Piękne, nawet bardzo fotografie tchnące jednak jakimś smutkiem.?! Wyraźnie to czuję patrząc na zdjęcia „przecudnej urody”, które wyzwalają jakąś nostalgię, ale nie przygnębienie, broń Boże… Podziwiam i jestem z Tobą, bo coś się musiało zdarzyć, cokolwiek to znaczy, Nie pierwszy raz oglądam Twoje równie wspaniałe fotografie, ale te są „inne” w nieuchwytny choć wyraźny sposób…pozdrawiam ciepło, bo to przecież zima
„Wszystko ma swój czas,i jest wyznaczona godzinana wszystkie sprawy pod niebem:Jest czas rodzenia i czas umierania,czas sadzenia i czas wyrywania tego, co zasadzono,czas zabijania i czas leczenia,czas burzenia i czas budowania,czas płaczu i czas śmiechu,czas zawodzenia i czas pląsów,czas rzucania kamieni i czas ich zbierania, czas pieszczot cielesnych i czas wstrzymywania się od nich, czas szukania i czas tracenia, czas zachowania i czas wyrzucania,czas rozdzierania i czas zszywania, czas milczenia i czas mówienia, czas miłowania i czas nienawiści, czas wojny i czas pokoju…”
Pamiętam jak w latach osiemdziesiątych nauczyciel fizyki w podstawówce z wielką pasją opowiadał jak w czasie burzy robił zdjęcia błyskawicom- dobrze dla nas wszystkich ,że tą pasje tak rozwija…..słowa nie ukoją bólu…tylko czas leczy rany…
W labiryncie niemocy zawsze istnieje iskra dobra którą nie jest łatwo odnależć .Lecz gdy cierpliwie i z pokorą uda nam się ją odszukać staniemy się „niezniszczalni”.Pozdrawiam.
to swiatlo za drzewami ma w sobie Tajemnice..a wszystkie odcienie szarosci sprawiaja,ze nawet nie pojawia sie mysl o kolorzei niebo takie ..nie wiem jak to nazwac..plynne?dziekuje.
„W tajemnicy każdego człowieka istnieje wewnętrzny krajobraz: z nietkniętymi równinami, z wąwozami milczenia, z niedostępnymi górami, z ukrytymi ogrodami.”
Uwielbiam Pana zdjęcia,są dla mnie chwilą wytchnienia w pracy.Duchem przenoszę sie w te cudne miejsca.Niektóre wstawiam sobie na tapetę w komputerze, mam nadzieje że nie ma Pan pretensji.Pozdrawiam serdecznie i dziekuje. Grażyna
Nie jesteś robaczkiem, który musi się schować do swojej dziurki w trudny czas. Chyba jesteś raczej różą, którą Wielki Ogrodnik przycina, aby dała jeszcze piękniejsze kwiaty.Widziałem to niebo i myślałem o Was.
„Życie podobne jest do drogi pełnej zakrętów. Widzimy tylko odcinek do kolejnego zakrętu. Ale wiemy, że Bóg ogarnia wzrokiem całą drogę.”Szczere wyrazy współczucia…
„Przez noc droga do świtania -Przez wątpienie do poznania -Przez błądzenie do mądrości -Przez śmierć do nieśmiertelności.”To właśnie DLATEGO w takich chwilach, gdy już nawet niebo zmęczone jest błękitem, my- ludzie nie powinniśmy tracić światła nadziei.
http://www.ivideo.com.pl – Darmowe filmy z polskimi lektorami w jakosci HD, nowosci kinowe takie jak Pila 3D, Zanim odejda wody, sa juz do obejrzenia na naszej stronie. Dajemy ci rowniez mozliwsc ogladania bez limitow dowolnie wybranych filmow z serwisu megavideo, u nas obejrzysz w jakosci hd za darmo bez limitow.
Już od dłuższego czasu Twój blog jest w moich ulubionych linkach:) Po zdj widać, że naprawde kochasz naturę. Naprawde cieszę się, że jeszcze są ludzie, którzy mają swoje niesamowite pasje… Pozdrawiam serdecznie i życzę wytrwałości;) Ps. zapraszam do mnie: http://zobacztapety.blog.onet.pl/ będzie miło gdy zostawisz swój komentarz…:)
Fantastyczny blog )) Z każdej pory roku robię sobie tapety do komputera i każdy się nimi zachwyca. Robić taaaaakie zdjęcia , to sztuka , dar dany, aby piękniej żyć, mieć promyki radości , zachwytu nad naszym padołem ziemskim. Gratuluję!
