pejzaż

Dziękuję. Mnie też się kręcą łzy,,,

Cudowne zdjęcia. Nie potrzeba komentarzy żeby ujrzeć piękno gór o każdej porze roku.Ja zaczynałem-aparatem Villia, Druha też miałem, później jakieś „idiot-kamery” teraz mam TTL-kę bo nie stać mnie na coś lepszego ale jest miło też wrócić do starych aparatów.

Piekne zdjecia.Mam ich tez cala moc,poniewaz w kazdym tygodniu chodzimy na gorskie wycieczki.Wloke sie na koncu,bo widze co inni nie widza.Wielu jest takich wrazliwcow.Pozdrawiam

Witam PanaChciałbym zostać takim AMATOREM jak Pan.Dziękuję za zdjęcia

Tak tu zaglądam (bloga polecił mi autor bloga o narciarskiej tradycji) i to kapitalna teleportacja w ukochane góry:) Wielkie dzięki.

Dzis pokazalam zdjecia mężowi .Ogladalismy wspolnie ,zachwycając sie nimi ,marzeniom nie bylo konca …” oo to jest fajne ,łooo a to ,tu bym chciala byc ” i tym podobne .Dzieki za te przezycia …..

Dziękuję za pokazanie piękna tych stron, moj rodzinny, drewniany domek stoi o kilka kilometrów od Cergowej. też robę sobie zdjęcia ale to nie to co widzę tutaj. Podzielam zauroczenie starymi, zarastającymi z roku na rok drogami, tylko ja ( pewnie mnie za to przeklną) lubię jechać nimi swojim miśkiem. Powoli i cicho, reduktor i jedynka, i wie Pan, zwierzęta nie boją się tak jadącego auta, ostatnie przed jadącymz prędkością piechura autem w odległości paru metrów wędrowało sobie stadko przepiórek, uciekły kiedy otwarłem drzwi aby zrobić zdjęcie. Toż samo nad Jasiołką, czarny bocian zwiał po otwarciu okna. Dziwne, boją się ludzi, nie maszyn.Pozdrawiam

czesc

witam,pochodzę z sanoka a obecnie mieszkam we wrocławiu, dzieki panu moge bardzo szybku wrócić do obrazów w mojej pamięci:) dziękuje ! pozdrawiam

na ten blog dostalem namiar od kolegi, kumpla z dawnych szkolnych lat. lubie go, zdjecia, momety zauroczenia ktore zatrzymujesz w czasie. bo to wlasnie jest fotografia: uchwycic moment, dojrzec cos , obok czego inni przechodza obojetnie, nie zauwazaja,kliknac migawka i zosawic slad, zamrozic moment aby moc don wrocic kiedys, moze…

Niewiele „buszuję” po internecie. Uwielbiam jednak fotografię i przypadkiem dopiero wczoraj „kliknęłam” na zimowe pejzaże. Obejrzałam.Piękne! Jeden nawet ustawiłam na tapetę. Szczególnie podobały mi sie Bieszczady, któ kocham i wracam yam o różnych porach roku. Szkoda,że jesień tego roku była taka krótka. Kolorowe lasy przyprószył śnieg. Pan to w piekny sposób wykorzystał! Niepowtarzalne kolory, ujęcia! Byłam pod wrażeniem, Dziś wróciąłm na Pana Blog! Obejrzałam w skupieniu więcej. Piękne!!!!! Nie tylko góry! Życie, przyroda, dzieci, kwiaty nawet grzyby! Cudowne ujęcia! Do tego trafne podpisy pod zdjęciami. I poezja! Pięknie dobrane wiersze. Kocham poezję, ale tych nie znałam. Wrócę na pewno na Pana stronę. NIe raz, nie dwa. Zapoznałam sie z komentarzami. Wszyscy pod wrażeniem jak ja. „Dostarczył” nam Pan swoją sztuką wielu wrażeń.Proszę kontynuować swoje DZIEŁO i nie zakopywać swojego TALENTU. WARTO kontynuować! DZIĘKUJĘ!

