Twoje zdjęcia /a to które komentuję szczególnie/ przypomniały mi, że przyszedł czas, aby wyruszyć na szlak… muszę wyjechać w góry i pobyć trochę z samą sobą… Dziękuję & pozdrawiam!
Wielkie dzięki Czado, teraz wszystko jasne … to jest to, czego mi brakowało … hmmm Jedne co mnie troszkę poruszyło ( zmartwiło ) a jednocześnie rozśmieszyło to to że nazwałam Twojego towarzysza takim małym czymś, czego brakuje :):) Ale jego naprawdę brakowało Jakże inaczej odbiera się teraz to zdjęcie …. pozdrawiam
Zdjęcia jak zwykle piękne, co wejdę, to jakieś nowe Dla odmiany chcę zaprosić do siebie (tylko-tam.blog.onet.pl) – blog też o Bieszczadach i ze zdjęciami, tylko nie tak pięknymi… ale ja dopiero zaczynam Pozdrawiam!!
Żadnej obrazy nie ma, całkowicie zgazdam się z tym co piszesz. Tak naprawdę to zdjęcie nie było takie. Wyciąłem z niego mojego towarzysza wędrówki i powstała pustka. Podmienię zdjęcie, zobaczysz jak było naprawdę. Chciałem konsekwentnie nie umieszczać zdjęć z ludźmi. Do tego zdjęcia mam szczególny sentyment, bo wykonałem je uszkodzonym aparatem – zepsuł się wyświetlacz w cyfrówce i zdjęcie zdrobiłem „z biodra” prawie nie widząc co jest w kadrze.Wymieniam zdjęcie… i dziekuję za szczerą opinię.
helo Czado podoba mi się Twoje kadrowanie i to jak potrafisz wyłapać to co dla innych jest niewidoczne… ale jeśli chodzi o to zdjęcie, to dla mnie zbyt jasno i biało w prawym górnym rogu …. a do reszty się uśmiecham :):) Mam wrażenie że poprzednie zdjęcie miało swój charakter, ostrość przesłania, tutaj czegoś małego mi brakuje ….. bez obrazy …. pozdrawiam
witaj robisz niesamowite zdiecia!Tez kocham gory i piesze wedrowki.Mam teraz malucha ,ktory jeszcze nie nadaje sie na takie wyprawy dlatego wielkie dzieki za te zdiecia chociaz troche ich teraz mam.Tak cholernie za nimi tesknie……
Hejka masz zajefanego spox blogaska myśle że masz duże szansew moim konkursie na naj blogaska oto adres http://www.marikak.blog.onet.plzgłoś się mam fajne nagrody!!!
mimo wszystko uwazam ze sa zdjecia idealne ale rzeczywiscie to co niesie pamiec wzbogaca kadr… a wracajac do zdjec powalajacych… to sa na tym blogu takie
Nie mam zdjęć idealnych, są lepsze i gorsze. Odbiór zależy od skojarzeń. O żadnym ze swoich zdjęć nie napisałem, że jest powalające. Dla mie jest bezcenne, bo przypomina mi wspaniałą wyprawę, jeden z ciekawszych jej momentów. Nie będę miał okazji zrobić lepszego ujęcia… ot wszystko.
mimo twojego wyjasnienia powiem otwarcie: mi czegos tu brakuje…zdjecie dobre, ale nie powala ale podziwiam umiejetnosci – dobre zdjecie przy takiej pogodzie to rzecz trudna nieslychanie….
Hej;) Jak zawsze chwalę Twoje zdjatka;) A swoją drogą, mimo iż zima daje wiele okazji do robienia świetnych fotek, to mogłaby już sobie iść, dając miejsca kolorowej zimie;) Pozdrawiam!! http://panti-i-scoot.blog.onet.pl
Masz racje…ja też wolę polemizować , niż jeszcze się dogłaszczać…no , ale tym razem jeszcze Cię dogłaszczę, bo nie mam żadnych uwag…daj jakieś kiepskie zdjęcie, to wtedy sobie „porozmawiamy”!!!
Czytałam Twój opis Czado, Jest równie zapierający jak to zdjęcie … Ale są ludzie, którzy choć mają oczy nie widzą …. dziękuje za to że jesteś ……… i dzielisz się ( jak to ują Matthias ) swoja pasja z nami :):)
To była prowokacja . Odpowiadam nie tylko na krytykę, ale doprawdy nie wiem co napisać, jeżeli zdjęcie się podoba. Bo, że się cieszę to oczywiste. Pozdr.
