Pejzaż

Spóźnione Dobre Życzenia przyjmij proszę, a wraz z nimi dobrego czasu.

Niech Nowy 2009 Rok bedzie piekny, pelen zdrowia i radosci! I niech wreszcie spadnie teraz snieg, abys mogl przypiac narty i pojechac tam, gdzie chcesz. A my spokojnie poczekamy na kolejne fotografie. Pozdrawiam serdecznie i jeszcze swiatecznie!

Udana, świąteczna i noworoczna pocztówka ) … ach, ten cudny Beskid Niski ! Życzmy sobie jeszcze wielu tak cudownych widoków, chwil i wzruszeń w nadchodzącym czasie na Twoim, Waldku, blogu. Niech natchnienie i fantazja Ciebie nie opuszcza. Zdrowia i pomyślności w Nowym 2009 Roku !

Jakże smutne jest to,ze fotografia tak zpowszedniała i traktowana jest troche „per noga”,Twoje pejzarze są godne niejednego albumu!pozdrawiam i dzieki za radość dla oka.mr

dluga droga przed toba

Przekraczając bramę świerków jakby wstępowało się do krainy Królowej Śniegu… pięknie tam Waldku gdzie byłeś. Wycieczka musiała być wspaniała, a świerki robią niesamowite wrażenie – prawdziwe olbrzymy na starży zachwytów.Chciałoby się życzyć Wszystkim takich właśnie Świąt… puchatch, białych, cichych… z mrozem, co szczypie po nosach i z anielską kolędą, co w sercach gra. Lecz najważniejsze, by były to Święta radosne, z bliskimi przy jednym stole. A w Nowym Roku życzę Wam wewnętrznej siły i wszelkiej pomyślności, niech w Waszch sercach miłość zawsze gości.

fajny bloczek wejdz na [trusiaczek.blog.onet.pl] i napisz fajnego komcia a i do ygrania tam 4k lub 6k albo 2k

Jak cudny jest ten świerkowy świat, jak z bajki ) U Ciebie, Waldku, Święta już mają białe tło … a u mnie jeszcze wszystko w jesiennym błocie. Bezkrólewie … pan i władca tej pory roku gdzieś się zawieruszył i błądzi po Beskidzie i Bieszczadach ? Niech więc pada śnieg i przyniesie nam puszystą, bielutką kołderkę na Wigilię i dużo zdrowia, pogody ducha i ciepła rodzinnego. Wszystkiego najlepszego !

Czy to nie przypadkiem Chryszczata? coś mi się te choinki znajome wydają

Jaka piekna cisza na tych fotografiach…warto przystanac i posluchac.Dziekuje Panie Waldku.

smutna to prawda… ludzie nie potrafia patrzec, dostrzegac piekna… kiedys wyrazilam swoja opinie o przeroznego typu pojazdach na gorskich sciezkach i uslyszalam odpowiedz – przeciez to tylko las…

Twoje obrazy i refleksje, Waldku, są jak te polne ścieżki, mchami, trawami porosłe … Docenić ich wartość i piękno mogą tylko ludzie z „tej samej gliny”. Nie daje mi spokoju powiedzenie: ‘perły przed wieprze’ … bo, czy homo erectus pochyli się nad wątłą roślinką ? Nasze gaje i ruczaje nie dla niego … dla niego szum samochodów.Liczy się tylko koryto i genetyczna nieśmiertelność. Tylko czy wieprze na swych kładach zawsze muszą być górą ? Kiedy wreszcie nasze Prawo dostrzeże ten ‘rozjechany’ problem ? Pamiętajmy, że pitekantropus był kanibalem … 8-[[

To bardzo dobrze ,że są ludzie patrzący na przyrode podobnie jak ja.Też zauważam te bezmyślne niszczenie przez ostatnio bardzo modne kłady.Jest to wielki szpan – młodzieńcy na swych szalejacych maszynach są bardziej interesujący.Nie intelekt,wiadmości czy dobre maniery ale byle głośniej,byle szybciej i bez zahamowań .No cóż dom nie zawsze wpaja zdrowe zasady, szkoła od dawna nie wychowuje /bo jak twierdzi ma tylko nauczać/ a telewizja zamula,rozdrażnia i wszystko co najgorsze – a takie ma możliwości szkoda,że nie chce z nich korzystać dla dobra nas wszystkich.Ale dzięki za to ,że jestes,że pokazujesz to co piękne i tak trzymaj.Gratuluje zdjęcie piękne – ja też fotografuje.Wesołych Świąt!!!!!!!!

dziękuję za to cudo…aż nie chce się wierzyć ,że ktoś chce to zniszczyc…..i jeszcze się z tego cieszy.

Ludziom o małych rozumkach i jeszcze mniejszych sercach – chyba trzeba współczuć.Mimo wypchanych portfeli są bardzo biedni…Tylko co z przyrodą?

I jak mozna ominac takie miejsce? Jak nie przystanac? Teraz w szale zakupow, huku megafonowych piosenek swiatecznych, ozdob i zlocen- warto przyjsc tutaj i odetchnac przyroda. Cudowna, piekna, nasza. Dziekuje Waldku- za wszystko. W sumie za caly rok pelen wrazen. Wracam tez do Twojej ksiazki, bo znow zaczynam tesknic za ojczyzna. I tak – kazdego roku ….

wchodzę tu, gdy jest mi źle, dziękuję ci za to, że mam gdzie wchodzić…twoje zdjęcia zawsze wyciszają, uspokajają

Ależ cudowna kolorystyka !Gdzie Ty to wypatrujesz?No wiem,że w Karpatach…Byłby z tego dobry obraz.Pozdrawiam.

Nigdy nie brakuje mi czasu, aby podziwiać dzieła stwórcze, są niepowtarzalne. Zachwycają zapierając dech, wzruszają do łez,cieszą oczy i duszę.Zawsze zastanawiałam się dlaczego Twoje zdjęcia są tak pełne uroku .Po pierwsze to talent, a po drugie,bardzo rzadko pojawiają się na nich ludzie. Człowiek prawie zawsze kojarzy mi się z dewastacją.Potrafi szybko, to co doskonałe ,zmienić w niedoskonałe dzieło ludzkie .Oszpecić swoimi szkaradami najpiękniejsze zakątki .No cóż, postęp wypiera piękno w coraz szybszym tempie ,a szkoda:-((

Niebo cudowne, tajemnicze, zapraszajace do tego, aby przystanac. Tak wiec przystaje …

„.. bo nie ma czasu, czas służy dziś do tego, by zarabiać na coraz więcej czasu wolnego ..”piękne niebo, pełne spokoju. pozdrawiam