Panie Waldku kiedy tylko siadam do komputera zaglądam do Pana Blogu, ciekawi mnie co nowego się pojawiło….co ciekawego Pan sfotografował i chce nam pokazać. Ja bardzo mało zwiedzam z różnych przyczyn ale dzięki zdjęciom, opisom mam wrażenie, że i ja tam byłam i zachwycam się każdym widokiem…dziękuję, że kontynuuje Pan dalej to piękne dzieło. Pozdrawiam . Jadzia

fajny wpis i fajny blog. chyba masz naturalny talent do pisania .–http://iqget.pl/ test iqhttp://iqget.pl/?re=ti test inteligencji

bardzo ciekawy wpis, z niecierpliwoscia czekam na wiecej.–http://iqget.pl/ test iqhttp://iqget.pl/?re=ti test inteligencji

Witam.Świetna opowieść o tym, jaki świat jest piękny , jak wiele ma kolorów i jaki jest zróżnicowany. Robisz naprawdę piękne zdjęcia – jestem pod wrażeniem.Pozdrawiam i życzę powodzenia.

to znowu ja.ciesze się że fotografia sprawia ci frajdę .ciesz sie życiem i spełniaj swoje marzenia.masz talent,widzisz wiecej piękna niż wielu z nas.życzę ci zdrowia i radosci z życia.

wspaniałe fotografie,masz talent i oko do piękna.podziwiam,dziękuje i spełniaj swoje marzenia.

Jestem pod wielkim wrażeniem Gratuluję dobrego oka , wyczucia barwy i chwili Pozdrawiam

To prawda, że byłoby grzechem zatrzymać te fotki tylko dla siebie!!!Są fantastyczne!!!Uwielbiam to co na nich zobaczyłam, nie mówiąc już o trafności ujęć! Gratuluję!!!!

Bardzo podobały mi się Pana zdjęcia, obejrzałam wszystkie.Pozdrawiam

Panie WALDEMARZE.Jest Pan WSPANIAŁY! ! ! Zobaczyłem tylko około 60 zdjęć a już jestem PANEM ZACHWYCONYM.Uwielbiam GÓRY i chodzę po nich prawie pół wieku i BARDZO DOCENIAM Pana poświęcenie i za taki FANTASTYCZNY BLOG.Jestem pewien,że zobaczę wszystkie Pana zdjęcia w blogu z WIELKĄ PRZYJEMNOŚCIĄ.ŻYCZĘ PANU DUŻO ZDROWIA i dalszego poświęcenia w tworzeniu tego SUPER BLOGU.1908-1-67996

witam! twoja stronke tak zupelnie przypadkiem znalazlam i juz jest na moim pulpicie .lubie sobie popatrzec na gory,a w tym co pokazujesz jest tyle zycia ,ze zastepuje mi, czesciowo oczywiscie,bycie w gorach.to pewnego rodzaju ODPOCZYNEK.sama zrobilam chyba…z 10 zdjec,co nie przeszkadza podziwiac mi prac innych )).polecilam strone synowi,bo on tez pstryka.czy gdybym poprosila o jakies zdjecie na”wynos” to daloby sie tak? chcialabym aby wisialo na scianie….pozdrawiam i zycze dalszego wypatrywania tego,czego inni nie potrafia zobaczyc.

Mieszkam w Beskidzie Niskim

mnie też dopadła ostatnio faza na poezję, dużo zmieniło to w mym życiu

Ja też… Pozdrawiam

O rany, ależ mnie te zdjęcia wzruszyły, wzbogaciły,….No i jeszcze te słowa …….by nie zapomnieć i mieć przy sobie to co kocham…..Będę tu zaglądać, na pewno, i wrzucam linka u siebie.Pozdrawiam, i życzę wielu chwil, których nie warto zapomnieć nigdy.marzenia-do-odnalezienia

Mieszkam nad Atlantykiem …oceam morze nie moze rownac sie z gorami ..A Beskidy Bieszczady i Tatry …nie ma piekniejszego miejsca na Ziemii:)

Nie mogę oderwać wzroku od Pana zdjęć…. muc samemu takie robić, chodż z tego co pamietam pana syn też ma do tego talent. nio napewno nie raz wróce na to stronę znalezioną przypadkiem…sama trochę się tym interesuje i wciąż sie uczę , a najcenniejsza jest krytyka , w wolnej chwili zapraszam może troszke mi się jej udzieli http://www.keritt.blog.onet.pl

