Blog roku 2005

Komunikat o błędzie

Notice: Trying to access array offset on value of type null w taxonomy_menu_trails_init() (linia 102 z /home/www/pejzaz.czado.com/sites/all/modules/taxonomy_menu_trails/taxonomy_menu_trails.module).

Ostra Hora


 

Dodaj komentarz

BBCode

  • Znaczniki HTML niedozwolone.
  • BBCode is enabled, but no tags are defined.
  • Znaki końca linii i akapitu dodawane są automatycznie.

HTML

Plain text

  • Znaki końca linii i akapitu dodawane są automatycznie.

Display Suite code

  • You may post Display Suite code. You should include <?php ?> tags when using PHP. The $entity object is available.
CAPTCHA
Udowodnij że nie jesteś robotem!
   ___    ____    ____    _   _____ 
( _ ) | ___| |___ \ / | |___ /
/ _ \ |___ \ __) | | | |_ \
| (_) | ___) | / __/ | | ___) |
\___/ |____/ |_____| |_| |____/
Wpisz kod z ASCII art.

Komentarze

Komentarze: 

  • ~asica-1984.blog.onet.pl

    Jesienią góry są najszczersze….



  • ~nenyan

    Dziękuję :) Czasem się boję, że jakbym zaczęła tak mówić, tak opowiadać każdemu i zawsze, to niektórzy przechodnie na moich drogach pukali by się w czoło ;) To taki strach przed brakiem zrozumienia, odrzuceniem. Ale gdy ufam, to opowiadam właśnie tak. Tak jak czuję.



  • ~nenyan

    „…Każdy z nas ma pewne miejsca metafizyczne, dokąd się wybiera bez biletu i często jest to tylko jednoosobowa ‘cela pustelnicza’ – i tak jest. Czasem trzeba pomilczeć będąc z przyjaciółmi w jednym namiocie, bo robi się zbyt tłoczno w Nas Samych. A poznawanie ludzi to fascynująca podróż, która nie musi być luksusowym 747 lub salonką, ale najlepiej na twardym grzbiecie konia i z snem pod gołym niebem wśród mgieł i szemrania strumieni…” [z listu od mojego licealnego Profesora]Każdy napotkany człowiek, rozmowy z bliskimi i z nieznajomymi, rozmowy z książkami, muzyką, nieprzypadkami i wspólne milczenie z tym niesamowitym światem, który nas boli, zachwyca, przytula… to wszystko tworzy nas; tych nas tam głęboko w środku…***Podaj mi rękę. Tylko tyle mamyCiepła co w sobie jak kubek podamyz wrzącą herbatą. Zapal jakieś słowoa ja zapalę inne jak lampę naftową.Może ten mróz podniebny jakoś przeczekamy?Podniosę lampę, zobaczę – a możektoś obok jeszcze czuwa, choć go nie widzimy.Może ten blask mu usta zamknięte otworzyi powie: obok nas czuwają inni.Zaszeptaj. Niech odszepcą. Krzyknij. Niech odkrzykną.Popatrzmy dobrze w tę noc trzaskającą.Podnieśmy płomyk, niech wszyscy przelicząilu nas jest…



  • ~Ewcia

    Neynan pięknie to napisałaś! Czy to Twoje słowa? ”…kiedy góry zakładają swoje najpiękniejsze suknie. A ich włosy nabierają koloru starego złota i ciepłej miedzi, jak włosy kobiet na obrazach Tycjana…”. Pieknie.



  • ~czado

    Skąd Ty to Wszystko wiesz? Kto nauczył Cię tak czuć?



