TY ubrałeś te piękne śnieżynkowe kwiaty w zdjęcie. Zatrzymałeś ich drżące jeszcze chłodem kieliszki, by już uchwycić ich wyjątkowość na dłużej. I nie ma tu efemerydy. Jest taka lekka ulotność. Ale to piękno już pozostanie, gdzieś w albumie. A cała reszta – tak masz rację. Otwiera i zamyka się w samym TOBIE. Bo miałeś możność stać tam pośród tej kępki. Hm, co napisałabym gdybym to właśnie JA stała tam pośród tej kępki? Nie wiem. Myślę, że tak samo jak Ty byłabym przekonana, że słowem na pewno tego nie oddam, Tego dźwięku poruszanych w moim sercu dzwoneczków. Niby pierwszych dzwonów na wiosenną porę roku. Na cud, który się rodzi, by oko ludzkie mogło to wypatrzeć. Wiesz? Zazdroszczę Ci tego obrazu, który niesiesz sobie głęboko w sercu. Zazdroszczę Ci tego kadru bardzo.Gdybym stała pośród tej kępki….to chciałabym by ktoś złapał mnie za rękę.
Czy mogłem przypuszczać, widząc cudowne śnieżyce, że Ktoś kiedyś tak o nich napisze? Nawet o tym nie marzyłem… Czułem tylko, że muszę jakoś je skopiować, zabrać ze sobą pozostawiając nienaruszone. Co prawda już wtedy mocniej zabiło serce, jak zawsze gdy coś mnie zachwyci, a ja obawiam się, że nie potrafię tego sfotografować we właściwy sposób, pokazać jakie było naprawdę…A teraz ty przez mizerne okienko mojego kadru widzisz tak dużo. Uczysz mnie patrzeć szerszej, głębiej, pełniej. Co napisałabyś stojąc tam, gdzie ja stałem – wśród setek kęp tych pięknych kwiatów?Z tej lekcji trzeba zapamiętać wszystko.
Tam, gdzie kończy się zima….coś się rodzi. Coś na kształt kropli słońca zanurzonej w śniegowych pozostałościach. Z tej kropli słońca potem rodzi się taki cud, który zamknąłeś w klatce objektywu. A może tak naprawdę to wcale nie zamknąłeś….bo w mojej wyobraźni rozbudziła się chęć zobaczenia czegoś więcej. Więc był to krok do otwarcia się znowu mojej duszy na piękno….które myślałam, że właśnie niczym pył motyli…zniknęło. Jest w tym zdjęciu takie modlitewne niemal natchnienie. Taka rozdzwoniona cisza, której nie chce się kalać niczym – nawet spoglądaniem. Jest w tym zdjęciu intymność poranka. Pochylone glówki niczym głowy kochanków. Jest w tym zdjęciu taki kawał duszy….jakiego dawno nie widziałam. Dziękuję, że mogłam to zdjęcie tak zwyczajnie podglądnąć….Pozdrawiam serdecznie.CiepłoWiosennie.Beth *www.mahtabi.blog.onet.pl
Niesamowicie wygląda ta samotna kapliczka… przepiękne są Twoje zdjęcia, zamierzam wyjechać w sierpniu w Bieszczady i zobaczyc wszystko na własne oczy. Pozdrawiam!
Yoyoyo Niesamowita stronka. Bardzo ladnie piszesz, mysle ze trzebaby to jakos lepiej opublikowac – pomysl nad tym. Wskocz tu i porownaj http://www.achsms.pl a ja tu wkrotce zagladne. Narazka !!!
Pierwsze wrazenie- pustynia… Otchlan czy male wglebienie zasypane sniegiem. I do tego drobna galazka, ktora doskonale kontrastuje kolorem, faktura, polozeniem… Perfekcyjnie.
Oglądałam to zdjęcie rankiem … ale słonko tak bardzo zaglądało w okienko, że nie widać było barwy tego zdjęcia… więc zostawiłam sobie jeszcze troszkę czasu … teraz widzę ciszę i spokój .. zima zasypia psss
Twoje zdjęcia /a to które komentuję szczególnie/ przypomniały mi, że przyszedł czas, aby wyruszyć na szlak… muszę wyjechać w góry i pobyć trochę z samą sobą… Dziękuję & pozdrawiam!
Wielkie dzięki Czado, teraz wszystko jasne … to jest to, czego mi brakowało … hmmm Jedne co mnie troszkę poruszyło ( zmartwiło ) a jednocześnie rozśmieszyło to to że nazwałam Twojego towarzysza takim małym czymś, czego brakuje :):) Ale jego naprawdę brakowało Jakże inaczej odbiera się teraz to zdjęcie …. pozdrawiam
Zdjęcia jak zwykle piękne, co wejdę, to jakieś nowe Dla odmiany chcę zaprosić do siebie (tylko-tam.blog.onet.pl) – blog też o Bieszczadach i ze zdjęciami, tylko nie tak pięknymi… ale ja dopiero zaczynam Pozdrawiam!!