Czasami kiedy idzie się ścieżką milczenia ,a najpiękniejszymi słowami są te, które otacza milczenie…trzeba zapomniec ,że wszyto nam rozpacz w serce i wkuto bezradność w ręce…trzeba żyć i nie chcieć wiedzieć więcej ,niż mogłoby się zcierpieć…trzeba życ ,jakgdyby się żyło w raju…a ten raj istnieje…i jest wrażliwością Twoich zdjęć … :’)

Dziękuję za te zdjęcia. Wracam tu kiedy mi smutno, źle jakoś i zawsze „wychodzę” podniesiona na duchu. Bo jeśli istnieje na świecie takie PIĘKNO to nie ma się czym smucić. Dziękuję.

Często oglądam te zdjęcia, gdy potrzebuję wytchnienia, chwili odpoczynku. Zawsze wracam wtedy myślami do dni spędzonych w górach. Wielkie dzięki ich autorowi za to, że potrafił uchwycić nie tylko barwę czy światło, ale przede wszystkim chwilę, jej urok, nastrój. Fotografia może zniewolić człowieka, sama nieraz tego doświadczam. Takie właśnie są te zdjęcia…

blog jest naprawde dobry….czasem aż zapiera mi dech w piersi…. zdjęcia są tak piękne…..aż niewyobrażalne…..ale czasem zaglądam na bloga bo jest mi smutno…. i mimo tego że zdjęcia nie mówią…..choć czasem mam inne wrażenie… to troszkę poprawia mi to nastrój… i myśle sobie że jestem w takim pięknym miejscu…………pozdrawiam gorąco…..

Bez cienia watpliwości nalezy stwierdzić, że kochasz Bieszczady a one kochają Ciebie. Wzajemne uczuczie poskutkowało pieknym obrazem jakim nas obdarzyłeś. Miło byłoby sie z Toba spotkać i wymienic poglądy na temat fotografii bieszczadzkich krajobrazów. Marzec to piekny miesiąc na wędrówki po ośniezonych szczytach więc wybieramy się do Ustrzyk Górnych w dniach 09-11.03.2007 r w ramach pleneru Niezaleznego Fotograficznego Klubu GT. Może dasz się skusić na mała pogawędkę:) jakby co to kontakt: [email protected] pozdrawiam w imieniu kolegów z KGT i swoimWojciech Dworakiewicz

Niektórych odczuć nie da się ubrać w słowa,tak jak w momencie , gdy wstąpiłam i zobaczyłam…. ochy i achy -i to ten sam świat co nas otacza- niesamowite…Właśnie tego było mi potrzeba … zatopić się w tym cudzie natury

????????????????????????????????????????????????????co to

Dobra uwaga. Potoki i strumyki były, ale pewnie za mało. Ludzi nie mogę pokazywać bez ich zgody a z tym jest często kłopot. Pozdrawiam.

Chciałabym mieć taki talent. Piękne zdjęcia, gratuluje i pozdrawiam.

Wspaniałe zdjęcia, opatrzone skromnym, odautorskim komentarzem, przynoszą ulgę i ukojenie w trudnych chwilach. Zapewne tu powrócę. Podziwiam i pozdrawiam..J.

Piękne zdjęcia, niepowtarzalne klimaty, które można dostrzec w wielu miejscach wokół nas, tylko trzeba uważnie patrzeć, nauczyć się rozpoznawać piękno, a przede wszystkim być wrażliwym na nie.Pan posiadł tę umiejętność…i potrafi przekazać to zauważone piękno innym odbiorcom.Życzę panu jeszcze wielu przygód z naturą i aparatem fotograficznym.

Blog jest arcyciekawy. Piękne zdjęcia i taka miła atmosfera, gdy się czyta taki cudowny blog to się robi przyjemnie, a nie takie dziwne blogi niektórych osób. Gratuluję utrzymania takiego blogu.

Witam choć mam 11 lat też interesuje się fotografią robie śliczne zdjęcia!!!

