Blog roku 2005

Komunikat o błędzie

Notice: Trying to access array offset on value of type null w taxonomy_menu_trails_init() (linia 102 z /home/www/pejzaz.czado.com/sites/all/modules/taxonomy_menu_trails/taxonomy_menu_trails.module).

W trzeci wymiar

 

Dodaj komentarz

BBCode

  • Znaczniki HTML niedozwolone.
  • BBCode is enabled, but no tags are defined.
  • Znaki końca linii i akapitu dodawane są automatycznie.

HTML

Plain text

  • Znaki końca linii i akapitu dodawane są automatycznie.

Display Suite code

  • You may post Display Suite code. You should include <?php ?> tags when using PHP. The $entity object is available.
CAPTCHA
Udowodnij że nie jesteś robotem!
  _  _      ___    _____    ___    _____ 
| || | / _ \ |___ | / _ \ |___ |
| || |_ | (_) | / / | (_) | / /
|__ _| \__, | / / \__, | / /
|_| /_/ /_/ /_/ /_/
Wpisz kod z ASCII art.

Komentarze

Komentarze: 

  • ~Carrmelita

    Czy pamiętasz film pt. ‘Orlando’ w reżyserii Sally Potter, z rewelacyjną rolą Tildy Swinton jako głównego/ej bohatera/ki . Nasz Orlando podróżuje przez wieki zmieniając płeć – taki odruch bezwarunkowy. Spostrzega, że dla niego płeć nie jest ważna tak, jak dla otoczenia. Dla niego liczą się wrażliwe zmysły, rozum, miłość, przyjaźń, polityka, itd. … Film doskonale pokazuje, o co mi chodzi w całym tym zamieszaniu. Jeszcze w XVIII wieku uważano, że kobieta nie ma duszy samoistnie. Może ją osiągnąć dzięki opiece i wpływowi mężczyzny: ojca lub męża, który ją będzie edukował. Samodzielne kobiety przez dewotów – idiotów były odsądzane od czci, wiary i zbawienia.



  • ~Carrmelita

    Z pracy domowej z aparatu pewnie dostałabym ’2-’. Ciągle brak mi czasu, by przebrnąć przez instrukcję, ale teraz już osiadłam w W-wie na jakieś 3 miesiące, to i książeczkę wreszcie przyswoję. Tylko, że książeczka to jedno, a praktyka to druga bajka …coś w stylu ‘Neverending Story’.



  • ~Carrmelita

    Tak, rzeczywiście wyglądał jak nawiedzony … poeta kosmosu …Wszystko na kosmiczną skalę !



  • ~ameli

    Carrmelito masz już 6+ z nauk ścisłych, a prace domową z fotografii odrobiłaś?… będąc teraz w Beskidzie, czy może nadal wieczorami „w popłochu” przeglądałaś instrukcję obsługi ;) … wiem złośliwiec ze mnie wychodzi, ale to tak … z sympatii, bo pamiętam jak razem nie mogłysmy sobie poradzić, by niebo było błekitne i trawa zielona… zarazem. Ja nadal „zmagam się” się z moim aparatem – uparciuch nie zawsze mnie słucha i żadnego błędu z mojej strony nie chce darować :)



  • ~J

    …wg. mnie ależ Boże broń…co do Twojej tezy lub jak wolisz domniemania …nic z tych rzeczy, po prostu nie za bardzo chciałabym być chłopcem ,uważam, że i wtedy i teraz tak jak piszesz jedno drugiemu nie przeszkadzało…i prócz wstążek we włosach na głowie…. można w niej było mieć odpowiedni poziom oleju, może nawet wyższy niż średnia z tamtych czasów….;o)



  • ~czado

    Jak przyjemnie mnie zadziwiłaś, jednak mój ulubieniec to Einstein i nie dlatego, że jego Teoria była tematem mojej pracy, ale po prostu za… wygląd… :)



  • ~Carrmelita

    Czyżby J., wg Ciebie kobieta w czasach Renesansu, która, jak mężczyźni studiowała ( prawo, nauki ścisłe, języki obce, filozofia, sztuka ), podróżowała i polowała, władała bronią białą i miała wpływy, nie mogła być jednocześnie kobietą umuzykalnioną, piękną i powalającą na kolana ? Jedno drugiemu nie przeszkadzało. W tamtych czasach kobiety nie były edukowane, tylko tresowane. Tylko mądre i bogate starały się żyć i działać jak mężczyźni ( poza swoimi żeńskimi powinnościami ) , choć rzucano im kłody pod nogi.



  • ~Carrmelita

    W czasach Renesansu rzeczywiście życie panienek ograniczało się do wstążek we włosach, haftowania, malowania, śpiewania i tańczenia ( średnio zamożne ). Od panien ‘dobrze urodzonych’ wymagano jeszcze paru nowożytnych języków, aby można je było pokazywać w towarzystwie. No powinny jeszcze coś od czasu do czasu przeczytać …Tylko nieliczne, bogate kobiety studiowały, podróżowały, rywalizowały z poetami, pisarzami i politykami, sponsorowały naukę. Reszta miała ‘siano’ w głowie i potrafiła się tylko słodko wdzięczyć. Wszystko jednak kręciło się wokół zamążpójścia, itd. Nastolatka rok lub dwa balowała na przyjęciach, potem w wieku 15-tu lat dostawała 35-letniego lub 50-letniego męża i na tym kończyło się jej życie z ‘wstążkami we włosach’. Potem był poród udany lub nie ( co czwarta umierała w połogu … ), obowiązki, dzieci i ‘srebrna, domowa klatka’. Nikt ich się nie pytał, czy do szczęścia wystarczy im bycie żoną. Te naiwne dziewczątka z kokardkami były przeznaczane na żony, a te z własnymi bibliotekami, laboratoriami i wpływami – na wspólniczki, partnerki, przyjaciółki i kochanki.



