W tych wierzbach nie tylko diabły się sadowią … a gdy odlecą, to w ciszy szumiących łąk emanują z drzew nuty Chopinowskich polonezów, walców i i kujawiaków … Dlatego mnie za gardło coś ściska … i jeszcze z powodu innych wierzb z mojego dzieciństwa ….Wycięto je dwa lata temu do cna w wiosce Kamionna koło Łochowa, gdzie jeździłam kąpać się nad Liwcem, pasać krowy, skakać na siano, jeść miód z pasieki wujka i poić cielaczka przy strudze … i ….tyle jeszcze pięknych wspomnień, że …

Masz rację Julio, typowy polski krajobraz, na takich wierzbach siadują polskie diabły ze starych ludowych podań;)

bardzo nastrojowo… przypominają mi się ciepłe letnie wieczory

… i znów budyniowe niebo nad Tobą i grafitowo-zielone pagórki … Dziwnie piękny świat wyskoczył z Twojego, Czado aparatu !

Gdyby w poblizu mnie były takie widoki…eh, mam nieco inne. Gdyby jednak gdybać, niemniej piękne. Amen.

Ale wiosną zapchniało!Aż normalnie chce się żyć- jak mawiał chomik na reklamie. Właśnie tak się człowiek poczuł.

U mnie tez juz wiosna- tulipany, zonkile… Jest pieknie i kolorowo.

A u mnie zakwitła mirabelka, a jeszcze rano na drzewie były tylko pączki . Z każdym dniem Twoje zdjęcia są coraz bardziej wesołe, świat, który pokazujesz to miła odskocznia od tego w którym muszę tkwić. Pozdrawiam!

Witam!! super fotki pozdrawiam i zapraszm do mnie…http://s-m-o-n-i-k-a.blog.onet.pl/

piękne kolorki :] aż chce się tam być… pozdrawiam. http://artsoul2.blog.onet.pl/

bardziej jesiennie mi się skojarzyło… ale serce i tak się wyrywa ))

Na razie wiosna zawitała tylko do nasłonecznionych, cieplejszych dolin. I wyżej tym bardziej zimowo.

Ja tez chcialabym tam byc !

..powiem, ze szczerze jestem zbulwersowanafaktem obdarowanie Cie zaledwie 2 miejscajuz w przedbiegach pierwszego od dawien dawna jestes dla mnieuff ale pozno ide spacpozdrawiam serdecznieotulajac sie urokiem jakimmnie ponownie tyle ze w dniu dzisiejszymobdarowales

Kurczaki ja już tam chce iść …. nie doczekam się chyba )) pozdrawiam Cię Czado

zaczekamy… pomyślimy…A tym czasem bezwstydnie podpatruję, co nowego. http://www.fotografia-przyrodnicza.art.pl/galeria.php?kat=nowosci&zdjecie=52 – lubię tu zaglądać. Miłego dnia.

Czyli pierwsze pomysły najlepsze… Czy tylko karpackie tereny wchodzą w obiektyw? Reszta Polski innym?Pozdrawiam.

Podejście jak najbardziej zrozumiałe i właściwe dla tego, co owe zdjęcia robi, dla odbiorcy- nie zawsze.

A ja nazywam takie kaleczenie drzew Salix polonica, czyli wierzba polska. Fakt. Jesteśmy przyzwyczajeni do tego widoku, to element naszego krajobrazu. A zdjęcie jest śliczne. Pozdrawiam.

Myśle, że zdjęcia w jakiś sposób ocenzurowane są przez mój stan ducha. Gdy mnie wszytsko cieszy, czarnobiałe zdjęcia wydają mi się ponure, niepotrzebne – wolę kolor. Ale gdy coś mnie przygniata, krzyczące kolory drażnią mnie, są nie na miejscu. Skala szarości wydaje się lepiej ukazywać to co widzę, czuję.

dzięki Czado ) kiedy co wieczór wracam do domu, to z nadzieją, że nie zapomniałeś…to drzewo widziało wiele…

Sprochniale drzewo, a wiosna wkolo zakwita … Tak naprawde podoba mi sie wszystko to, co Pan tu przedstawia i komentuje. Jak mozna sie nie zgodzic, skoro to co czyatm- to sa takze moje poglady i wartosci? Pozdrawiam serdecznie.

Fajny blog.A ja zapraszam na http://www.onnw.70.pl nowe odlotowe forum komputerowe i muzyczne.Zapraszam do zamieszczania na swoim blogu linków do mojego forum każdy kto sie zarejestruje niech napisze do patriots@o2.pl szukamy moderatrów więc rejestruj sie u nas na http://www.onnw.70.pl serdeczniezapraszam i polecam Dodatkowo możesz sie u nas zareklamowac za darmo zapraszam

[*] NSWP

to niewiarygodne jak twoje zdjęcia potrafią wzruszyć…jak zawsze piękne ale wróć do kolorów, dosyć smutku, on też był pogodny…

ale tutaj nikt sie nei spieszyl, kazdy znalazl chwilke na zapalenie swiatelka na chwile modlitwy i zadumy…

No tak, masz rację.Zapomniałem jak kiedyś goniłem do przodu, bo chciałem jak najszybciej być na szczycie, zlecieć w dół, zaliczyć kolejne pasmo. Teraz bardziej interesuje mnie wszystko co jest po drodze. Staram się nie przegapić niczego i nigdy nie jest tak samo, zawsze warto iść. Ale nie czuję się dojrzały, przeciwnie często jestem jak dziecko

Interpretacja… chyba nie jest konieczna… choć może być interesująca. Czasem wystarczą wrażenia, odczucia… jeśli jakieś są…A z tą dojrzałością… często zazdroszczę tym, którzy chodzą po „moich górach” pierwszy raz. Tej ciekawoćci co będzie za następną granią, załomem. Tej radości z każdego nowego widoku.Pozdrawiam

Robisz fantastyczne zdjecia! Gratuluję i pozdrawiam!

Byłam w kwietniu w Bieszczadach i widziałam całe dywany śnieżyczek…cudo!

Ma to w sobie duzo uroku, ale jednak rodzi w sercu smutek…

Otwierające czy zamykające się niebo ?

Ziemia Obiecana?

hejka , chcialabym ci zaproponowac udzial w konkursie na bloga na stronie http://www.serca3.blog.onet.pl … byłąbym ci bardzo wdzięczna