Cio by tu napisać, tyle myśli krąży… Zdjęcia siuper fajoszkie, kocham te klimaty , przetrzeń, to powietrze. Samo piekno… nic dodać nic ująć! NAprawde siuper blog – brawa !!! Ciesze sie że tu trafiłam! „Bo jesli piąć się to tylko szczytem jesli szumieć, to wichrem halnym trwać niebem i granitem a pić ze źródeł skalnych…” Gorąco pozdrawiam!!! Buźka ! powodzenia

No to za bardzo nie bede sie rozspisywac bo po pierwsze nie lubie bligow.Jak dla mnie to troszke za Ciemno przydaloby sie troszke wiecej kolorow chyba ze tymi kolorami okreslasz Swoj charakter:P Zjecia super i z tego powodu nie zaluje ze tu zagladnolem:)W sumie to nie znam Cie chyba bo nawet sie nie przedstawilas tylko poprostu wyslalas mi na gg linka do tego bloga nie wiem czy chcesz byc tajemnicz ale nie lubie nie wyjasnionych sytuacji i bardzo bym prosil abys sie przedstawila i czy wogole sie znamy:) gg:6142311

Witam i ….dziękuję. To było miłe spędzenie czasu w Twoim towarzystwie, bo przecież te zdjęcia to Ty. Chciałabym tak widzieć i dostrzegać to co Tobie udaje się zatrzymać w kadrze. Uwielbiam góry i chętnie tam zaglądam, ale w Bieszczadach jeszcze nie byłam, a szkoda …..pozdrawiam i życzę dalszych tak udanych ujęć….

wywołałem 4 klisze z tego wyjazdu. i … No jeszcze troche musze sie poduczyć. Chociaż najbliżsi mówią że sliczne, ale ja wiem że sie nie znają! Mi podobają sie 4 fotki, co najwyżej. Ciekawe jaki procent twoich prac Cie satysfakcjonuje? Będę dalej podpatrywał i próbował!!! następny wyjazd może zimą!! pozdrawiam

witam. własnie wróciłem z 4 dniowej wycieczki po Bieszczadach. Mieszkam obecnie w Warszawie i naprawde cholernie ciężko wyrwac sie w góry. Myśle że będe częstym gościem Blogu, pomoże mi sie to przenieść w piękne rejony Karpat.Podobnie jak Pan kocham gór i też fotografuję. A raczej próbuje … Może tez kiedyś będę robił takie zdjęcia.gorąco pozdrawiam i gratuluję zdjęć i Blogu

Waldeczku, dziś mój najmłodszy syn, który znalazł twoją stronę jakoś tam, powiedział cyt. „Nie wiedziałem, ze Pan Waldemar to taki „skubaniec” głosem pełnym podziwu i uznania. Twoją stronę i blog dodał mi do moich ulubionych i teraz częsciejbedę do nich zaglądać. Pozdrawiam

Chcę tylko powiedzieć-piękne zdjęcia.Dotychczas pejzaże wolałam oglądać”na żywo”,na papierze widziałam blade odbicie rzeczywistości.Twoje zdjęcia są „żywe”,każde jest opowieścią.Dziękuję.

Dzięki

. .. A ja bardzo lubię zwracać się ‘Pan’. . . Ale tylko tutaj. Może z tego ogromnego szacunku. . .? I tak TO jest inne, nie takie sobie służbowe ‘Pan’ To jest wesołe ‘Pan’, Panie Czado:) Bardzo wesołe:)

Cieszę się. Czuję, że zajrzę tu jeszcze nie raz. Zasugerowałam przyjacielowi, aby również zajrzał tu i umieścił, jeśli zechce, tą stronkę, w linkach na swoim blogu (co zrobił szybciej niż przypuszczałam). Właśnie wyczytałam w jednym z twoich komentarzy, że nie powinieneś mieć nic przeciwko. Pozdrawiam.

piękne zdjęcia mam nadzieję, ze tematyka bloga zostanie wciąż górska i zobaczę tu jeszcze nieraz moje ukochane bieszczady (i nie tylko) -twoje zdjęcia (jeśli to przejście na `ty` razi, to z góry przepraszam, ale zawsze tak piszę na necie i o ile nie zwrócisz mi uwagi pozwolę sobie na to dalej, choć widzę, że tu wyjątkowo wszyscy na `pan`) -twoje zdjęcia pozwalają nie tylko tobie zachować przy sobie wspomnienia i to co kochasz, ale także i innym, tym którzy je oglądają i wiedzą, że też tam byli. Dajesz powód do uśmiechu do wspomnień i do marzenia… Nigdy nie chowaj swoich zdjęć przed światem!!! Życzę powodzenia w kolejnych wyprawach.