  • ~J

    …..a te wstążki we włosach?…męskie spojrzenia? ..uśmiechy zazdrosnych dziewcząt z sąsiedztwa, te bale i te tańce , w których tylko dzięki temu ,że jestem kobietą potrafię być sobą i ten zachwyt w ich oczach co to wiesz, gdy zatańczysz patrząc w ich niebo?……albo wtedy gdy jestem tylko sobą…… dziwną wróżką z dziwnej bajki, o trochę niebezpiecznej naturze ……..



  • ~Carrmelita

    A tak, chciałabym przenieść się dla odmiany w niebezpieczne czasy Renesans i odkrywać świat, jak dziecko, któremu ktoś zdjął przepaskę z oczu, ale … wolałabym wtedy być mężczyzną, albo … bardzo, bardzo, bardzo bogatą kobietą, którą wychowywano w dzieciństwie jak chłopca.



  • ~Jolka

    Prawdziwi ludzie Renesansu z Was…



  • ~Carrmelita

    Tak, to niezwykle pożyteczni geniusze w naszej codzienności. Tacy ‘tłumacze’ zjawisk w przyrodzie. Jak bez nich pojęlibyśmy transport kamienia po polu przy użyciu prostego kija, albo huśtawkę-konika dla dzieci ? Jak zrozumielibyśmy swój przemęczony młynek do kawy, albo mikser ? Czy fascynowały by nas wtedy satelity krążące po orbitach, albo ciągoty magnetyczne planet i ich chimeryczna, ekscentryczna miłość do słońca ? Gdy nie twórcy rotacji, czy pragnęlibyśmy wystrzelić naszego upierdliwego sąsiada w kosmos z II-gą prędkością kosmiczną ? ( nie z I-szą prędkością, jak sympatycznego Strusia Pędziwiatra, który nigdy nas nie opuści ze swoim irytującym Pii-bip ! Pii-bip ! ). Dzięki poetom-matematykom wiemy, dlaczego wkurzamy się, gdy prędkość obrotowa wskazówki zegara nagle maleje do zera. Ruch wirowy nas stworzył i stwarza co dnia, więc niech żyją piewcy wektorów ! Co byśmy zrobili bez ‘reguły prawej ręki’? Jak dobralibyśmy się do naszego ulubionego winka bez korkociągu ? Niech żyją otwieracze do butelek ! Pijmy za zdrowie: Euklidesa, Newtona, Younga, Fresnela, Lorentza i ulubieńca Czado, pana Laplacea ?



  • czado

    Teraz lepiej rozumiem… dla mnie też twórcy rotacjii, dywergencji, laplasjaów to poeci najwyżych lotów…



  • ~Carrmelita

    Stawiam tezę: żaden matematyk nie wpadłby na opis ruchu wirowego wokół trzech stopni swobody ( osi x, y, z – parametry lądu ), gdyby nie obłoki nad ‘ścisłą’ głową. Nie ma 4-tego, 5-tego i 6-tego stopnia swobody bez wolności nieprzewidywalnego nieba ! Ono pisze, jak zawsze, swój ‘manifest niepodległości’ w czwartym wymiarze: w czasie ( oś t ). Niech żyją nauki ścisłe i ich matka: matematyka. Bo matematyka to abstrakcja, a abstrakcja to poezja. A wszystko to połknął i trzyma w swoim obłoku błękitny wieloryb filozofii.


  • Świetne kadry – zwłaszcza ogromine i przestrzenne niebo i chmury :) Pozdrawiam i gratuluję :)



  • ~zofiak

    a mnie sie to kojarzy z japonskimi filmami anime i sposobem w jaki jest tam przedstawiane niebo,chmury i woda…..jak zwykle Pan Czado dostarcza!dzieki :-) )



  • ~J

    …a jednak smak moich ulubionych lodów waniliowych przesłonił mi myśli o puszystych niebytach chmur pierzasto – waniliowych….. i lubię jasność myśli nad uporządkowanym rytmem życiowych planów co najmniej jak linię tego lasu na horyzoncie…po prostu jestem tutaj…. pomiędzy jedną miedzą zieloną a drugim planem (?) zagajnika , bo przecież las widziałeś? …tylko te chmury niepokojem kuszące ….Kogoś(?)….



  • ~bazylia

    co za siła wyrazu!!! :)



  • ~J

    …gdy jednorożca przyjdzie czas, trzeba będzie uwierzyć w szczęście na wesołej łące, które może przynieść każdy kolejny dzień, gdy niebo nazbyt niebieskie,chmury pierzaste dokoła, trawa zbyt zielona, a ludzie uśmiechnięci od rana jakby ze snu się jeszcze nie obudzili na dobre, i dalej śnią jakby we śnie ,o swoim szczęściu w innych wymiarach, a rano się uśmiechają do swoich snów, pod warunkiem, że o nich pamiętają nazajutrz…ja zawsze pamiętam…



  • ~zocha

    niesamowite te zdjęcia robisz :)



  • ~paula

    …mam wrażenie że te białe obłoczki swym ciężarem zgniotą las i wszystko co spotkają na drodze, przetocza się tuż nad powierzchnią ziemi…p.s. strach się bać:)