Pustawy? Może masz żle ustawiony monitor? U mnie nia ma żadnego pustego miejsca. Śnieg ten biały na dole ma swoją fakturę , którą wyrzeźbił porywisty wiatr, drzewo wygięło swe konary stawiając mu opór, ciemne tło lasu z przeciwległego wzgórza rozjaśnione jest tumanami niesionego przez wicher śniegu. Można usłyszeć, jego gwizd, poczuć wbijące się w twarz jak szpile grudki zmrożonego lodu… Ale może jest tak, że zobaczyć mogą to ci, którzy przeżyli zamieć śnieżną zapierającą dech w piersiach, zalepiającą oczy śniegiem, przerwacającą człowieka i tak wyczerpującą, że trudno postawić następny krok……i pozostawiajacą wspniałe przeżycia, które każą założyć plecak i iść, gdy tylko nadarzy się okazja.
Dzisiaj wieczorem popełniłem coś dla mnie wyjątkowego. Wyprawa-spacer – jak kto woli – 6 godz. w pięknym śniegu, bez obiektywu. Aparaty, bez protestu zostały w domu. Jak zawsze w takich wypadkach Przyroda wdzięczyła się tak, że „łeb urywa”.
ORION na południowozachodniej części nieba zadawał się opierać swoją tarczę o wzgórze, a mnie wystarczyło sięgnąć ręką by go dotknąć. Gdybym miał aparat i statyw…
Siedzę jak zwyklę zamyślona przed tym pieknymi zdjęciami…dzis nie płaczę….a musze się przyznać, że nie raz uroniłam łzę nad tymi dziełami sztuki…Dzieki Tobie, odkryłam jak pieknę sa Bieszczady…i nie tylko…sama magia przyrody…nigdy nie fotogrofawowalam przyrody…ale chyba czas zaczac…bo te chwile są tak ulotne…choc musze pomyslec…bo czy warto zabierac sie za cos na o czym nie ma sie zielonego pojecia…poczytam…a narazie popatrze…bo to co robisz jest naprawde piekne…oby tak dalej:)Serdecznie pozdrawiam:)Składam rownierz zyczenia na nadchodzące Świeta Wielkanocne…oby jak najwięcej zdrowia, bo bez tego ciężko cos zrobić…spełnienia marzeń i aby ktos Cie oblał wodą w poniedzialek, tak na szczęście. Nina
Kolejna wyprawa trwała 28 godzin – noc spędziłem w górach. Niczego sobie nieodmroziłem … chodziaż zdrowie stracił aparat fotograficzny . Dziękuję za opiekę )))
szkoda ze nie wziales aparatu, wyobrazam sobie jak piekne musialy byc te widoki, nastepnym razem wez, i podziel sie z nami, chociaz dzieki temu ze nie wziales aparatu skupiels sie na odczuwanie, na wlasnych emocjach, a nie na wypatrywaniu piekna….
Z przyjemnością tu zaglądam i chłonę piękno gór które kocham, uczę się patrzenia okiem obiektywu oraz karmię swoją duszę dobrymi wibracjami płynącymi od Pana i Gości tu zatrzymujących się.
Nie zawiodl Pan… Kilka dni tutaj nie bylam, a teraz zobaczylam „panny sniezne” no i ten komentarz. Ma Pan prawo do zatrzymania tego, co Pan widzi – tylko dla siebie. My internauci i tak jestesmy wdzieczni, ze dzieli sie Pan z nami swoimi obrazami i swoim zdaniem. Tak- mysle jak wielu z nas , ze oprocz talentu fotografowania ma Pan talent pisarski. Ujac w slowa badz w obraz – otaczajaca nas rzeczywistosc to sztuka. U mnie w ogole nie ma sniegu.Moze za rok- zima ofiaruje nam troche tego puchu, ktory tak pieknie panoszy sie teraz w Polsce? Poki co, kupilam sobie narty. Pozdrawiam.