Góry… Tylko one wyglądają pieknie na fotografiach. Kocham je z całego serca. Również fotografuję. Może moje zdjęcia nie są tak piękne ale robię to co uważam za najważniejsze w tej chwili dla mnie. Zapraszam do mnie http://www.linoskoczek1991.blog.onet.pl

Lubię rozmawiać o zdjęciach, miejscach które fotografuję, sprzęcie…Pisanie sprawi mi sporą trudność. Nie jestem fotografem, choć czesem jestem tak określany. Ja tylko uwielbiam parzeć na góry, przyrodę… Przy okazji robię zdjęcia. Lubię także spotkania z ludźmi, którzy mają jakąś pasję. I wcale nie musi to być foto….Pozdrawam

Po pierwsze dzień dobry, a raczej dobry wieczór, u mnie teraz noc.Oglądałem przypadkowo relację z wręczania nagród „blogowych” 2005 i poza Wawrzyńcem zaciekawił mnie pański blog.Teraz jestem tu częstym bywalcem. Już chciałem kiedyś napisać, ale stale coś…Dziękuję za tę notkę „o mnie” gdyż łatwiej teraz oglądam pana zdjęcia.Również zaczynałem robić swoje zdjęcia w latach 70tych. Miałem Zucha, Smienę 8, potem Zenita T, akies małe cudeńka japońskie, Pentaxa z 50mm/1.7 idrugim 50-200mm/4.5, a obecnie Canona 300v z 28-90mm/4,… ale też jestem amatorem co lubi fotografować i trochę liznął…Bardzo mi się podobają pańskie fotografie.Jeśli zainteresuje to proszę o mail z jaimś kontaktem, chętnie podyskutuję…Wysyłam zatem w „napisz do mnie” swoje dane i proszę o kontakt.

Witam Pana serdecznie Często tu zaglądam, czekam niecierpliwie na nowe zdjęcie, a gdy wreszcie jest, karmię nim oczy i duszę, by wystarczyło na jak najdłużej Piękne są góry, i cudownie je Pan nam przybliża, ale ja kocham także morze I bardzo mi żal, że nie mogę zobaczyć go Pana oczami i sercem …Wyobrażam sobie jakie są piękne te zdjęcia morza w Pana szufladzie…:)Morze;) jednak da się coś zrobić ?Pozdrawiam serdeczniedaga2

miło by uczcić swoją „niemożność” postanowiłam z usmiechem duszy ozdobić pana zdjeciem swoj mały blog na zakurzonych półkach onet’u…pozdrawiam

Nie uczyłem się fotografii, ale do szkoły oczywiście chodziłem Pozdrawiam

cieze się że przez przypadek tu zajżałam. Na chwilę dzięki Twoim fotką udałam się w bajkowy świat. Dzięki Gosia

no a ja juz chciałam sie z Tego spowiadać (tj. z nieumiejetności zapanowania nad prawym klawiszem myszki)ale widzę, ze pan tu juz uśmiechem rozgrzeszył

foty są cudowne!! brak mi słów!! ) pozdrawiam:);];];;] i zostawiam buziaka:*

Szczerze mówiąc ja też bardzo interesuję się fotografią, przez co niezmiernie podoba mi się Pana blog.P.S. Świetne zdjęcia. Pozdrawiam i zapraszam na http://chomikpierwszy.blog.onet.pl – jest tam trochę moich zdjęć.

Piękne zdjęcia.

OTRZYMAŁ PAN OD LOSU WSPANIAŁY DAR, KTÓRY ZOBOWIĄZUJE DO DZIELENIA SIĘ NIM Z INNYMI. PROSZĘ O TYM NIE ZAPOMINAĆ!JESTEM TU PRZYPADKIEM, ALE NIC NIE SPRAWI, ŻE ODEJDĘ. JA NIE MAM TAKICH MOŻLIWOŚCI JAK PAN, ALE DUSZA MOJA TEŻ PRAGNIE CISZY, SPOKOJU I NICZYM NIEZMĄCONEGO PIĘKNA, KTÓRE JEST DLA TYCH, CO KOCHAJĄ NATURĘ.PROSZĘ NIE ODCHODZIĆ!!!!!!!!!DZIĘKI!!!

