Notice: Trying to access array offset on value of type null w taxonomy_menu_trails_init() (linia 102 z /home/www/pejzaz.czado.com/sites/all/modules/taxonomy_menu_trails/taxonomy_menu_trails.module).
Sielska łąka – jak z dziecięcego snu, urocza w swojej bujnej zieloności i kwiecistości, tak idealna, że aż mało prawdopodobna, ale… Ty ją widziałeś, więc jest prawdziwa Dzisiaj odwiedzam rodzinne Kujawy – susza potworna – aż serce boli gdy patrzy się na „żywcem” zasuszone trawy… zboże jeszcze nie dojrzało, a już płowieje w swojej bezsilności. W kalendarzu zbliżamy się do połowy czerwca, a znane mi krajobrazy przypominają te w sierpniowym słońcu spalone.Teraz… myślami płynę morzem Twoich anielskich rumianków i proszę… by tak pięknie chmurne niebo, wraz z deszczem i do mnie zawitało.Pozdrawiam
dzięki za każdy kwiatek na tej łące… i za nadchodzącą burzę. Najpiękniejsza burza była na Sywuli (Ukraina), bo byłam w samym jej środku Zamiast pracować bujam w obłokach, bo jak nie bujać kiedy się widzi taki obraz.
Jakie tam niebo, takie… atramentowe, chmurne:) A kiedy spojrzeć niżej to taki spokój kwiatów… A ja kolejny raz widząc taką łąkę mam ochotę iść po niej boso, położyć się, wpatrywać w obłoki i zapomnieć o całym świecie.
Tak sobie tu zaglądam czasem,marzę i podziwiam widoki,piękne jak zawsze.Rzadko cos piszę,ale sam wiesz,że nie trzeba słów zbyt wiele,by być zachwyconym Twoimi fotografiami i krajobrazami na nich pokazanymi.Ta ”łąka ”jest urocza i jak zwykle budzi we mnie tęsknotę za ucieczką z miasta .Pozdrawiam wiedzmamala.blog.onet.pl
Przyroda Natura ”…W zadumie nad jej istotąJej pięknem i perfekcją,Gdzie wszystko ma swój sens,Gdzie wszystko jest ważneI dobre jak NIC na tym świecie….”Przyglądając się tej perfekcji ) Pozdrawiam
To niemożliwe ! To się nie zdarza …Gdzie tak ‘życie toczy swój garb uroczy’ ? No gdzie ? I dlaczego mnie nie ma w tym oku cyklonu ?Nie uwierzę dopóki nie dotknę i nie poczuję. Wiem, że to niemożliwe, bo to właśnie ‘ten czas’ i ‘to se ne wrati’. Dla mnie więc to jest piękna ułuda, fatamorgana … Tymczasem, w bólu istnienia, przychodzi mi do głowy tylko jedna zdanie:’Widok na stronę dojrzałej przyrodyprzesila się w oku w nawałnicę ziół…’
~Marta (masovia.blogspot.com)
20 Lipiec 2008 18:07
Zdecydowanie jeden z moich faworytów tej strony. Gratuluję.
~:)
14 Czerwiec 2008 15:40
Wiosna, wiosna, wiosna ach to Ty!
~I.
14 Czerwiec 2008 15:39
Genialne. Tak po prostu.
[email protected]
14 Czerwiec 2008 12:32
Zbiera się na burzę…
[meannie]
~ameli
11 Czerwiec 2008 23:34
Sielska łąka – jak z dziecięcego snu, urocza w swojej bujnej zieloności i kwiecistości, tak idealna, że aż mało prawdopodobna, ale… Ty ją widziałeś, więc jest prawdziwa
Dzisiaj odwiedzam rodzinne Kujawy – susza potworna – aż serce boli gdy patrzy się na „żywcem” zasuszone trawy… zboże jeszcze nie dojrzało, a już płowieje w swojej bezsilności. W kalendarzu zbliżamy się do połowy czerwca, a znane mi krajobrazy przypominają te w sierpniowym słońcu spalone.Teraz… myślami płynę morzem Twoich anielskich rumianków i proszę… by tak pięknie chmurne niebo, wraz z deszczem i do mnie zawitało.Pozdrawiam
~kk_7
11 Czerwiec 2008 20:05
Najpiękniejsze zdjęcie jakie w życiu widziałam!
~piagizela
11 Czerwiec 2008 19:41
i niebo się czasem buntuje.może właśnie wtedy, kiedy widzi, że są rzeczy przemijalne równie piękne jak ono .. ?
~rozmarzona
11 Czerwiec 2008 15:27
dzięki za każdy kwiatek na tej łące… i za nadchodzącą burzę. Najpiękniejsza burza była na Sywuli (Ukraina), bo byłam w samym jej środku
Zamiast pracować bujam w obłokach, bo jak nie bujać kiedy się widzi taki obraz.
~facet
11 Czerwiec 2008 14:04
podoba mi się zestawienie dynamicznego nieba i sielskiej łąki..
~kamyczek_
6 Czerwiec 2008 13:02
Jakie tam niebo, takie… atramentowe, chmurne:) A kiedy spojrzeć niżej to taki spokój kwiatów… A ja kolejny raz widząc taką łąkę mam ochotę iść po niej boso, położyć się, wpatrywać w obłoki i zapomnieć o całym świecie.
[email protected]
5 Czerwiec 2008 10:40
Tak sobie tu zaglądam czasem,marzę i podziwiam widoki,piękne jak zawsze.Rzadko cos piszę,ale sam wiesz,że nie trzeba słów zbyt wiele,by być zachwyconym Twoimi fotografiami i krajobrazami na nich pokazanymi.Ta ”łąka ”jest urocza i jak zwykle budzi we mnie tęsknotę za ucieczką z miasta
.Pozdrawiam wiedzmamala.blog.onet.pl
~Kasia
4 Czerwiec 2008 13:33
świetne ujęcie.pozdrawiamkluger-k.blog.onet.pl
~Julia
3 Czerwiec 2008 14:07
To jest chyba zapowiedz tego, co nastapi. A nastapi- raj na ziemi. Piekne.
~kaa
3 Czerwiec 2008 11:13
pod nieba sklepieniem raj… oddycham…
~Violcia
2 Czerwiec 2008 17:34
Przyroda
Natura 
”…W zadumie nad jej istotąJej pięknem i perfekcją,Gdzie wszystko ma swój sens,Gdzie wszystko jest ważneI dobre jak NIC na tym świecie….”Przyglądając się tej perfekcji 
) Pozdrawiam
~Carrmelita
31 Maj 2008 19:18
To niemożliwe ! To się nie zdarza …Gdzie tak ‘życie toczy swój garb uroczy’ ? No gdzie ? I dlaczego mnie nie ma w tym oku cyklonu ?Nie uwierzę dopóki nie dotknę i nie poczuję. Wiem, że to niemożliwe, bo to właśnie ‘ten czas’ i ‘to se ne wrati’. Dla mnie więc to jest piękna ułuda, fatamorgana … Tymczasem, w bólu istnienia, przychodzi mi do głowy tylko jedna zdanie:’Widok na stronę dojrzałej przyrodyprzesila się w oku w nawałnicę ziół…’