Piękne… zachvycające…Ja vidzę na tym zdjęciu pozostałość po człovieku…Same szkielety… pustka… chłód… efekt ludzkiej samodestrukcji…Bravo… Niesamovicie działa na vyobraźnię…
eee widze że wszyscy się zgadzają co do kosmiczności tej fotki… niezwykle udana przyznaję… a przecież to zwykłe stelaże (czy jak to się tam zwie) na siano we mgle… no cóż w końcu Ziemia też jest w kosmosie, bo gdzie indziej, więc i obrazki mogą być kosmiczne… ja zawsze powtarzam – chcesz zobaczyć kosmitę, to spójrz w lustro – a teraz mogłabym wymyślić nowe powiedzenie – chcesz zobaczyć inną planetę, wstań wcześnie rano hehe – …bo jak mniemam to zdjęcie było robione ranopozdrawiam
Gdybyś do tego obrazu ( który jest naprawdę wyjątkowy ) dodał kilka słów o tym np: o kórej godzinie je wykonałeś z jakim nastrojem je odebrałeś …….. myslę że nie zmienił byś jego przesłania a raczej dodał barw
Nie koniecznie pisząc ingerujesz w obraz, musisz zdać sobie sprawę z tego, Czado że jedni, bardziej odbierają obraz a inni słowa … zależy to wprawdzie od wielu czynników, wychowania, przeżyć, ale słowa są równie piękne jak obraz …Więc … czasem warto coś dożucić od siebie , chociażby jedno zdanie … dla tych którzy oglądają obraz ze słów …
Do raczej nie do mnie, ale odpowiem…Bardzo sobie cenię komentarze, pod moimi zdjęciami. Dokładnie wszystkie czytam, niektóre mają znaczny wpływ na to co publikuję i piszę. O tym na co odpowiem decyduje to co mnie poruszy i… prozaiczne… moment, w którym mam czas. Wystrzegam się obszernego pisania o zdjęciach, bo zagłuszyłbym to co w fotografii najważniejsze – obraz. Czasem jednak wbrew temu, dzielę się swoimi odczuciami… nie jestem jednak pewien czy to dobrze, bo zaczynam słowem, uzupełniać czy kreować obraz.
musialas mnie z kims pomylic bo nigdy tutaj nie zagladalam.A swoja droga – dlaczego nie dodajesz do tych fotografii jakichs komentarzy od siebie? To , co czujesz patrzac na nie, co spowodowalo ze je tu zamiescilas. Bo tak – ja mam sie zachwycac kiedy mam dosyc zimy a marze o wiosnie ? pozdrawiam http://magia-julii.blogonet.pl
musialas mnie z kims pomylic bo nigdy tutaj nie zagladalam.A swoja droga – dlaczego nie dodajesz do tych fotografii jakichs komentarzy od siebie? To , co czujesz patrzac na nie, co spowodowalo ze je tu zamiescilas. Bo tak – ja mam sie zachwycac kiedy mam dosyc zimy a marze o wiosnie ? pozdrawiam http://magia-julii.blogonet.pl
U mnie – mam notebooka, biel ładnie lśni, czerni się tylko drzewo na pierwszym planie – pewnie macie inaczej ustawione kolory monitora, u mnie zdjecie jest piękne, mleczna biel jaśnieje na zdjęciu- jaka ciemność?
Zdjecie swietne. Podobaja mi sie te wyraziste cienie na sniegu i ledwo widoczne drzewa zasloniete sniegiem. Jedyne co bym zmienila to ta galazke w prawym gornym rogu gdyz za bardzo odznacza sie na bialym tle i odciaga uwage od reszty. Pozdrawiam
Tak! Ale serce tak przyśpieszyło na widok tego gasnącego światła i nie chiałem pozostać w ciemności, tylko biec na zachod za słońcem, skąpać się jeszcze w jego promieniach, nacieszyć się raz jeszcze jego widokiem. W końcu musiałem pogodzić się z nieuniknionym i zjeżdżałem w dół w ciemnościach płacąc za chwilę marzeń nurkowaniem w zaspach. Oczywiście warto było. Tytuł zdjęcia i moja niejasna wypowiedź okazały się prowokacją, która zaowocowała filozoficznym ujęciem tematu. Całkowicie zgadzm sie z przesłaniem, ale czasem człowiek bywa taki małostkowy, jakby jutro miało nie być dnia… Pozdr.
Zdążyć do tego „lepiej”… Po to żeby było lepiej nie trzeba nigdzie biec… Bo lepiej jest nam w gwiazdach naszego nieba… jeśli to niebo odnajdziemy i zaakceptujemy!!!Pozdrawiam „lepiej”!!!
Czułem podobnie, Ty ująłaś to jednym słowem SPOKÓJ, które najlepiej oddaje nastrój tamtej chwili. -20 st.C absolutna cisza, a za wzniesieniem zachodzące słońce… Tamtego dnia nie zdążyłem go zobaczyć… Pozdr.