Patrzac na te fotografie odczuwam sile wolnosci. Przypominam sobie Zakopane … Co do pasterzy to musza lubiec swoja samotnosc. Umiec obcowac z przyroda i szanowac ja w najwiekszym tego slowa znaczeniu. Teraz ludzie wciaz pedza, spiesza sie, nie patrza na to co mijaja. Moze pasterze jednak pozostana?
Jak trudno znieść ogrom piękna stworzenia.Na kolana nas ziemia przygina, gdy patrząckrztusimy się wyrzeźbionymręką Mistrza widokiem.”Rozkrzykujemy” radość sercawypełnionego obrazami przed – jesieni.Nie wszyscy widzą, choć patrzą…
Dobrze wiemy, że marzenia spełniają się W niedzielę po południu przywitam się z Czarnohorą osobiście Dziękuje za wspaniałe zdjęcia i … marzenia.Pozdrawiam ciepło!
Dziękuje za wspaniałe zdjęcia i … marzenia.Pozdrawiam ciepło!
~Carasimus
15 Luty 2011 08:54
Piękne, nawet bardzo fotografie tchnące jednak jakimś smutkiem.?! Wyraźnie to czuję patrząc na zdjęcia „przecudnej urody”, które wyzwalają jakąś nostalgię, ale nie przygnębienie, broń Boże… Podziwiam i jestem z Tobą, bo coś się musiało zdarzyć, cokolwiek to znaczy, Nie pierwszy raz oglądam Twoje równie wspaniałe fotografie, ale te są „inne” w nieuchwytny choć wyraźny sposób…pozdrawiam ciepło, bo to przecież zima
~Emizuki Fumiko
6 Styczeń 2011 21:41
Wspaniałe zdjęcia zrobione przez świetnego fotografa !! ;DPiękno uchwycone przez aparat aż mnie wzruszyło … ;Pozdrawiam serdecznie!!
~Carrmelita
7 Grudzień 2010 12:27
Często zachwytu wyrazić nie potrafię … ale czuję piękno … w smutku po stracie …. w nostalgii tych zdjęć. W nas zostaje pamięć tego piękna. Pozdrawiam,
~maro2402
24 Listopad 2010 06:54
coś się kończy, coś zaczyna cała reszta po prostu jest
~Jolka
22 Listopad 2010 17:43
„Wszystko ma swój czas,i jest wyznaczona godzinana wszystkie sprawy pod niebem:Jest czas rodzenia i czas umierania,czas sadzenia i czas wyrywania tego, co zasadzono,czas zabijania i czas leczenia,czas burzenia i czas budowania,czas płaczu i czas śmiechu,czas zawodzenia i czas pląsów,czas rzucania kamieni i czas ich zbierania, czas pieszczot cielesnych i czas wstrzymywania się od nich, czas szukania i czas tracenia, czas zachowania i czas wyrzucania,czas rozdzierania i czas zszywania, czas milczenia i czas mówienia, czas miłowania i czas nienawiści, czas wojny i czas pokoju…”
~Zuzia B.
22 Listopad 2010 01:49
Niesamowite. Jak zawsze. Za każdym razem kiedy wchodzę na Pana bloga, oglądam zdjęcia z otwartą buzią.
Najpiękniejsze są zachody słońca.Pozdrawiam.
~Julia
21 Listopad 2010 15:05
Nie wiem dlaczego, ale jezeli jest smutno- jestesmy z Toba.
~Jolka
21 Listopad 2010 07:21
Chyba stało się coś bardzo złego… Sercem jestem z Tobą. A dlaczego? Po prostu: TAK MIAŁO BYĆ…
~MARA
18 Listopad 2010 08:52
Pamiętam jak w latach osiemdziesiątych nauczyciel fizyki w podstawówce z wielką pasją opowiadał jak w czasie burzy robił zdjęcia błyskawicom- dobrze dla nas wszystkich ,że tą pasje tak rozwija…..słowa nie ukoją bólu…tylko czas leczy rany…