oto dotarłeś do miejsca, które zdaje się nie być z tego świata jakbyś odkrył tajne przejście do innych, lepszych bytów czujesz, że z kolejnym krokiem popełnisz świętokradztwo choć wiesz, że dalej będzie jeszcze piękniej nie idziesz… wycofujesz się po własnych śladach dziękując za to co było ci dane
Jestes wrazliwym facetem, ktory potrafi dostrzec piekno w kazdym drzewie, zdzble trawy, sniegu, zachodzie slonca … Czasami wlasnie nie mozna isc dalej. Magia trwa. U nas – dzieki Tobie- takze. Jak zwykle- cudowne.
Tylko pokorne serce ma dane widzieć „Boską głębię” otaczającego nas cudu przyrody.To cudowne, że przy tym towarzyszy Panu talent fotograficzny którym się Pan dzieli z nami .Dziękuję i pozdrawiam.
..”dziękując za to co bylo Ci dane „- wstrzymujac oddech z zachwytu,by nie zakłócić porzadku tego zaczarowanego świata…..błoga cisza i spokój.Przepraszam,że pozwoliłam sobie dokończyć Twą myśl,ale to dar od Boga umieć dostrzec to co nas otacza w taki sposób jaki Ty to robisz.DZIĘKUJĘ CI ZA TO SPOJRZENIE NA OTACZAJĄCY NAS ŚWIAT.Pozdrawiam serdecznie Iga
….ślicznie ….osobiście Tatry znam tylko jesiennie kolorowe ..te białe też są cudne i pięknie pokazane na fotkach …. Tatry , które tak ukochałam……pozdrawiam serdecznie
Jak pieknie! U mnie nie brakuje sniegu (jest go po klamki naszych domow!), ale to co Ty nam prezentujesz- zapiera dech …Polska, Tatry, nasze marzenia. Dziekuje!
Zdjęcie zrobiłem o zachodzie słońca. Nie byłem tam specjalnie po to by je zrobić. Jeśli pominąć to, że aparat trochę waży, a od jego metalowego korpusu w zimie marzną ręce nawet w dobrych rękawicach, robienie zdjęć to czysta przyjemność.
Wiem,że to banalne ale czy to zachód czy wschód słońca?Piękne ujęcie zwłaszcza że z pewnością ponosi się niemały trud by uwieczniać takie piękno.Dziękuję.
gdy przytrafi się chwila zapomnienia przemykając na nartach przez rajskie ogrody myślisz opowiem Jej jak tak tam jest pięknie… nie opowiesz… przecież opowiadasz…
…przejmujący zapis …w paru słowach zawarte tak wiele…zdjęcia , jak zawsze przepiękne,wieczna pamiątka chwili spotkania z odwiecznym, boskim pięknem świata…”Nigdzie Cię nie ma nigdziena całym okręgu zieminie ma cię na dnie wodynie ma cię w łonie kamienigonią cię sny wspomnieniapamięć mgławicy dalekąnigdzie cię nie odnajdęwessały cię w siebie drzewaz ziemi powietrza aleniech korę z pni ich zwlekąi tam cię nie ma nie maw pogodzie i w deszczu nie mai w środku liści nie mai nie ma w środku korzeninigdzie cię nie ma nigdziejesteś pod moją powieką”…i zawsze już tam …pod powieką …będzie…więc opowiadasz JEJ…a Ona patrzy Twoimi oczyma…
Kocham twoje zdjecia!sa piekne!lubie je ogladac bo przypominaja mi ze warto marzyc,i miec pasje!Pochodze rowniez z Podkarpacia,i znam te,,kliamty,,piekne krajobrazy zimowe,pagorki,pola i laki,i widoczne z daleka Beskidy.Kocham taka dzika przyrode,polska przyrode,i tego tu na obczyznie mi brakuje najbardziej…Ciesze sie ze sa jeszcze ludzie na swiecie ktorzy zauwazaja w zyciu jeszcze cos innego niz tylko pieniadze…
Dobrze, że wróciła Królowa Śniegu … Z perspektywy królika czy lisa, w Jej przepastnych, białych sukniach można znaleźć takie przytulne zakamarki i legowiska. Ach jak miło być kuropatwą )
a propo podpisu pod zdjęciem – to fakt.a ja ostatnio podczas wyjazdu na Alaskę zasmakowałam w nartach śladowych. Tylko u nas nie tak łatwo je dostać. Zresztą chwilowo nie bardzo są fundusze… ale… z czasem może zawitam w nasze południowe rejony ze śladówkami.