Żadnej obrazy nie ma, całkowicie zgazdam się z tym co piszesz. Tak naprawdę to zdjęcie nie było takie. Wyciąłem z niego mojego towarzysza wędrówki i powstała pustka. Podmienię zdjęcie, zobaczysz jak było naprawdę. Chciałem konsekwentnie nie umieszczać zdjęć z ludźmi. Do tego zdjęcia mam szczególny sentyment, bo wykonałem je uszkodzonym aparatem – zepsuł się wyświetlacz w cyfrówce i zdjęcie zdrobiłem „z biodra” prawie nie widząc co jest w kadrze.Wymieniam zdjęcie… i dziekuję za szczerą opinię.
helo Czado podoba mi się Twoje kadrowanie i to jak potrafisz wyłapać to co dla innych jest niewidoczne… ale jeśli chodzi o to zdjęcie, to dla mnie zbyt jasno i biało w prawym górnym rogu …. a do reszty się uśmiecham :):) Mam wrażenie że poprzednie zdjęcie miało swój charakter, ostrość przesłania, tutaj czegoś małego mi brakuje ….. bez obrazy …. pozdrawiam
witaj robisz niesamowite zdiecia!Tez kocham gory i piesze wedrowki.Mam teraz malucha ,ktory jeszcze nie nadaje sie na takie wyprawy dlatego wielkie dzieki za te zdiecia chociaz troche ich teraz mam.Tak cholernie za nimi tesknie……
Hejka masz zajefanego spox blogaska myśle że masz duże szansew moim konkursie na naj blogaska oto adres http://www.marikak.blog.onet.plzgłoś się mam fajne nagrody!!!
mimo wszystko uwazam ze sa zdjecia idealne ale rzeczywiscie to co niesie pamiec wzbogaca kadr… a wracajac do zdjec powalajacych… to sa na tym blogu takie
Nie mam zdjęć idealnych, są lepsze i gorsze. Odbiór zależy od skojarzeń. O żadnym ze swoich zdjęć nie napisałem, że jest powalające. Dla mie jest bezcenne, bo przypomina mi wspaniałą wyprawę, jeden z ciekawszych jej momentów. Nie będę miał okazji zrobić lepszego ujęcia… ot wszystko.
mimo twojego wyjasnienia powiem otwarcie: mi czegos tu brakuje…zdjecie dobre, ale nie powala ale podziwiam umiejetnosci – dobre zdjecie przy takiej pogodzie to rzecz trudna nieslychanie….
Hej;) Jak zawsze chwalę Twoje zdjatka;) A swoją drogą, mimo iż zima daje wiele okazji do robienia świetnych fotek, to mogłaby już sobie iść, dając miejsca kolorowej zimie;) Pozdrawiam!! http://panti-i-scoot.blog.onet.pl
Masz racje…ja też wolę polemizować , niż jeszcze się dogłaszczać…no , ale tym razem jeszcze Cię dogłaszczę, bo nie mam żadnych uwag…daj jakieś kiepskie zdjęcie, to wtedy sobie „porozmawiamy”!!!
Czytałam Twój opis Czado, Jest równie zapierający jak to zdjęcie … Ale są ludzie, którzy choć mają oczy nie widzą …. dziękuje za to że jesteś ……… i dzielisz się ( jak to ują Matthias ) swoja pasja z nami :):)
To była prowokacja . Odpowiadam nie tylko na krytykę, ale doprawdy nie wiem co napisać, jeżeli zdjęcie się podoba. Bo, że się cieszę to oczywiste. Pozdr.
Pustawy? Może masz żle ustawiony monitor? U mnie nia ma żadnego pustego miejsca. Śnieg ten biały na dole ma swoją fakturę , którą wyrzeźbił porywisty wiatr, drzewo wygięło swe konary stawiając mu opór, ciemne tło lasu z przeciwległego wzgórza rozjaśnione jest tumanami niesionego przez wicher śniegu. Można usłyszeć, jego gwizd, poczuć wbijące się w twarz jak szpile grudki zmrożonego lodu… Ale może jest tak, że zobaczyć mogą to ci, którzy przeżyli zamieć śnieżną zapierającą dech w piersiach, zalepiającą oczy śniegiem, przerwacającą człowieka i tak wyczerpującą, że trudno postawić następny krok……i pozostawiajacą wspniałe przeżycia, które każą założyć plecak i iść, gdy tylko nadarzy się okazja.
Pozdrawiam, Mincia.
