….miedzianozłote kobierce, po których brodziłam po kolana szukając kasztanów na ludziki….moje były najładniejsze chociaż prawie takie śmieszne jak smoki z bajek opowiadanych przez mojego tatę….minęło a ciągle we mnie jest….lubię liści dywany od stopami i ostatnie promienie jesieni….luuubię….pamiętać każdą małą chwilę, gdy oczy przymykam taka jesień jest we mnie……

Wywołać uśmiech na smutnej twarzy… to wielkie wyróżnienie. Dziekuję, że o tym piszesz. Pozdrawiam

Te widoki powodują cudowne rozmarzenie jesienia zwłaszcza w dizsiejsze słoneczne niedizielne przepołudnie……….

Drugie zdjęcie jest niesamowite Perspektywa wciąga w głąb, do środka kompozycji … Jakby wnętrze lasu się przybliżało. Tylko patrzeć, jak powieje wiatr i rzuci w obiektyw tuman zwiędłych liści. Piękny obraz !

Piekna polska jesien…….mieszkam za granica (a pochodze z Podkarpacia) i brakuje mi takich widokow. Nie mowie, ze piekniejsze od innych ale poprostu takie „swojskie”. Moje uznanie za jakosc tych zdjec.

Jakiego sprzętu używasz, robiąc swoje zdjęcia? Ja też kocham fotografować. Muszę przyznać, że Twoje zdjęcia robią bardzo pozytywne wrażenie.

Zachwyciły mnie Twoje zdjęcia; nie mogę napaść oczu pięknem, żeby nie powiedzieć, poezja w nich ukryta. Ciepło pozdrawiam. ) Ps. Czy pozwoliłbyś „podkraść” niektóre z nich ? Bardzo bym chciala moc je czasem umiescic na moim blogu. Oczywiscie podając ich autora ? )

Ehhh jakże się cieszę, że tutaj trafiłam…Obejrzałam ile zdołałam strawić…Nacieszyłam oczy…i mogę się położyć…Przepiękne fotografie…Jutro tu wrócę

Po prostu piekne …. Czekam na wiece.Pozdrawiam

ale się rozmarzyłam… taką jesień kocham jestem pod wrażeniem, piękne fotki

„…liść zieleni się i złoci…” pozdrowienia, pięknie!Aś

chyba nic nie ma piekniejszego jesienią niż buki:)

Achhh ten urok tych gór… pozdrawiam serdecznie…

Biegnij dalej, a my razem z Toba! Pozdrawiam bukietem jesiennych lisci!

….jak zawsze czegoś brakuje w tej dziwnej układance…albo płomiennych barw niedostatek, albo szarości zbyt wiele….i czasem przeprosić trzeba za zbyt mało- jak zawsze….tylko nigdy nie wiadomo czy jak zawsze wrócą kolory jesieni?….tym bardziej ,że mnie pierwszy plan rozkojarzył zupełnie…

Piękne są góry jesienią. W przyszłym roku mam zamiar je takie zobaczyć… Pozdrawiam!http://evelka-d.blog.onet.pl

Niesamowite światło…bardzo ciekawe!!

Za tymi tonacjami tęskniłam na początku X w Bieszczadach … Byłam tam za krótko, bo tylko parę dni, by nacieszyć oczy i serce … i nie było tam tak rudo i czerwono, jak na zdjęciach z Beskidu. Bieszczady dopiero powoli zaczynały żółcieć. Nie było jeszcze rykowisk … a potem wszystko zmył deszcz i zatarmosił silny wiatr … i wróciłam do miasta z niedosytem, smutkiem i katarem

piękna kolorowa jesień… szczególnie piękne 3 zdjęcie Bardzo mi się podoba pozdrawiam http://swiatfotografii.blog.onet.pl/

„Już jesień rodzi się w moich oczach. Króluje przez kilka miesięcy i odchodzi.JESTEM JAK JESIEŃzłota, szczera, ciepła, zimna. KOCHAM JESIEŃ Kiedyś przysypie mnie liśćmi. JESTEM JESIENIĄ… Widzę , że przemijam.” Maria Jasnorzewska PawlikowskaPrzepiękne zdjęcia…oglądałam i oglądałam…Jesienne, ale cieplutkie pozdrowienia.