Zdjęcia są tak piękne, że zapiera dech w piersi…aż brak mi słów uznania. Zaglądam tu wieczorami, zeby odprężyć się po całym dniu pracy. Dziękuję !

Chciałam zapytać skąd dokładnie pochodzisz. Moja mama pochodzi z nowosądeckiego i są tam bardzo podobne krajobrazy (wiem, że góry są do siebie bardzi podobne , ale te wyjątkowo z czymś mi się kojarzą).Gratuluję nominacji!!!

Nie będę pisała kolejnych pochwał, chociaż powinnam…Zastanawiam się w jaki szczególny sposób trzeba patrzeć na świat, aby dostrzeć to czego inny, niestety, nigdy nie dostrzeże? Czy moment zamyślenia i zadumy nad jestestwem powoduje aż tak silne doznania zmysłowe? Bo przecież to nie tylko technika, to dar…Kto jest Mistrzem? Pozdrawiam cieplutko !

jestem zachwycona pańskimi zdjeciami, są naprawdę dobre i profesjonalne. ja tez troszke fotografuje ale nawet nie dorastam panu do piet:) Naprawde świetne zdjęcia, maja to coś w sobie:) pozdrawiam…

Też jeździmy na rowerach … i zaraziłem górami moje dzieci. Zimą wieszamy rowery i wyciągamy narty, ostatnio turowe. Zachód słońca za każdym razem jest inny i wierzę, że ten najpiękniejszy ciągle jest przede mną. Pozdrawiam!

Bardzo piękne zdjęcia Bieszczad pozwalaja chociaz na chwile oderwac sie do szarej codziennosci:)

witaj, przez przypadek szukając jesiennych klimatów trafiłam na twój blog, jestem pod wrażeniem twojej wrażliwości, patrząc na niektóre zdjęcia mam ochotę zdjąć buty i „wejść” w zdjęcie, poczuć pod stopami wilgotną trawę o chłonąć te cudne widoki, pozdrawiam i z niecierpliwością czekam na następne..

o Boże, jak tu pięknie. Jestem całkiem nowy w blogach, zaskoczony miernotą i zniesmaczony ekschibicjonizmem w końcu trafiłem do Pana galerii. Daiękuje i do zobaczenia.

Panie Waldku,panskie zdjecia sa piekne,ale Pan to juz wie.I dobrze,trzeba znac poczucie wlasnej wartosci.Podziwiam je,mieszkajac daleko od Polski.Cudowne przezycie,moc choc na chwile przeniesc sie na te zlociste polany i powachac ,nowo wschodzaca z ziemi, sniezynke.Trzymac reke na wlaczniku i uwieczniac te male cuda-to moje zyczenie dla Pana.Pozdrawiam z kraju fjordow.

Album… Gdy uwierzę niewykluczone, że wezmę się za to. Opinie takie jak Pańska mogą mieć znaczący wpływ . Autorami większości przychylnyh recenzji moich zdjęć są miłośnicy przyrody i gór, którzy widzą i czują podobnie jak ja. Kierują się w ocenie emocjami, które odżywają na widok bliskich sercu obrazów.Konfrontacja z chłodymi krytykami wychowanymi na kanonach fotografii mogłaby wypaść zupełnie inaczej.Dziękuję i pozdrawiam

dziękuję za zdjęcia są suuuperowe to fajnie że nie trzymasz ich tylko dla siebie wielkie dzięki

Szanowny Panie Waldku,pierwszy raz jestem na tych stronach bo albo nie mam czasu, albo opowiesci koleżanek o blogach czatach……nie mają nic wspólnego z tym co widzę, wpisuję sobie Pana do ulubionych i życzę wielu szczęśliwych podróży, ekscytujących zdjęć i nowych horyzontów . Gdybym chciała odkupić prawa do paru fotek do mego pierwszego w życiu kalendarza??? to jak byśmy się dogadali???Pozdrawiam [email protected]

