Jesiennie jakoś, a nie majowo prześwieca słońce przez kwiecie na drzewach. Jakbym poczuła powiew babiego lata na twarzy, tego sprzed wielu, wielu lat … Słyszysz skrzypienie żurawia przy studni i muczenie krów ? Stań w miejscu i wsłuchaj się ! Kobiecy śpiew niesie się przez ukwiecony sad: ‘Maty, moja maty, za szto ty mne była …’ Miarowy klekot kijanek nad strumieniem jej odpowiada: „Sztoby ty panycza ne balamucyła …’ …baby piorą pościel nad strugą.Nie wiem, jak naprawdę było i czy tak śpiewały chłopki, i jakimi słowami wyrażały rozpierającą ich radość życia … dawno, dawno temu.

siemka fajny blog! zgłoś się do konkursu na naj bloga na http://www.ivonaaa.blog.onet.pl masz naprawde duże szanse

masz super bloga i extra zdjęcia, aj tez bardzo lubie góry i chodzenie po nich a zwłaszcza latem pa jak masz czas to wpadnij na mojego bloga http://blog.tenbit.pl/gela z góry dziex

niesamowicie błogie jest to zdjęcie … i energia tego światła

jak patrzę na to zdjęcie to bardziej na myśl przychodzi mi jesień niż wiosna…

Swietne zdjecia.

Tatry tez pięknie wiosennie wyglądały podczas długiego labowania, ale najwspanialej prezentowały sie kwitnące drzewa, zielone brzózki i pełno iglaków a nad ich koronami królowały ośnieżone Tatry coś cudownego aż dech zapierał taki widok. Ten widok też jest ujmujący i taki delikatny…

W Warszawie wiekszosć drzew kwitnących na biało juz przekwitło, teraz w parkach i ogródkach króluje róż kwitnących jabłoni PozdrawiamRenata

Pierwsze skojarzenie- obraz impresjonistow. Plamki piekna malowane przez wiosne.

Widząc te piękne widoki gór przypominają mi się dobre czasy, kiedy to ja również podziwiałam ich niezwykły urok )

sliczny blogasek zgłos sie do konkursu na naj blogaska na http://www.judyta1993.blog.onet.pl

Ja planuje wypad w góry jakoś czerwcu ale na króciutko… ech, dobre i to sama muszę pstryknąć jakieś fotki…

Piekne to,piekne… A ja w gorach moze bede za rok.

Ja też już jutro będę w górach:))) Nie mogę się doczekać- marzyłam o tym już od dłuższego czasu. Pozdrawiam i ściskam wszystkich ciepło, zajrzę tu znowu za kilka dni, żeby powspominać to, co przez chwilę sama mogłam dotknąć i poczuć ))

Jak bajecznie… jak przez mgłę przypominam sobie mój pierwszy obóz wędrowny w Bieszczadach… Zakochałam się w tych górach i tak mi zostało, teraz jak oglądam takie zdjęcia to nie sposób spędzić uśmiechu z mojej twarzy

Nie chcialabym zyc w swiecie bez drzew. Czuje sie jakby byly moimi przyjaciolmi. Takie spokojne, ciche i cierpliwe. Gdyby drzewa mogly mowic, mialy by tyle do powiedzenia, tyle madrosci do przekazania! uwielbiam przebywac w ich towarzystwie, lubie z nimi rozmawiac, kto sie wslucha uslyszy ich szept. Czesto siedze u ich boku, piszac. Czesto tez zasypiam wsrod gałęzi, wysoko, daleko od ludzi. Pozdrawiam

Jakie piekne okolice… nieuczesane drzewa i polana w tle… ślicznie

A chyba człowiek powinien czuć się przez takie rzeczy bogatszy, bo to naprawdę wzbogaca,przynajmniej mnie.

Piękne stare drzewa… W w tle łąka z roześmianymi (bo przecież one się śmieją prawda?) kwiatkami… Drzewa mojego dzieciństwa… Tylko, że tamte były młodsze…

A ja dla odmiany jako mały chłopiec spędziłem duż czasu w towarzystwie takich drzew. Były wspaniałym terenem zabawy. Wchodziliśmy na nie, a nawet do środka, gdzie było dosyć miejsca dla kiku z nas. Odkryśmy, że w ciemności wilgotne próchno świeci na zielono… gdy o tym myślę znów czuje jego zapach… Wiosenne, pełne soków patyki dostarczały materiału na gwizdki wyrabiane syzorykiem. Nie czuję się przez to bogatszy, ale kocham takie drzewa i gdy ktróreś zostaje wycięte lub powali go czas, czuję jakby odchodziła jakaś cząsta mojego świata.

