Twoje zdjęcia są nawet bardziej niż niesamowite Jakim sprzętem je robisz? Mi do perfekcji wiele brakuje, także sprzętowo. Mimo wszystko zapraszam do siebie,siostra-natura.blog.onet.pl
Caly dzien mamy wlaczony TV. Myslami jestesmy z Ojcem Swietym i z Polska. Kiedy zobaczylam to zdjecie- nie moglam pomyslec o niczym innym… Zachod slonca i ta cudowna przyroda….Ciemnosc. A jednak wstanie nowy dzien…
Pamietam slodkawy zapach kwiatow, ktorych w rzeczywistosci nie widzialam …wiele lat. I jak mozna nie odwiedzac takiej strony, ktora przypomina to, co juz dawno minelo? Nawet takie wiosenne kwiaty…
Zaglądam tu czasami. Wpisuję sie po raz pierwszy. Lubię Twoje zdjęcia, lubię też czytać, to co piszesz. Szczególnie odpowiedzi na komentarze . Są mi bliskie – tak jakbym widział samego siebie trochę. To zdjęcię akurat mi nasunęło skojarzenie z… laboratorium chemicznym. Oczywiście wiem, że to sople i woda , ale te kształty…. Sam trochę pstrykałem w zyciu. Zaczynałem od smieny maminej, chyba takiej lata 60te, pierwszy moj własny aparat, to Smiena 8M, potem troche na Canonach /wypożyczanych w lokalnym klubie fotoggraficznym w domu kultury/, najwięcej na Zenicie 4 /th chyba/ – nie jestem zawodowcem, ale był to fajny sprzet. Robiłem nim pierwsze fotki nad morzem, jakieś walące sie chaty w kaszubskich wioskach i takie tam… Wracając do komentarzy – same zdjęcia sa bardzo dobre z punktu widzenia laika. Mają klimat. Duszę… Ale .. W moim wypdaku poezja, ktorą czytam ze stronic książki, jest trudna do strawienia, natomiast nabiera ona życia w ustach poety, aktora… Podobnie jest tutaj. Jest zdjęcie, jest klimat. I nagle pojawiają się Słowa. Zatrzymana w kadrze chwila zaczyna żyć. Autor sam zastanawia się nad tym, co stworzył. Przyznaje się do tego, że komentarze są ważne, że bez nich nie można życ. To prawdziwa relacja artysta – odbiorca. Trudno żyć bez pochwał, bez hmm uwielbienia . To próżność chyba, ale jakże kreatywna. Chylę czoła przed talentem. Będę wracał czasami – tak jak wracają Ludzie z Mgly Pozdrawiam
Zdjęcie zrobiłem zacienionym, glębokim potoku w Rymanowie Zdroju – Beskid Niski. Powstały takie małe lodospady.Co doczułości to bardzo trudno coś doradzać. Badzo dużo zależy od pogody ale i aparatu. Ja używam niemal wyłączne FUJI o czułości 400 ASA. Są bardzo uniwersalne w aparacie, który pozwala domknąć przysłonę do Av 32 i czas migawki Tv 1/4000s. Ziarno nie jest duże – robiłem dobre odbitki o boku 35 cm. Do większych powiększeń lepsza byłaby niższa czułość, ale przy gorszym świetle trzeba używać statywu.
ta fotografia jest po prostu piękna. nie wszystkie mnie zachwycały,ale ona jest tak mało bezpośrednia,że aż piękna. chyba,że to moje wymysły.tak czy siak mimo,że wiadomo co ona przedstawia to nie jest tak ewidentne.
Niezwykłe zdjecie. Gdzie mozna takie zrobic?Mam jeszcze pytanie: w jakiej czulosci filmy sie zaopatrzyc na robienie zdjec w bieszczadach w najblizszym czasie?