  • ~nenyan

    Dołączam do oczarowanych „Testamentem z mchu i paproci”… :) Po przeczytaniu zamieszczonych tu przez Ciebie wersów miałam nadzieję, że całość będzie równie delikatna, prosta i czuła. I jest. Chyba już teraz ten Twój utwór będzie mi zawsze towarzyszył w moim wędrowaniu…



  • ~nenyan

    Najpiękniejsza pora dnia. Na chwilę przed zmierzchem, na chwilę przed wielkim snem naszego małego fragmentu świata. Jest tak delikatnie ciepło i cicho. Większość wędrujących, w obawie przed nocą, zeszła już ze szlaku do swoich namiotów, schronisk, domków. I być może właśnie teraz zaparzają herbatę… Teraz, kiedy góry zakładają swoje najpiękniejsze suknie. A ich włosy nabierają koloru starego złota i ciepłej miedzi, jak włosy kobiet na obrazach Tycjana… I nawet Boreasz, zauroczony, szaleje mniej niż przed południem.A my stoimy zapatrzeni…Twoja fotografie niosą w sobie tak wiele ciepła… Każde zdjęcie, nawet te z mgłą, które wywoływały uśmiech poprzed drobne, zagubione szczegóły, pełne jest takiej pogody i energii. Po prostu trzeba się uśmiechnąć. I zamknąć oczy. I doobrazić sobie opowieść takiej Fotografii…



  • ~Jofa

    Ech, zapomniałam o tym wierszu. A bardzo mi się podoba – to co mówi. Pamiętam, że jak go pierwszy raz przeczytałam daaaawno temu byłam zaskoczona, że jeszcze ktoś, ktoś tak odległy, jeden z tych opiewanych poczuł to samo co ja. :) Coś tak prostego, bez mocy zmiany ludzkości. ;)



  • ~Nieninque

    Jak zwykle jest śliczne :) ciesze sie ze skonczyla sie seria z mgla, byla bardzo nastrojowa, ale w zyciu jednak potrzeba slonca :) zycze go jak najwiecej!



  • ~Nieninque

    … znalazlam (ale sie naszukalam… :o )) i polecam: http://moja-toskania.blog.onet.plPozdr.



  • ~Nieninque

    Także chętnie bym przeczytała więcej Twoich wierszy … :) Pozdr.



  • ~kfiatuszek

    http://www.kfiatuszek-marcelka.blog.onet.pl wejdz i napisz mi komencik z adresem bloga to wpadne tu jeszcze i cosik skomentuje



  • ~Julia

    To jest wlasnie tak, jak powinno byc w Krainie Wiecznej Szczesliwosci …



  • ~misia4

    Zdjecie sloncem pokryte… Piekne… po prostu. Slownik zbyt ubogi by oddac…



  • ~czado

    Cokolwiek próbowałem napisać nie wyrażało tego co chciałem, więc tylko…dziękuję…



  • ~Ewcia

    Poruszona tymi pejzażami, chcę Ci zadedykować ten wiersz Jana KasprowiczaWitajcie, kochane góry,O, witaj droga ma rzeko!I oto znów jestem z wami,A byłem tak daleko!Dzielili mnie od was ludzie.Wrzaskliwy rozgwar miastaI owa śmieszna cierpliwość,.Co z wyrzeczenia wyrasta.Oddalone to są przestrzenie,Pustkowia, bezpłodne głusze,Przerywa je tylko tęsknota,Co ku wam pędzi mą duszę.I ona mnie wreszcie przygnała,Że widzę was oko w oko,Że słyszę, jak szumisz ty, wodo,Szeroko i głęboko.Tak! Chodzę i patrzę, i słucham-O, jakże tu miło! jak miło!I śledzę, czy coś się tu możęOd kiedyś zmieniło?



  • ~Asia

    jakie śliczne, cieplutkie kolory…



  • ~Violcia

    Brawo! Piękne słowa jak obrazy… podziel się jeszcze innymi, czekam, pozdrawiam i życzę powodzenia :)



  • ~Zielony_Motylek_

    magiczne góry, rozkołysane trawy, wszechogarniające niebo…niczym we Władcy Pierścieni PJ.pozdrawiam :)



  • ~EVA(MOJA-TOSKANIA)

    Wszystko co mam górom ofiarujęBrązowym paprociom, zielonym paprociomKamieniom zmęczonym na drodze…(frag.Testamentu z mchu i paproci)Oddaje tylko to co myślę, większość moich wierszy jest o górach a TWOJE zdjęcia powodują że w myślach powstają nowe…. Pozdrawiam łagodnia :)