Tak szukam w pamięci i zastanawiam się czy takie drzewo na oczy, w sensie na żywo widziałam. Wniosek: uboga jestem.

Żywiec gruczołowaty – Dentaria glandulosaZnalazłem w internecie, nazwę, sam kwiatek jest mi znany.

Ładne. A i nazwa fajna. Niezła, ciekawe kto wymyślił?

kurcze, podpowiedź jakaś by się przydała, czy to chodzi tu o napój z zawartością alkoholu? Kwiatek wygląda mi jednak niewinnie, he, he…:)

wcale nie taki pospolity (nie liczac bieszczadow oczywiscie).. w moich mini przewodnikach po faunie i florze go nie ma niestety.. zdjecia ladne

Pierwisnki… Kocham te kwiatki… Bałagan w naturze jest najpiękniejszy nieprawdarz

Ale tam pachnie wiosna!

Nie przypuszczałem, że taki „bałagan” ktoś zechce na tapetę, więc nie dałem, ale spróbuję to naprawić…

Trzeba patrzeć ostrożnie.

Zgłoś sie do konkursu na najbloga na http://www.iza-ban.blog.onet.pl

AhA… Żółte kaczeńce na tle niebieskiego lasu… Hmmm… to dopiero coś pięknego…

Świetnie wygląda to zdjęcie jako tapeta!Pozdrowienia dla Szczęśliwych ))

zdjęcia makro to trudne zadanie … ale to mi się podoba no i lubię ten kolor taki słonkowy jak zwiastun lata :) a tak prawdziwie, to ja najbardziej uwielbiam niezapominajki, przypominają mi trzy lata spędzone u babci; gdzie było ciepło, spokojnie i takie łąki niezapominajkowe w okół może kiedyś i tutaj znajdę jedną, więc ładnie się uśmiecham o nią do autora

Dwa na pewno, a pozostałe o ile potrafią patrzeć zezem

Świat właśnie taki jest…

kolory swietne.. ale kompozycja nie do konca nie udana

Moim zdaniem to raczej wiosenne chmury deszczowe. Zresztą tytuł to sugeruje…

ekhem… nie chcę nadużywać uprzejmości, ale jeśli tylko byś mógł, jeśli nie to zrozumiem:), to chciałabym uniżenie prosić o tapetkę z tego zdjęcia. Proszę o pozytywne rozpatrzenie mojej prośby ) Pozdrawiam!!!

nie przeczytałam tytułu :p to przecież nie jest czyste niebo tylko chmury na horyzoncie, z drugiej strony pewnie swieciło słońce i dlatego wydają sie takie granatowe, nieprawdaż? ale ja jestem obserwatorka…

to co stanowi o niesamowitości tego zdjęcia to te niezwykle czyste i niebieskie niebo, takie niby zwyczajne, a jednak niezwykłe:))

Sliczne … uwielbiam zdjęcia …

uważam że zawilce to jedne z najpiąkniejszych kwiatów wiosennych

..tylko proooszę nie mylic narcyzy z żonkilami..;-)…i czy wiesz ze jestes niezawodny?…pozdrawiam serdecznie..))))

..a ja z kolei z przyjemnoscią wracam do zdjec z zeszlego roku…..oglądam je,dusza się raduje a ja sobie mysle..ze niedługo wlaśnie tak znów będzie wyglądał świat…ech…wiosna…a zawilce…patrzą na mnie z ekraniku…a moze tym razem…? się uda narcyzom…dać szansę zabłysnać swym pięknem…… wielokropek….)))…pozdrawiam…

piekne kwaitki, takie naturalne, delikatne, same piekno bije od nich…….

Śliczne zawilce… w moim ogródku z kolei pełno było krokusów, ale w aparacie kliszy brak, więc ich nie uwieczniłam… może w przyszłym roku pozdrawiam.

cuś pięknego,

Wprawdzie slonce zaszlo jak co dzien, ale wrazenie, ktore pozostawilo- jest niesamowite… I wlasnie dlatego zawsze jak tylko bede mogla – tu powroce.