Tych widoków brakuje mi w odległym Lublinie. Przypominają mi one jeszcze niedawne chwile w domu i zdecydowanie dawniejsze czasy podstawówki… Takie kolory miała moja droga do szkoły i nudne lekcje, na których gapiłam się za okno zamiast w tablicę… Będę tu bardzo często zaglądała, gdyż wreszcie znalazłam kawałek domu w tej wielkiej sieci…

i znowu ) ach, Ty nawe pewniet nie wiesz , jak to dobrze widzieć znów taką jesień …

Przyznam, że bardzo czekałam na te widoki.Po obejżeniu Twojej zeszłorocznej jesiennej Wołtuszowej, pragnęłam na żywo zobaczyć jej ognisto-złote drzewa. Tej jesieni plany się nie powiodły… Piszesz „Jak zawsze”… to zapewnienie wystarcza, by uspokoić i pogodzić niecierpliwe myśli. Jeśli nie teraz, to może za rok jesień na rymanowskich wzgórzach, „w realu” zobaczę.A dzisiaj… wirtualnie, z uśmiechem na buzi i szczerą radością, że znowu jest tam tak pięknie Pozdrawiam i dziękuję

” O rudy, rudy, rudy rydz.Jaka piękna sztuka !O rudy, rudy, rudy rydz,A ja rydza szukam …”P.S. Wracam do smaku jajek sadzonych z rydzami z patelni w Wilczej Jamie w Mucznem … delicje !

fajny blog, super zdjecia, zycze powodzenia i zapraszam do mnie http://iwonka-chan.blog.onet.pl/

Przepiękna rodzinka rydzów , mniam , mniam.

nie mogę uwierzyć w to. to jest polska? nie wiedziałam że nasz kraj jest taki przepiękny

… więc powodzenia, Kaiko, na nowej drodze w zdrowiu i radości ) i jeszcze wielu wygranych ‘Maratonów życia’.

Dziękuję Jolu, wysiadłam na tej stacji z wielkim bagazem, bo mam zamiar zostać tu na dłużej. Czuję się świetnie i jestem gotowa na ŻYCIE. Pozdrawiam.

Panie Waldemarze!! – 3:24,43! Dobry wynik!! W takiej kategorii (proszę mnie nie zrozumieć źle). Czy to pierwszy raz ?? Pozdrawiam i Gratuluję!

Wspaniała wiadomość! Gratulacje

GRATULUJE!

Gratuluję, to jest dopiero satysfakcja, ukoronowanie trudu, zmęczenia, wysiłku Rozumiem i wiem jak to jest. Dla mnie bieganie to najlepszy sposób na zrzucenie czarnych myśli i na dobry początek dnia.Pozdrawiam i czekam niecierpliwie na kolejne cuda z gór.

Gratuluje Panie Waldku!!!!No to kiedy Pan pobiegnie w NYC?Najlepszego…..

w przyszlym roku jeszcze raz:)gratulacje

Gratuluję:-)

Gratuluję [bo medal dowodzi iż maraton ukończony ] i podziwiam szczerze.A audycje p.Tomasza pamiętam dobrze.Zrobiły one wiele dobrego dla „zdrowotności” Polaków.Pozdrawiam.

Tajemniczo i melancholijnie…czuję dotyk tej mgły.Cudnie być się w takim miejscu.

Świetne zdjęcia!

przejść….

