Zobaczyłam – zachwyciłam się! Kocham góry! Piękne te zdjęcia, naprawdę Taką magię zimy mi przypominają, nieskażoną złymi śladami człowieka, że tak to ujmę. Pozdrawiam i wesołych świąt!
Wiara, nadzieja i milosc … Tyle wystarczy. Az tyle i tylko tyle- do dobrego, szczesliwego zycia. Pieknych Swiat zycze! U nas wlasnie teraz tak jest-jak na Twoich fotografiach. Wszedzie bialy, puszysty snieg …
Dziekuję, że dajesz mi nadzieję… tak nadzieję i wewnętrzną siłę. Twoje zdjęcia to czynią. zatrzymane przez Ciebie chwile, te malutkie, niepowtarzalne i piekne:) Wesołych Świąt!
Nie wiem czy interesujesz się takimi tematami czy nie, ale jestem swego rodzaju buntownikiem.Leży mi na sercu los Polski i nie chciałabym pozostać bierna w tej sprawie. Dlatego też zapraszam na pl-ska.blog.onet.pl w tym miejscu chciała bym stworzyć swoiste forum wszystkich Polaków, który mają coś do powiedzenia. To przecież internet jest teraz siłą napędową. Szyguły znajdują się na blogu.Mam na dzieje, że ty też zabierzesz głos.
Kiedy patrze na te zdjęcia płakać mi się chce. Kocham góry! Tylko nie mam możliwości za częstych wyjazdów- finanse, no i nie znam za bardzo gór.Piękne zdjęcia! Naprawdę zazdroszczę tych widoków.
Te zdjęcia budzą we mnie nieokreślone, ale cudowne uczucia… Jest Pan cudowną osobą i wiem to na pewno, mimo że nigdy nawet ze sobą nie rozmawialiśmy. Modlę się czasami o siłę i wiarę dla Pana, żeby szedł Pan dalej z podniesioną głową i uśmiechem na twarzy mimo wszystko, mimo tego co się stało.. Wierzę, że tak będzie. Do zobaczenia kiedyś, na jakimś bieszczadzkim szlaku…
Zaglądam tu już któryś rok… Pan się nie zmienia…dusz widać ta sama… Wyzwanie dotknięcia natury jak zawsze doprowadzone do końca… A powietrze zapiera dech w piersiach… bo chciało by się pojechać tam znów… Cuuudoo
bardzo minimalstyczne, ale jednak pełne w tresci. To się podoba )pozdrawaim serdecznie, i zapraszam na nowo do siebie, po powrócie do bloga, po reaktywacji. http://www.dominiksmolarek.blog.onet.pl
Piękne, nawet bardzo fotografie tchnące jednak jakimś smutkiem.?! Wyraźnie to czuję patrząc na zdjęcia „przecudnej urody”, które wyzwalają jakąś nostalgię, ale nie przygnębienie, broń Boże… Podziwiam i jestem z Tobą, bo coś się musiało zdarzyć, cokolwiek to znaczy, Nie pierwszy raz oglądam Twoje równie wspaniałe fotografie, ale te są „inne” w nieuchwytny choć wyraźny sposób…pozdrawiam ciepło, bo to przecież zima
„Wszystko ma swój czas,i jest wyznaczona godzinana wszystkie sprawy pod niebem:Jest czas rodzenia i czas umierania,czas sadzenia i czas wyrywania tego, co zasadzono,czas zabijania i czas leczenia,czas burzenia i czas budowania,czas płaczu i czas śmiechu,czas zawodzenia i czas pląsów,czas rzucania kamieni i czas ich zbierania, czas pieszczot cielesnych i czas wstrzymywania się od nich, czas szukania i czas tracenia, czas zachowania i czas wyrzucania,czas rozdzierania i czas zszywania, czas milczenia i czas mówienia, czas miłowania i czas nienawiści, czas wojny i czas pokoju…”
Pamiętam jak w latach osiemdziesiątych nauczyciel fizyki w podstawówce z wielką pasją opowiadał jak w czasie burzy robił zdjęcia błyskawicom- dobrze dla nas wszystkich ,że tą pasje tak rozwija…..słowa nie ukoją bólu…tylko czas leczy rany…
W labiryncie niemocy zawsze istnieje iskra dobra którą nie jest łatwo odnależć .Lecz gdy cierpliwie i z pokorą uda nam się ją odszukać staniemy się „niezniszczalni”.Pozdrawiam.
to swiatlo za drzewami ma w sobie Tajemnice..a wszystkie odcienie szarosci sprawiaja,ze nawet nie pojawia sie mysl o kolorzei niebo takie ..nie wiem jak to nazwac..plynne?dziekuje.