„Gdyby nuta powiedziała: jedna nuta nie czyni muzyki…Nie było by symfoniiGdyby słowo powiedziało: jedno słowo nie tworzy stronicy…Nie było by książkiGdyby cegła powiedziała: jedna cegła nie czyni muru…Nie było by domuGdyby kropla powiedziała: jedna kropla wody nie może utworzyć rzeki…Nie było by oceanuGdyby ziarno zboża powiedziało: jedno ziarno nie może obsiać pola…Nie było by żniwaGdyby człowiek powiedział: jeden gest miłości nie ocali ludzkości…Nie byłoby nigdy na ziemi sprawiedliwości i pokoju, godności i szczęścia”.Michel QuoistDziękuje za słówko.. tak naprawdę to ja z pochylonym czołem, podziwiam tych, którzy tyle czasu poświęcają blogom, bo ja swój ciągle zaniedbuje, nie dlatego że nie lubię tych wszystkich ludzi i pięknych życiowych refleksji, ale dlatego że gdy mam wybierać pomiędzy chwilką z rodziną a blogiem, wybieram rodzinę i moje dzieciaki… Ale sama uwielbiam robić zdjęcia i oglądać naprawdę dobre prace a Twoje takie właśnie są, fotografując używasz serca i artystycznej duszy, co dokładnie widać a za co Ci bardzo dziękuje. Oglądając Twoje zdjęcia jestem tam gdzie być nie mogę a gdzie być, bardzo bym chciała… Szkoda, że nie mam zbytniej możliwości umieścić swoich prac ( tych moich ulubionych) tak bardzo chciałabym usłyszeć kilka słów dobrego oka… Mam na przykład na swoim koncie wiele młodych par:D Uwielbiam te chwile, dlatego gdy oglądam inne prace czuje to, co się czuje podczas chwytania tych wszystkich pięknych momentów… Tak naprawdę to troszkę mi głupio, bo gdy kolejny raz dałam komentarz, to troszkę pomyślałam i poczułam samolubnie, może zbyt dosłownie czekałam na odpowiedź artysty … więc przepraszam za to że się troszkę rozsierdziłam, tak naprawdę to jak już pisałam , rozumiem że można nie mieć czasu by tylu ludziom odpowiadać Miłego dnia i spokoju życzę

Witaj:) Czado lubię tu zaglądać to fakt. A może nawet jestem uzależniona od tych zdjęć i słów pod nimi. Góry, to „COŚ”, co w mym sercu zajmuje wiele miejsca ( wszak są olbrzymie ) cieszę się, że nie jesteś samolubny i podzieliłeś się tym całym „skarbem” z nami. Często nic nie piszę, bo nie potrafię tak pięknie i poetycko ujmować to, co widzę a Ty tylko na takie piękne słowa odpowiadasz…Więc skromnie i w ciszy odchodzę…Ale wiedz, że staram się rozumieć, bo ja chyba nie miałabym czasu by tylu osobom odpisywać…Życzę Ci wielu pięknych chwil ( byś mógł je też zarejestrować ), oraz przygód niepowtarzalnych:))) ( byś mógł się z nimi zawsze dzielić )…

Nie zgadzam się ) Wiem, że jestem tylko jedną z tysiący internautek, ale morze nie może się równać z górami ) Pozdrawiam i mam nadzieję, że nadal będzie Pan zamieszczał góry, góry i jeszcze więcej gór!!

dziekuję…to przedewszystkim…w tym roku nie udało mi sie jescze pojechac w góry dlatego gdy zobaczyłam te wszystkie piękne chwile uchwycone przez ciebie trudno mi było zablokowac prawy klawisz myszki … dziekuje * fotografie są piękne… bo i góry są piękne magiczne i takie tajemnicze… kocham góry kocham fotografie i kocham poezję… dlatego dziekuje… dziekuje, ze miałam możliwość nacieszyc moje oczka czymś tak znakomitym ( nie przesadzam ) … do zobaczenia nie raz nie dwa…po prostu do zobaczenia… pozdrawiam serdecznie z nadzieją, ze ten blog bedzie istnieć do konca świata i o jeden dzien dłuzej P heh )

Pokochaliśmy Bieszczady z pana zdjęć. Jedziemy tam w tym roku na wczasy. Proszę napisać coś więcej o sobie i o tych miejscach, które pan fotografuje.

jestem wzruszona….