To jedna z nielicznych oaz piękna wśród masy chłamu w… black czy doom metalu Sam zaraz pędzę do starego buka…http://arctgx.ovh.org/tw/galerie/g4-01.htmlhttp://www.lastfm.pl/music/Autopsy/_/Funerealityhttp://www.lastfm.pl/music/Autopsy/Acts+Of+The+Unspeakable/Death+Twitch

Mgła wspaniała. Tylko trudniej wypatrzeć skrzaty.Czy dobrze liczę, że to już? mam nadzieję, że bieg przyniesie Ci po prostu radość, bez tych wszystkich niepokojów i walki o bycie lepszym.

Tak Ci pozazdrościłam,że za godzinę-spontanicznie-ruszam na sesję nadmorską:). Pogoda przepiękna, zaklinam niebo o cudny zachód i wschód…Mam tylko 24godziny…Ahoj przygodo ! Pięknej pogody Carrmelito, bo widoki murowane…

Nie martw się, sądząc po prognozach na najbliższe dni połoniny przywitają Ciebie ciepłą, złocistą jesienią – tak jak w zeszłym roku… czego serecznie życzę Ja wczoraj wieczorem w akcie desperacji i ogromnej tęskonty niemal spakowałam plecak i nocnym PKS-em chciałam dostać się do Nowego Targu – rano byłabym już w górach. Jednak rozsądek zawładnął porywem serca i nie pozwolił porzucić obowiązków.Teraz siedzę przy monitorze, a byłam bym pewnie na Wielkim Rogaczu… ech ;(Niech słoneczko towarzyszy Ci w wędrówkach, a wiatr z bukami niech nucą wesołe piosenki, jelenie pewnie też swoje trzy nuty dołażą …cichutko zazdroszczę

Już mało czasu pozostało; nie wiem czego życzy się maratończykom,więc: niech Cię nogi niosą do samej mety ! Powodzenia ! Jesteś WIELKI !!!

Piękne zdjęcia, piękna mgła. I jaki klimat… Nie sztuka zrobić zdjęcie przy dobrym świetle, ale we mglistym lesie to co innego.Pozdrawiam i życzę wielu jeszcze takich wspaniałych obrazów

Ooooo!!!!Cóż to za cuda!!!Po raz pierwszy weszłam na ten blog i omal nie oniemiałam z zachwytu.Masz niezaprzeczalny talent do wyszukiwania takich widoków[o technice fotografowania nie wspomnę].Jestem zauroczona.Ja maluję,więc na piękno[w jakiś sposób] jestem wyczulona.Pozdrawiam.

Po raz kolejny swoimi zdjęciami jakbyś czytał w moich myślach, dzisiaj za takimi mgłami tęsknię. U mnie od tygodnia nie świeciło słońce… i dobrze. Szarość pomogła wyciszyć myśli po przygodach lata i przyniosła odpoczynek zachłannym barw zmysłom, pozwoliła też niespiesznie przejść w kolejną porę roku. Chłodne dni sprawiły, że serce już nie „wyrywa tak na przód” – jak to było podczas lata – lecz bije spokojniej i pozwala podumać nad kubkiem gorącej herbaty. W głowie snują się kolejne plany, a mapy cierpliwie czekają, by zabrać je z sobą… może uda się zobaczyć kolorowe buki. I tylko mgieł w tej zadumie mi brakuje, które potrafią tłumić miejskie dźwięki, a w swoich woalach skrywają jesienne tajemnice… tak bardzo wyobraźni potrzebne.Pozdrawaim cieplutko, a na kolejny weekend życzę pogody takiej, jaką lubisz najbardziej

ślicznie. bardzo mi się podoba. pozdrawiam ciepłowww.inna90.blog.onet.pl

Jest tutaj tajemniczosc i jakas tajemnica …

Powodzenia na trasie biegu ) Trzymam kciuki za Ciebie, Czado i za kolegę Poul’a z Ontario, który wczoraj wylądował na Okęciu i także będzie się zmagał z ułomnościami swego ducha i ciała na trasie Maratonu. Jak widać nie tylko nasi i Europa znają tą imprezę. Która to rocznica ? Kto wie ?