Jakże inaczej odbiera się teraz to zdjęcie …. pozdrawiam
~MISIA
23 Luty 2006 19:12
BARDZO łADNE KWIATKI – TAKIE BIAłE BARDZO JE LUBIE
~MISIA
23 Luty 2006 19:11
BARDZO łADNE KWIATKI – TAKIE BIAłE BARDZO JE LUBIE
~Beth
29 Marzec 2005 16:19
TY ubrałeś te piękne śnieżynkowe kwiaty w zdjęcie. Zatrzymałeś ich drżące jeszcze chłodem kieliszki, by już uchwycić ich wyjątkowość na dłużej. I nie ma tu efemerydy. Jest taka lekka ulotność. Ale to piękno już pozostanie, gdzieś w albumie. A cała reszta – tak masz rację. Otwiera i zamyka się w samym TOBIE. Bo miałeś możność stać tam pośród tej kępki. Hm, co napisałabym gdybym to właśnie JA stała tam pośród tej kępki? Nie wiem. Myślę, że tak samo jak Ty byłabym przekonana, że słowem na pewno tego nie oddam, Tego dźwięku poruszanych w moim sercu dzwoneczków. Niby pierwszych dzwonów na wiosenną porę roku. Na cud, który się rodzi, by oko ludzkie mogło to wypatrzeć. Wiesz? Zazdroszczę Ci tego obrazu, który niesiesz sobie głęboko w sercu. Zazdroszczę Ci tego kadru bardzo.Gdybym stała pośród tej kępki….to chciałabym by ktoś złapał mnie za rękę.
~czado
25 Marzec 2005 22:12
Czy mogłem przypuszczać, widząc cudowne śnieżyce, że Ktoś kiedyś tak o nich napisze? Nawet o tym nie marzyłem… Czułem tylko, że muszę jakoś je skopiować, zabrać ze sobą pozostawiając nienaruszone. Co prawda już wtedy mocniej zabiło serce, jak zawsze gdy coś mnie zachwyci, a ja obawiam się, że nie potrafię tego sfotografować we właściwy sposób, pokazać jakie było naprawdę…A teraz ty przez mizerne okienko mojego kadru widzisz tak dużo. Uczysz mnie patrzeć szerszej, głębiej, pełniej. Co napisałabyś stojąc tam, gdzie ja stałem – wśród setek kęp tych pięknych kwiatów?Z tej lekcji trzeba zapamiętać wszystko.
~Kamcia
25 Marzec 2005 18:00
Piękne obrazki! Wpadnij do mnie http://www.kama0103.blog.onet.pl i zostaw komentarza!
~Beth
25 Marzec 2005 15:26
Tam, gdzie kończy się zima….coś się rodzi. Coś na kształt kropli słońca zanurzonej w śniegowych pozostałościach. Z tej kropli słońca potem rodzi się taki cud, który zamknąłeś w klatce objektywu. A może tak naprawdę to wcale nie zamknąłeś….bo w mojej wyobraźni rozbudziła się chęć zobaczenia czegoś więcej. Więc był to krok do otwarcia się znowu mojej duszy na piękno….które myślałam, że właśnie niczym pył motyli…zniknęło. Jest w tym zdjęciu takie modlitewne niemal natchnienie. Taka rozdzwoniona cisza, której nie chce się kalać niczym – nawet spoglądaniem. Jest w tym zdjęciu intymność poranka. Pochylone glówki niczym głowy kochanków. Jest w tym zdjęciu taki kawał duszy….jakiego dawno nie widziałam. Dziękuję, że mogłam to zdjęcie tak zwyczajnie podglądnąć….Pozdrawiam serdecznie.CiepłoWiosennie.Beth *www.mahtabi.blog.onet.pl
[email protected]
25 Marzec 2005 15:13
super kwiatki to fakt widac wiosne:]
~Katilin
25 Marzec 2005 14:08
naprawde prześliczne zdjątka!!!
~mała
25 Marzec 2005 13:02
siemka!sliczne masz te kwiatuszki!oby tak dalej!zapraszam cie na mojego bloga http://www.misia32.blog.onet.plnarQpozdro
~Kala
24 Marzec 2005 18:22
super fotki
:) jestem zachwycona
~czado
24 Marzec 2005 18:05
Na zdrowie!
[email protected]
24 Marzec 2005 17:49
ohhhhhhhhhhhhhh njakie cudowne pejszarze!!!!!!!!!zaraz wypijamy na dwore z drotką
~Justynka
24 Marzec 2005 16:51
Fantastyczne, naprawdę fantastyczne zdjęcia:)
~klaudulka
24 Marzec 2005 16:08
Piekne kwiatuszki. Piekny blog. Zapraszam na mój http://www.wspoolny-nasz.blog.onet.plPozdrówka
~czado
24 Marzec 2005 16:02
Bloga załżyłem korzytając z instrukcji ONETU.Aby się czegoś dowiedzieć o mnie kliknij link „O mnie”
[email protected]
24 Marzec 2005 13:19
ile masz lat ? jestes zawodowym fotografem ?piekne zdjecia ..naprawde masz talent
[email protected]
24 Marzec 2005 13:17
jak zalozyles takiego bloga ?bardzo zaciekawila mnie twoja technika …
~Guziczek
24 Marzec 2005 10:43
„Piękno-to co kochamy”Tak właśnie mogę skomentować twojego bloga. Też chciałabym taki mieć.Mój adres http://www.guzik14.blog.onet.pl
~LesPogrążona
23 Marzec 2005 21:12
Super zdjęcia!! Ale osobiscie żałuję że juz koniec zimy
~Jad
23 Marzec 2005 20:44
Cudo, jestem zachwycona
~Jad
23 Marzec 2005 20:44
Cudo, jestem zachwycona
~Julia
23 Marzec 2005 15:42
Piekne….