O takiej porze roku, pięknie gdzie tylko oko powiesić, a jeszcze piękniej gdy i w sercu taka wiosna wita Po długiej i przykrej „zimie” właśnie taką mam wiosnę jak Ją pokazałeś Czado
W Bieszczadach jeszcze sporo śniegu. Pod presją gości bloga, którzy maja serdecznie dość zimy, wstawiłem zdjęcia z Beskidu Niskiego, gdzie jest bardziej wiosennie, ale na nartach ciągle da się pojeździć.Może się kiedyś spotkamy… nie wiem czy w Jaworcu. Jak zobaczysz faceta, powiedzmy w średnim wieku, który nie wypuszcza aparatu z ręki, zatrzymuje się co kilka metrów i gapi na wszystko, przymierza i pstryka, to mogę być ja, choć zmam jeszcze kilku takich ))Pozdr.
no no wiosna sie rozpycha lokciami … mam nadzieje ze bieszczady rownie sniegu pozbawione…. (pewnie zludne)… pozdrawiam serdecznie moze sie spotkamy przez przypadek w jaworcowej bacowce
Widzialam w TV ten krzyz, ktory Pan sfotografowal. I przez sekunde pomyslalam wtedy, ze Pan Czado pewnie tam jest! Teraz widze, ze sie nie mylilam. Pozdrawiam.
Ja takze dolaczam sie do zyczen wielkanocnych, ktore skladaja Panu Internauci. Przede wszystkim zdrowia, radosci z wykonywanej pracy i zdjec- tak pieknych jak obecnie!
Wchodze i patrze ….. i znów wchodze i patrze … nie wiem co sie stalo ale widze od jakiegoś czasu tylko kwadraciki z ixem zamiast zdjęć jak tylko pojawią się moim oczom to powiem co widze …. tym czasem pozdrawiam
Piekne to wszystko! Oj, chcialabym tam przyjechac. Niestety w tym roku pewnie znow nie bede mogla… Prosze jednak o zdjecia tych naszych cudownych miejsc.
Właśnie tę oślepiającą biel chmur i wiosennego, świeżego śniegu chciałem pokazać. Aparat ma ogromne problemy by dobrze zarejestrować tak bardzo kontrastowe sceny.Życie to wędrówka… A ja już cieszę się na myśl, że jutro znów będę na szlaku…
Dzisiaj był piękny wiosenny dzień, a Twoje zdjęcie jest pięknym prezentem dla mnie i wszystkich czekających na słońce, zieloność i ciepły wiatr. Pozdrawiam. Z wielką przyjemnością będę powracała na Twój blog. .
TY ubrałeś te piękne śnieżynkowe kwiaty w zdjęcie. Zatrzymałeś ich drżące jeszcze chłodem kieliszki, by już uchwycić ich wyjątkowość na dłużej. I nie ma tu efemerydy. Jest taka lekka ulotność. Ale to piękno już pozostanie, gdzieś w albumie. A cała reszta – tak masz rację. Otwiera i zamyka się w samym TOBIE. Bo miałeś możność stać tam pośród tej kępki. Hm, co napisałabym gdybym to właśnie JA stała tam pośród tej kępki? Nie wiem. Myślę, że tak samo jak Ty byłabym przekonana, że słowem na pewno tego nie oddam, Tego dźwięku poruszanych w moim sercu dzwoneczków. Niby pierwszych dzwonów na wiosenną porę roku. Na cud, który się rodzi, by oko ludzkie mogło to wypatrzeć. Wiesz? Zazdroszczę Ci tego obrazu, który niesiesz sobie głęboko w sercu. Zazdroszczę Ci tego kadru bardzo.Gdybym stała pośród tej kępki….to chciałabym by ktoś złapał mnie za rękę.