Zdjęcie jest niesamowite… jeśli mozna to prosiłbym o wysłanie w dużej rozdzielczości na maila w celu wytapetowania nim pulpitu Mój mail: [email protected]
Jak zawsze ekstraklasa… Obserwuję Twój fotoblog od dawna i naprawdę jestem pod wrażeniem Twoich fotografii, piękne pejzaże, trafiają w mój gust (jakoże uwielbiam naturę).. Ja dopiero się uczę fotografować, ale mam nadzieję, że kiedyś dojdę do takiego poziomu jaki Ty prezentujesz Pozdrawiam ciepło,Mincia (http://fotomincia.blog.onet.pl
Patrząc na ten urywek krajobrazu który nam dałeś, boś Sam poczłonął całą resztę swym wzrokiem …… widzę czystość, jasność, świeży blask piękna miłej niedzieli
hmmm nawet nie wiesz jak się cieszę….bo wiesz zawsze bo burzy wychodzi słońce. Pozdrawiam i trzymam kciuki.P.S …i bardzo dobrze ze nie piszesz wszystkiego lepiej nie zapeszać Pa http://www.achsms.pl
Rzeczywiście, masz świetne oko. Pewnie wynika to z tego, że to mały fragment nieba (zoom ok. 6x), które było gradientowe, jak zawsze. Ale to, że nie ma żadnych niuansów nie jest prawdą. Na moim monitorze widać, że górna częć jest jaśniejsza, a po lewej stronie u góry są żółte pasma. Pozdrawiam.
Nie rozumiem? Jak przesadziłem? Zdjęcie zrobiłem po zachodzie słońca, naprawdę niebo było bardziej czerwone, ale na zdjęciu wyszło trochę blado. Było -20 st.C. Tatry z tego miejsca widać bardzo rzadko bo odlegle są o ponad 100 km. Pozdrawiam i zapraszam
ale rzeczywiscie to co niesie pamiec wzbogaca kadr… a wracajac do zdjec powalajacych… to sa na tym blogu takie 
. Dziękuję za opiekę 
dziękuje
~Berenika
13 Marzec 2005 16:43
Twoje zdjęcia /a to które komentuję szczególnie/ przypomniały mi, że przyszedł czas, aby wyruszyć na szlak… muszę wyjechać w góry i pobyć trochę z samą sobą… Dziękuję & pozdrawiam!
~Violcia
12 Marzec 2005 22:43
I jeszcze jedno… Wielki ukłon w Twoja stronę
„zdjęcie z biodra”Ty naprawdę zdolna bestia jesteś … dalszych takich sukcesów życzę
~Violcia
12 Marzec 2005 22:40
Wielkie dzięki Czado, teraz wszystko jasne …
to jest to, czego mi brakowało … hmmm Jedne co mnie troszkę poruszyło ( zmartwiło ) a jednocześnie rozśmieszyło to to że nazwałam Twojego towarzysza takim małym czymś, czego brakuje 
:):) Ale jego naprawdę brakowało 
Jakże inaczej odbiera się teraz to zdjęcie …. pozdrawiam
~Nieninque
12 Marzec 2005 20:04
Zdjęcia jak zwykle piękne, co wejdę, to jakieś nowe
Dla odmiany chcę zaprosić do siebie (tylko-tam.blog.onet.pl) – blog też o Bieszczadach i ze zdjęciami, tylko nie tak pięknymi… ale ja dopiero zaczynam 
Pozdrawiam!!
~czado
11 Marzec 2005 21:07
Żadnej obrazy nie ma, całkowicie zgazdam się z tym co piszesz. Tak naprawdę to zdjęcie nie było takie. Wyciąłem z niego mojego towarzysza wędrówki i powstała pustka. Podmienię zdjęcie, zobaczysz jak było naprawdę. Chciałem konsekwentnie nie umieszczać zdjęć z ludźmi. Do tego zdjęcia mam szczególny sentyment, bo wykonałem je uszkodzonym aparatem – zepsuł się wyświetlacz w cyfrówce i zdjęcie zdrobiłem „z biodra” prawie nie widząc co jest w kadrze.Wymieniam zdjęcie… i dziekuję za szczerą opinię.
~Violcia
11 Marzec 2005 20:32
helo Czado podoba mi się Twoje kadrowanie i to jak potrafisz wyłapać to co dla innych jest niewidoczne… ale jeśli chodzi o to zdjęcie, to dla mnie zbyt jasno i biało w prawym górnym rogu …. a do reszty się uśmiecham
:):) Mam wrażenie że poprzednie zdjęcie miało swój charakter, ostrość przesłania, tutaj czegoś małego mi brakuje ….. bez obrazy …. pozdrawiam
~UfoEmilka
11 Marzec 2005 11:28
hihihi, a moglo byc i lepiej:)
[email protected]
10 Marzec 2005 11:38
witaj robisz niesamowite zdiecia!Tez kocham gory i piesze wedrowki.Mam teraz malucha ,ktory jeszcze nie nadaje sie na takie wyprawy dlatego wielkie dzieki za te zdiecia chociaz troche ich teraz mam.Tak cholernie za nimi tesknie……
~Królewna
10 Marzec 2005 10:55
Hejka masz zajefanego spox blogaska myśle że masz duże szansew moim konkursie na naj blogaska oto adres http://www.marikak.blog.onet.plzgłoś się mam fajne nagrody!!!