DziękiW zasadzie wiem że światło czyni cuda, ale tutaj rzeczywistość nie wyglądała na rzeczywistą.Osobiście lubię gdy patrząc na fotografię muszę się zastanowić czy to PS czy natura? Zdjęcie ze szczeliną …doskonałe w oszczędności środków .Dobrze , że wróciłeś . Bieszczady jesienią będę złotą paletą w białej poświacie mgieł, które mam nadzieje nam zapodasz. Pozdrawiam
Lód lodowca ma niemal zawsze niebieski kolor, który uderza w oczy, zaskakuje. Po tym można rozróżnić stary lód od śniegu. Tutaj potęguje go barwa zimnego światła. Wrażenie grafizacji czy HDR-u, którego osobiście nie lubię, spowodowane jest tym, że na krawędziach bloków i pęknięć jest sporo ciemnego brudu.
Ja nie muszę wierzyć bo tam byłem. Tam jest znacznie ładniej niż na moich zdjęciach ale dyskusja o gustach raczej nie ma sensu. Kolejki umożliwiają podziwianie gór ludziom, którzy z różnych powodów nie mogliby tam wejść. Nie ma obowiązku z nich korzystać. Po co schronisko na 3500m wiedzą ci, którzy słyszeli coś o aklimatyzacji.
Monte Vioz to brzydka, niezbyt wybitna góra z wyciągem/kolejką i schroniskiem tuż pod szczytem. Gdybym tego nie wiedział to uwierzyłbym w te fotografie
Za chmurami to już Ocean, prawda? Picos są piękne, tylko bardzo suche. Gdybyś jeszcze jechał w tamtym kierunku polecam gorąco kanion Oredssy i Monte Perdido, zwłaszcza jeśli dochodzi się tam przekraczając Pireneje od francuskiej strony.
Bardzo piękne zdjęcia i profesjonalny blog!P.S. polecam Ci nowy obiektyw 1 NIKKOR 18,5mm f/1,8 firmy NIKONzwłaszcza, że lubisz „bawić się” mgłą…zapewnia idealne rozmycie tła!
… a ja wzdycham i płaczę, że tych widoków w tym roku nie zobaczę … zamgliły mi się myśli w tęsknocie .. nad papierami, nad biurkiem w zadymionej, hałaśliwej Warszawie… Pozdrawiam,
Jaka tu cisza i spokój, kocham takie widoki ! Jestem z Przemyśla i mam taką aurę o poranku dość często, mgła sunie wzdłuż Sanu chowając miasto w swoich ramionach, widać tylko okalające miasto wzgórza i wieże kościołów. Zapraszam na plener do Przemyśla Zaglądam tu dość często i szukam ukojenia nerwów (robię taki reset emocji) oglądając piękne zdjęcia.Serdecznie pozdrawiam i czekam na więcej !
Zachwycam sie tym pieknem caly czas … Doceniam tez to, ktore mam obok. Roslinnosc preriowa. A jednak czesto wracam do Polski i uwielbiam ogladac to co fotografujesz. Dziekuje za wszystko!
Zaglądam tu często, jest to dla mnie jak narkotyk i tylko brak mi słów aby opisać te emocje które towarzyszą mi podczas oglądania tych zdjęć.Kocham góry, każdą wolną chwilę spędzam na wędrówkach po naszych polskich górach, a gdy obowiązki zatrzymują mnie to zagladam tu i już jakoś trochę mniej tęsknię. Dziękuje.
Kolejny raz w Tatrach, które znów bardzo łaskawe dla mnie. Wspaniałe światło, świeża zieleń, resztki śniegu, aparat w plecaku, powodują, że czuję się lekki, „noga podaje”, a zmęczenie mimo nieprzespanej nocy nie ma do mnie dostępu.