Czy mogłem przypuszczać, widząc cudowne śnieżyce, że Ktoś kiedyś tak o nich napisze? Nawet o tym nie marzyłem… Czułem tylko, że muszę jakoś je skopiować, zabrać ze sobą pozostawiając nienaruszone. Co prawda już wtedy mocniej zabiło serce, jak zawsze gdy coś mnie zachwyci, a ja obawiam się, że nie potrafię tego sfotografować we właściwy sposób, pokazać jakie było naprawdę…A teraz ty przez mizerne okienko mojego kadru widzisz tak dużo. Uczysz mnie patrzeć szerszej, głębiej, pełniej. Co napisałabyś stojąc tam, gdzie ja stałem – wśród setek kęp tych pięknych kwiatów?Z tej lekcji trzeba zapamiętać wszystko.
Tam, gdzie kończy się zima….coś się rodzi. Coś na kształt kropli słońca zanurzonej w śniegowych pozostałościach. Z tej kropli słońca potem rodzi się taki cud, który zamknąłeś w klatce objektywu. A może tak naprawdę to wcale nie zamknąłeś….bo w mojej wyobraźni rozbudziła się chęć zobaczenia czegoś więcej. Więc był to krok do otwarcia się znowu mojej duszy na piękno….które myślałam, że właśnie niczym pył motyli…zniknęło. Jest w tym zdjęciu takie modlitewne niemal natchnienie. Taka rozdzwoniona cisza, której nie chce się kalać niczym – nawet spoglądaniem. Jest w tym zdjęciu intymność poranka. Pochylone glówki niczym głowy kochanków. Jest w tym zdjęciu taki kawał duszy….jakiego dawno nie widziałam. Dziękuję, że mogłam to zdjęcie tak zwyczajnie podglądnąć….Pozdrawiam serdecznie.CiepłoWiosennie.Beth *www.mahtabi.blog.onet.pl
. Są mi bliskie – tak jakbym widział samego siebie trochę. To zdjęcię akurat mi nasunęło skojarzenie z… laboratorium chemicznym. Oczywiście wiem, że to sople i woda 
Po długiej i przykrej „zimie” właśnie taką mam wiosnę jak Ją pokazałeś Czado 
jak tylko pojawią się moim oczom to powiem co widze …. tym czasem pozdrawiam
~Ew.
15 Luty 2011 23:16
Przecudne ujęcia !!
~kyke
18 Listopad 2006 10:04
wczorajszy słońca blask… cudny
~Magia
1 Czerwiec 2006 22:17
płomień…
~siostra-natura
3 Kwiecień 2005 15:11
Twoje zdjęcia są nawet bardziej niż niesamowite
Jakim sprzętem je robisz? Mi do perfekcji wiele brakuje, także sprzętowo. Mimo wszystko zapraszam do siebie,siostra-natura.blog.onet.pl
~Julia
3 Kwiecień 2005 13:38
Piekno …
~UfoEmilka
3 Kwiecień 2005 12:14
zachod slonca wow!!!!
~Violcia
2 Kwiecień 2005 15:57
Te drzewa, te kolory achhh … Ślę pozdrowienia…. wesołe, wiosenne, świerze i nowe w pełnym tego słowa znaczeniu
))) WIOSNA
~To Ja
2 Kwiecień 2005 01:23
Caly dzien mamy wlaczony TV. Myslami jestesmy z Ojcem Swietym i z Polska. Kiedy zobaczylam to zdjecie- nie moglam pomyslec o niczym innym… Zachod slonca i ta cudowna przyroda….Ciemnosc. A jednak wstanie nowy dzien…
~Jad
2 Kwiecień 2005 00:19
to prawda, twoje zdjęcia są coraz bardziej niesamowite- często tu zaglądam, żeby sobie pobyć w innym świecie i pomarzyć…. dzięki Czado
)
~...........................................
1 Kwiecień 2005 22:53
….chciałam ci tylko powiedzieć ze twoje zdjęcia są coraz bardziej niesamowite…….))
~:)
1 Kwiecień 2005 22:45
Zapraszamy na WIELKI KONKURS BLOGÓW! Chcesz wiedzieć więcej?!?! http://www.dsfc.blog.onet.pl ZAPRASZAMY