„W tajemnicy każdego człowieka istnieje wewnętrzny krajobraz: z nietkniętymi równinami, z wąwozami milczenia, z niedostępnymi górami, z ukrytymi ogrodami.”
Uwielbiam Pana zdjęcia,są dla mnie chwilą wytchnienia w pracy.Duchem przenoszę sie w te cudne miejsca.Niektóre wstawiam sobie na tapetę w komputerze, mam nadzieje że nie ma Pan pretensji.Pozdrawiam serdecznie i dziekuje. Grażyna
Nie jesteś robaczkiem, który musi się schować do swojej dziurki w trudny czas. Chyba jesteś raczej różą, którą Wielki Ogrodnik przycina, aby dała jeszcze piękniejsze kwiaty.Widziałem to niebo i myślałem o Was.
„Życie podobne jest do drogi pełnej zakrętów. Widzimy tylko odcinek do kolejnego zakrętu. Ale wiemy, że Bóg ogarnia wzrokiem całą drogę.”Szczere wyrazy współczucia…
„Przez noc droga do świtania -Przez wątpienie do poznania -Przez błądzenie do mądrości -Przez śmierć do nieśmiertelności.”To właśnie DLATEGO w takich chwilach, gdy już nawet niebo zmęczone jest błękitem, my- ludzie nie powinniśmy tracić światła nadziei.
http://www.ivideo.com.pl – Darmowe filmy z polskimi lektorami w jakosci HD, nowosci kinowe takie jak Pila 3D, Zanim odejda wody, sa juz do obejrzenia na naszej stronie. Dajemy ci rowniez mozliwsc ogladania bez limitow dowolnie wybranych filmow z serwisu megavideo, u nas obejrzysz w jakosci hd za darmo bez limitow.
Już od dłuższego czasu Twój blog jest w moich ulubionych linkach:) Po zdj widać, że naprawde kochasz naturę. Naprawde cieszę się, że jeszcze są ludzie, którzy mają swoje niesamowite pasje… Pozdrawiam serdecznie i życzę wytrwałości;) Ps. zapraszam do mnie: http://zobacztapety.blog.onet.pl/ będzie miło gdy zostawisz swój komentarz…:)
modelowy.blog.onet.pl
((
)pozdrawaim serdecznie, i zapraszam na nowo do siebie, po powrócie do bloga, po reaktywacji. 
~maro2402
30 Grudzień 2010 11:00
Potrafisz wyczarować coś wspaniałego.Wszystkiego najlepszego w kolejnym roku aby czar płynący z zdjęć trwał nadal.
~W.
29 Grudzień 2010 13:30
Góry zimą… Coś pięknego!
~bb
27 Grudzień 2010 09:55
Od roku zaglądam tutaj. Piękne zdjęcia.W Nowym Roku życzę dużo sił zdrowia i czasu żeby można dalej oglądać.pozdrawiam.
~Jolka
25 Grudzień 2010 22:50
Cudne…Mam nadzieję,że te pochylone- niczym babuleńki- drzewka przeżyją, bo moje okoliczne -połamały się niestety… Ale to takie „miastowe” cherlaki…
~A.
25 Grudzień 2010 22:09
Zdradzisz gdzie są dokładnie taaaakie widoki ? Wesołych Śnieżnych Świąt
~Zagubiony Anioł
25 Grudzień 2010 19:55
Zobaczyłam – zachwyciłam się! Kocham góry! Piękne te zdjęcia, naprawdę
Taką magię zimy mi przypominają, nieskażoną złymi śladami człowieka, że tak to ujmę. Pozdrawiam i wesołych świąt!
~Julia
25 Grudzień 2010 13:25
Wiara, nadzieja i milosc … Tyle wystarczy. Az tyle i tylko tyle- do dobrego, szczesliwego zycia. Pieknych Swiat zycze! U nas wlasnie teraz tak jest-jak na Twoich fotografiach. Wszedzie bialy, puszysty snieg …
~stynka
25 Grudzień 2010 12:47
„Ty spójrz na biel, na nieobjętą bielJej moc, jej blask podpowie CiŻe biel to Bóg, bezkres, bez czasPodziwiaj ją, bo jestBo jesteś…”
~Mimi
25 Grudzień 2010 09:31
Dziekuję, że dajesz mi nadzieję… tak nadzieję i wewnętrzną siłę. Twoje zdjęcia to czynią. zatrzymane przez Ciebie chwile, te malutkie, niepowtarzalne i piekne:) Wesołych Świąt!