Wspaniałe ujęcia , magiczne widoki w ogóle magia…..Zapraszam na mój ‘blog : fotografienatury.blog.onet.plMam dopiero 13 lat i brak dobrego sprzętu fotograficznego….Pozdrawiam
rewelacyjnie uchwycone barwy…nieskromnie mogę rzec, że przy tych zdjęciach człowiekowi rozsadza duszę orgazm piękna…niebagatelnie uchwycony kontrast gałęzi z barwą słoneczną oraz kontrastem śniegu…w głowie przebrzmiewa mi utwór Bez Zobowiązań „W marcu nad ranem”
niesamowite swiatlo az czuje to zimno….od lat wedruje po Bieszczadach dzieki Panskim zdjeciom ..mieszkam zdala od Polski …dziekuje ….zycze wszystkiego najlepszego w 2011roku …
Bogactwo barw w zimowej porze … uchwycone piękno ‘ostatków’ Starego Roku. Oby Nowy Rok był lepszy i niósł wszystkim nam, spragnionym poezji, wiele okazji do zachwytu i twórczej pracy. Pozdrawiam Autora tego blogu i jego Fanów. Waldku, przecieraj nam nieznane szlaki a te stare ścieżki niech wabią nas urokiem chwili …
Niesamowite światło ! Jak Ty to robisz, że potrafisz uchwycić takie momenty!? Aż mi się przypomniała piosenka SDMu: „między nami tyle śniegu” – polecam:))
Gdyby taką bajkę można mieć przy +20 życie byłoby rajem..a tak jest tylko zaczarowanym ogrodem… choć może…aż zaczarowanym ogrodem…?wielki szacun dla Ciebie że wciąż chce Ci się przemierzać szlaki..brnąć po kolana lub wyżej w śniegu … …wiem że warto…Nowych nieprzetartych szlaków…nowych niezdobytych zakątków wciąż tyle samo wschodów co zachodów słońca w tym nadchodzącym nowy roku…S.
~Julia
19 Luty 2011 17:17
Jestes wrazliwym facetem, ktory potrafi dostrzec piekno w kazdym drzewie, zdzble trawy, sniegu, zachodzie slonca … Czasami wlasnie nie mozna isc dalej. Magia trwa. U nas – dzieki Tobie- takze. Jak zwykle- cudowne.
~aseret
18 Luty 2011 17:33
Tylko pokorne serce ma dane widzieć „Boską głębię” otaczającego nas cudu przyrody.To cudowne, że przy tym towarzyszy Panu talent fotograficzny którym się Pan dzieli z nami .Dziękuję i pozdrawiam.
~Iga
18 Luty 2011 12:00
..”dziękując za to co bylo Ci dane „- wstrzymujac oddech z zachwytu,by nie zakłócić porzadku tego zaczarowanego świata…..błoga cisza i spokój.Przepraszam,że pozwoliłam sobie dokończyć Twą myśl,ale to dar od Boga umieć dostrzec to co nas otacza w taki sposób jaki Ty to robisz.DZIĘKUJĘ CI ZA TO SPOJRZENIE NA OTACZAJĄCY NAS ŚWIAT.Pozdrawiam serdecznie Iga
freakperfume@op.pl
17 Luty 2011 22:58
przepiekne zdiecia – masz dobre okopozdrawiam
~http://najciekawszeciekawostki.blog.onet.pl/
17 Luty 2011 17:02
Piękne zdjęcia. Jestem zachwycony nimi:)http://najciekawszeciekawostki.blog.onet.pl/
~Carrmelita
17 Luty 2011 16:44
U drzwi Twoich stoję, Panie ! Czekam na Twe zmiłowanie …
~Ewa
17 Luty 2011 15:39
ach …nie pomyśl sobie czasem że do innej tęskno mi…
~testorowa.blog.pl
17 Luty 2011 00:43
jak wiadomo że dalej jest piękniej to trzeba iść:)
sumowko@onet.pl
16 Luty 2011 23:50
zamyślone, uśpione, wyciągające swe ramiona do nieba.. drzewa, cudowny widok, ale nie wycofam się… idę dalej Dominika
~maro2402
16 Luty 2011 22:49
I znalazłem się w cudownym zaczarowanym lesie….