Nie dojrzałem jeszcze do tego by publikować to, co chciałbym powiedzieć…

poprostu cudowne,widać że kochasz to robić i mi sie to podoba:)oby tak dalej…zapewne jeszcze tu wpadne pozdr

Dawno,dawno temu,też próbowałam robić zdjęcia.Zabawa w ciemni,obróbka swojego spojrzenia w oku aparatu fotograficznego, sprawiała mi ogromną radość/tu muszę dodać,że kiedy zainteresowałam się fotografią,to była dostępna dla amatorów wyłącznie fotografia czarno-biała. Gra odcieni szarości pobudzała mono wyobraźnię…..Kolor oczywiście też.Teraz kiedy przybyło mi obowiązków domowych,ze smutkiem muszę stwierdzić,że brakuje mi czasu na to co kiedyś bardzo pokochałam.Cóż życie jest kwestią wyboró.Dziękuję Ci Waldemarze,że pozwoliłeś mi przypomnieć to wszystko i że pozwoliłeś moim oczom poznać Twoje spojrzenie na otaczającą nas przyrodę.Oglądam Twoje przepiękne fotografie z zapartym tchem.Napewno tutaj jeszcze wrócę.Ps. Na Twoją stronę trafiłam zupełnie przypadkowo.W przyszłym roku wybieram się w okolice Rymanpowa na wypoczynek i zajrzała na stronę,na której właśnie znalazłam Twoje fotografie.Pozdrawiam serdecznie KrystynaAha.Piszesz,że pokochałeś góry,proszę pokochaj morze i też je tutaj uwiecznij.

Jestem tu pierwszy raz,ale napewno nie ostatni,Przepiękne zdjęcia,bliskie mojemu sercu klimaty,,,Te pełne zadumy pejzaże pozwoliły zrozumieć tęsknotę bliskich mi osób do tych miejsc,,,Pogrążona w refleksji-będę tu wracać,,,A może i TAM pojadę???Warto przebyć kilkaset kilometrów,,,,Panie Waldemarze,Pańskie zdjęcia mają duszę,mówią tak wiele,,,,dziękuję,,

Jestem pana byłym uczniem, oprócz tego że jest pan dobrym informatykiem, to tez wspanialym fotografem, naprawde wyrazy uznania, to jest sztuka jakich mało:D, a jeśli chodzi o poezje to ja też troche pisze także możemy kiedyś porozmawiać o tym hehe. Może niech pan doda pare wierszy na blog, a nóż jakiś Nobel sie panu dostanie!!Pozdrawiam

tyle blogow z zdjeciami… a tylko Ty umiesz nie tylko robic dobre zdjecia – porzadnie skomponowane (a to rzadkosc!) ale jeszcze je przesiac – to jest: nie publikowac WSZYSTKIEGO co pstryknales… Dzieki. Bede tu zagladac.

Celnie napisałaś o tym, co do mnie właśnie dotarło! Nie wiem już czy robię zdjęcie dlatego, że gdzieś jestem, czy w pewnych miejscach jestem po to by zrobić zdjęcie. Muszę się nad tym zastanowić…A może to rodzaj symbiozy – umiłowanie gór, wymusza robienie zdjęć, a pasja fotografowania sprawia, że często bywam w górach?Tak czy owak dziekuję za tych kilka zdań dających powód do refleksji

PIękne zdjecia…mnie oczarowały bieszczady przyjeżdżam cio roku na wakacje (szczególnie PAstwiska i Odzechowa)…POZDRAWIAM :*

Dziekuje za slowa o sobie. Mowiac prawde chcialam Pana poznac chociaz troszeczke. Z komentarzy juz cos wiedzialam, ale to wciaz za malo. Za pieknem, ktore Pan nam ofiarowuje kryje sie przeciez prawdziwy czlowiek.A ja mieszkam tysiace kilometrow od tych miejsc, ktore teraz moge ogladac, podziwiac i dzieki Panu za nimi tesknic. Ma Pan dusze wypelniona dobrem dla innych. Nie musimy Pana znac osobiscie, aby to stwierdzic. Mimo to, dziekuje za tych kilka slow o sobie, o sprzecie.