pejzaż

Nie myślałam, że Gorgany są tak niedostępne; dla mnie wędrowca – amatora nigdy w życiu nieosiągalne. Pewnie przy nich Bieszczady to całkiem „ucywilizowany” zakątek górski, choć często spotykam się z opisami, iż to niezaludnione, dziewicze tereny – mam nadziję, że to prawda…i „mierząc siły na zamiary” moimi Gorganami będą Bieszczady, w których jeszcze nigdy nie byłam, a bardzo tego pragnę.

Pewnie takie zdjęcie można zrobić wszędzie ale świadomość, że do najbliższej osady trzeba iść kilkanaście godzin bez szlaku i nie ma żadnej łączności, każe patrzeć na to miejsce inaczej.

Góry jak góry (na tym zdjęciu), ale ten koloryt!

to pewnie nacjonalizm sie we mnie odzywa , gór bym nie odróżnił , ale jak podpisujesz ,że coś jest z Ukrainy to wydaje mi sie brzydsze niż np z okolic Rymanowej.

Aż chce się człowiekowi wygramolić z obfitości magnetycznej kosodrzewiny i iść w nieurodzaj ogołoconego stoku w głębi pejzażu. Tam, gdzie kamienie, rumowiska i czasami tylko sosnowe ” z rzadka ciche grusze siedzą” . A wszystko to dla kontemplowania kontrastów, przelewania z pełnego w próżne …. dla beztroskiego „widzi mi się”…, dla limfy tylko, nie zaś dla krwi krnąbrnej …

cudownie… też by mi było żal

Pięknie jest Mołodzie w tych błękitnych i modrych koralach z kamieni, rozrzuconych na jej zboczach, nanizanych na niewidzialną nitkę pajęczą, zawieszonych na jej smukłej, trawiastej, zielonej szyi.

Bardzo dziekuję za objasnienie…

Lubię tu zagladać…bo przy tych pieknych zdjeciach …jest chwila na wyciszenie…i odpoczynek od zgiełku tego świata:-)www.wiktoria-natalia.blog.onet.pl

A to na dole oczka wodne (czytaj bagienko), czy skałki???

Chcieć pokonać słabość, ciężar plecaka i siłę przyciągania, by dojść na szczyt, na sam wierzchołek, tam gdzie, nic cię już nie goni, a żadna ścieżka nie prowadzi wyżej . I oddychać miarowo, marzyć na jawie, znieruchomieć … a potem posilić się w spokoju i poczuciu wykonanego w połowie zadania. Na koniec dołożyć swoją cegiełkę z kamienia do konstrukcji STOP – THE END, aby się nie wywróciła i trwała dalej dla tych, co po nas tu przyjdą …

Tak, prosimy o trochę opowieści, czy np. są szlaki, czy tylko mapa i kompas, bo gdzieś czytałam , że jest to absolutnie dziewicze ustronie??Czy może jakieś trudne, albo łatwe podejścia??

Tak myślałam,że gdzieś Cię ten księżyc przyciągnął, ale nie przewidziałam, że będziesz relacjonował zza granicy! Jeszcze trochę a utworzymy Twój fanklub. Powinnismy zorganizować jakąś piękną wystawę Twoich zdjęć, tyle ludzi nie wie jakie góry są piękne. Te kamienie na szczycie kojarzą mi się z ołtarzem ofiarnym albo sabatem czarownic. Chyba to o wschodzie najpiękniejsze. Czekam na więcej. Pozdrowienia.