Ja tylko tyle: jestem…

Piękne zdjęcia. Ale takie rzeczy trzeba samemu przeżyć i docenić piękno. Mam to szczęście, że kocham naturę i polskie krajobrazy. Najbardziej podobają mi się zdjęcia z pól z kwiatami.Pozdrawiam,13 letnia Iza

Zawsze mnie inspirowałeś.. gratuluję siły wewnętrznej. Wiem że dasz radę i nie jedne buty jeszcze zmęczysz pozdrawiam

Jesteś już bliżej, jak dalej… Dasz radę. Jestem pełna podziwu dla Twoich zdjęć ( to już wiesz ), ale i dla Twojej determinacji… Wspieram Cię całym serduchem.

Zmęczony… Oby tylko fizycznie, bo to minie. Poradzisz sobie!

Twój blog oglądam od kilkulat.. lecz dopiero dziś zdecydowałam się dodać komentarz. Twoje zdjęcia są piękne.. bardzo łatwo utożsamiam się z nimi i Twoimi odczuciami;) Może kiedyś wybiorę się w te okolice żeby zobaczyć Twój wspaniały świat na własne oczy. PS: trzymam kciuki.

Niezwykle chętnie jest oglądać twoją stronę. Rejestrowałaś się do teraz na stronce http://www.wizaz.eu/? Zapowiada się na ciekawe forum!

niesamowite…

Magiczne połączenie – ziemię ogarnia ciemność, podczas gdy niebo płonie..Uwielbiam takie zdjęcia:) pozdrawiam

co nas nie zbaije to nas wzmocni

Z taką determinacją na pewno więc trzymam kciuki

Wieczorne niebo się pochyla by zetrzeć pot z czoła ziemi … Pamiętasz film ” Maratończyk ” ? Oj, będzie ciężko … Jadąc wtedy w Bieszczady, będę trzymać za Ciebie kciuki

Pewnie, ze wytrzymasz! Masz kondycje. Ja wczoraj biegalam, dzisiaj ze mna nie jest najlepiej. A fotografie piekne.

Kolor wieczoru zachwycający!Wytrwałości na maratonie! Sama w tym roku chcę pierwszy raz wziąć udział w maratonie po Kampinosie. Zobaczymy jak to będzie

Nareszcie W Domu Wwtrzymasz, a co, cokolwiek to znaczy! Pozdrawiam!

oczywiscie, bedziemy trzymac kciuki bardzo mocno:)

Niesamowity widok, naprawdę wspaniałe zdjęcia. Pozdrawiam.

Mgliste, wilgotna poświata … biel kamieni odbiera zieleń mchom i rzuca w wodę …

Dorgi Czado, a gdzież Ty bywasz . . .

czy woda jest czysta to trudno orzec ale zdjecia zachwycajace:)

„Z zazdrości ptakom jest samolot” ( jak śpiewa G. Turnał ) lub … alpinista Wspaniały tygiel żywiołów ! I ten magnetyzm skalistych przepaści … prawie czujesz, patrząc w dół, że masz skrzydła …?

Pobłogłosaw dotykiem białych chmur…

Surowość,majestat,piękno…….Pozdrawiam

pierwsze – potęgam

mrocznie, skaliscie i niezwykle wysoko- ptaki to odwazne zwierzeta Ale przeciez to nie one zrobily te zdjecia Gratuluje zdjec, widokow i tej zapartej w sobie zazdrosci ktora zaprowadzila pana na te zapierajace dech w piersiach szczyty pozdrawiam- górzystka

wspaniałe , chciało by sie odetchnąć pełną piersią …

Oj zazdroszczę…

Oddycham tu pełną piersią… Zanurzam się w te obrazy i czuję się tak, jakbym tam była…