Przepiękne zdjęcia, gratuluję, rzeczywiście trafiłeś na wspaniałą pogodę, ogromnie dziękuję że dzięki Tobie mogłam popatrzyć na ten cud natury jakim są nasze Tatry
Pana zdjęcia poznam wszędzie, nie tylko te z Beskidu (nie wiem, czy nie piękniejsze). Czyż nie czas na wielka wystawę w rckpie? Zazdroszczę, tak robi zdjęcia tylko ktoś, kto kocha życie. Pozdrawiam i życzę najlepszego
góry nie dla każdego, żaden potencjalny turysta nie przejdzie Czerwonych Wierchów aż do Morskiego Oka ot, tak sobie jak to pokazują zdjęcia a i po drodze kupę pięknych wierzchołków,planujcie wycieczki z rozsądkiem nie na wyrost,powoli a dojdziecie….wszędzie bynajmniej tak, ja je zdobywałem za młodu a teraz to tylko wspomnienia z dolin roztoki
Nie ma jak polskie góry Tatry są piękne ale nie wolno zapominać o Pieninach czy Beskidach . Serdecznie Zapraszam na stronę o górach http://mynaszlaku.cba.pl
Nie ma jak polskie góry Tatry są piękne ale nie wolno zapominać o Pieninach czy Beskidach . Serdecznie Zapraszam na stronę o górach http://www.mynaszlaku.cba.pl
Cz.W. najpiękniejsze są w czerwcu – teraz to wiem Zaraziłeś mnie swoją pasją. Przez Ciebie;) pokochałam Bieszczady – te Twoje wiem, że do nich wrócę, tak samo jak w Tatry, które kocham takie bezludne i beztłumne… Tak wielu ludziom sprawiasz radość, komentarze to potwierdzają. Ja z tego miejsca dziękuję za twoją szczerość, naturalność i wrażliwość, które emanują z twoich zdjęć:) pozdrawiam z Beskidów.
Zachwyca mnie piękno naszych gór,które pokazują Twoje zdjęcia,nie będę się siliła na komplementy,bo nic nowego nie wymyślę.Codziennie tu zaglądam i podziwiam.Endorfin zazdroszczę ,mogłyby mi się wylewać tylko jednym uchem.Pozdrawiam i niech Ci wiatr sprzyja Czado.Pozdrów piękne modelki jak kiedyś spotkasz.
…warto było biec cały dzień z lustrzanką podskakującą na plecach.
Od przynajmniej trzech lat zmagam się z dylematem: biegać czy robić zdjęcia. Fotki niestety często przegrywały. Teraz wszystko wskazuje na to, że udało się znaleźć kompromis. Da się biegać z ciężkim aparatem w plecaku. To kwestia techniki. Tu zacytuję znamienitego kolegę: …podstawą dobrej techniki jest zwierzęca siła … P.S. Może zbyt narcystycznie napisałem, ale usprawiedliwiają mnie endorfiny, które jak to kiedyś skwitował kol. Redaktor (równie znamienity): „…wylewają się uszami…”. P.S.2. O czym piszę? 38km do przodu i 3250m ku niebu, tyle samo w dół – niedzielny trening w Tatrach P.S.3. Musiałem się tym podzielić – to przez te modelki
Buzia sama się uśmiecha do tego widoku, aż chciało by się za Tobą biec by ujrzeć te krajobrazy i podziwiać uśmiechnięte ryjki modelek. Brawo !!! Cudne!!
Piękne zdjęcia! Trzeba mieć to coś w sobie, żeby robić takie zdjęcia. Dla wszystkich, którzy dopiero zaczynają odkrywać w sobie tę pasję polecam wam kupić bardzo fajny sprzęt (lustrzankę cyfrową) o nazwie NIKON D3000. Przetestowałam i polecam w 100%. Robi naprawdę dobre fotografie.
Nie pozostaje mi nic innego jak tylko serdecznie pogratulować! Ja nie mogę się doczekać kiedy będę mógł biegać z wnuczkami. Udane próby z wózkiem do biegania też już były ale córka zakłada do tego rolki. Trudno utrzymać ich tempo
Zdjęcie przepiękne! A dylemat biegowo-fotograficzny i mnie dopadł. Zawsze miałam wrażenie, że najlepsze zdjęcia mogłabym zrobić, gdy aparatu nie miałam Do tego doszła zmiana planów jeśli chodzi o starty w biegach ulicznych, wszystko odkładam na przyszły rok, bo matka natura zrobiła mi najcudowniejszego psikusa Patrzę więc z odrobiną zazdrości na spoconych i dyszących ludzi oraz przeglądam wózki biegowe w sklepach dziecięcych. Pozdrawiam
Można również, znaleźć inny kompromis – zastąpić dużą lustrzankę czymś mniejszym Wiem, że zdjęcia nie będą wtedy takie dobre, ale w końcu kompromis wymaga wyrzeczeń. A modelki bardzo piękne!
Potwierdza się stare jak świat porzekadło „chcieć to móc”. Przepełnia mnie radość gdy widzę ludzi spełniających swoje pasje .Pozdrawiam .P.S-modelki prześliczne i z pewnością nie będące łatwym obiektem.
Zapraszam do soebie, 
GRATULACJE !!!dołączam do grona tych, którzy są z Ciebie dumni