nen
21 Sierpień 2005 18:37
A kiedy się tak patrzy na te żólte kwiatuchy, to się tak robi jaśniej i cieplej… Jakby bezpieczniej. Przyjaźniej…
~nenyan
21 Sierpień 2005 18:28
Są takie miejsca do których czasem mgła i deszcz pasują bardziej niż słoneczne bezchmurne niebo… I mam wrażenie, że swoimi Fotografiami, tą snującą się mgłą, pięknie oddałeś urok tych gór, ich odosobnienie i dzicz, to Nieznane… Mgła to takie niedopowiedzenie, taka tajemnica… budząca naszą wyobraźnię i nasze marzenia… ‘These mist covered mountains are a home now for me…’ (to tak słuchając starych audycji Pana Piotra
)