chmury, ach te chmury … cudne ! Pozdrawiam Beata.

Jesienią właśnie nad tymi skałami widziałam i słyszałam krążące orły.To było niesamowite,cudowne uczucie…

Troszeczke słoneczka piękne baranki.www.fotokula.blog.onet.pl

Wygladaja jak plonace lasy Kalifornii. Piekne ujecie slonca.

O LOL! Powodzenia w prowadzeniu bloga! Jeśli chcerz wejdź na … … p-h-b.xx.pl

tak czekałam na te zdjęcia… marzę by spotkać początek dnia będąc na górze…

poczuć się jak w niebie …

Jak ująć w słowa?…… Jak opowiedzieć?…..Pytają oczy….-usta pytają….Jak ująć w dłonie puch chmury białej?…Czy strach stopami dotknąć jej całej?…A może w dłoniach zanieść ją komuś?….Może położyć na dłoniach jasnych…Popatrzeć w oczy, których spojrzenietam nie dosięgnie….I w rękach własnych….-zanieść to niebo….Z wyrazami podziwu i szacunku….. Anna

Przez 80% czasu przypominała łódź podwodną ale zdarzały się przejaśnienia

Masz rację – trudno opowiedzieć takie momenty, bo widząc takie piękno człowiekowi zapiera dech w piersiach i odbiera mowę…Dziękuję za piękne zdjęcia, które przywołują wspomnienia… Wpatrując się w nie czuję, że Bieszczady mnie wzywają, wołają … bo przecież rok bez Bieszczad to niespełniony rok, wybrakowany.Z niecierpiliwością czekam na następne zdjęcia

Nie ale blisko dyżurki, z podejscia na Krzemień.

czy to widok z dyżurki pod Tarnicą?

To wlasnie jest RAJ.

Ma pan racje, nic nie zastapi widoku Bieszczad…mimo ze pochode z rejonu Sudeckiego i karkonoskiego jednak bieszczady to najpiekniejsze gory, tam sie czuje wolnosc i spokoj.Gratuluje zdjec! PieknePozdrawiam ALa

Jak milo zobaczyc cudowna zielen traw. Wrocilam z gor, gdzie czerwien skal, wysoka temperatura dolin i samotne wodospady. A tutaj tyle radosci i ochlody! Pozdrawiam!

Już nie mogę się doczekać kiedy znów zobacze ten widoczek na własne oczy :] (niedługo, niedługo…) pozdrawiam serdecznie!!!

Wlasnie kilka dni temu bylam w Jurajskiej Dolinie i na Przełęczy Cieśniawa. Piekna trasa, upal a strumien orzezwia i dodaje uroku.Drzewa oslaniaja, daja cien.Ilez ostow, jakie motyle!Tak malo tam ludzi!Wszyscy leza pokotem jeden na drugim na basenach orawskich, krzycza, laza po sobie, o plywaniu mowy nie ma.Z Siodla Umarla (jakos task) mozna isc od strony Slowacji na grzesia i na Bobrowiec.Dlaczego jestesmy tacy leniwi?Zachecam .

Witaj,jestem pod wrażeniem…Pozwolisz, że trochę ochłonę, a potem się rozejrzę;-)Pozdrawiam serdecznie.

eeech! Jeszcze z trzy tygodnie i też będę przedeptywał te ścieżki.Jak co roku:dzieci z żoną nad Solinę a sam plecak i w góry…

wymarzone miejsce dla Indian i poetów

Oj, Czado ! Bałamucisz nas tymi widokami … i już nie wiem, co jest piękniejsze ? Czy czerwienie, rudości i fiolety października, czy te letnie, słoneczne zielenie na połoninach … ech Zaostrzasz mi apetyt na jesienną „ucieczkę” w Bieszczady.

Panie Waldku!dziekuje, tak wlasnie bylo i tak to pamietam wciaz…Zycze spokojnych nastepnych dwoch tygodni,a wrazen raczej tych zielonych,i wschodow i zachodow i wszystkich innych pieknych por dnia i nocy.

Wspaniale jest odwiedzać Twój blog i móc zobaczyć takie cudne widoki. Przepiękne miejsca i wspaniałe zdjęcia. Jak miło pomarzyć… ))

Nic nie zastąpi takiego widoku…oby takich widoków jak najwięcej…piękne…:)))

Wzruszająco.Tyle odcieni zieleni, tyle odcieni nadziei na bezpośrednie spotkanie z takim widokiem. Dzięki.

czekam na wrzesień, żeby zobaczyć to na własne oczy…

hehe, i znów rzuciło Cię w nasze piękne Bieszczady..

…jak obraz średniowiecznych mistrzów…wszystkie zdjęcia są przecudne. A Bieszczady uwielbiam:)

brak mi słów …

Piękne są te sylwetki samotnych drzew spowitych tajemniczą mgiełką na horyzońcie.Co stworzone przez P.Boga jest piękne!

I jeszcze się pozachwycam tym porankiem, jednym z piękniejszych…I podziękuję za „całokształt” .

przepiękne zdjęcie . cudowny widok

Niebywały ten widok, udał Ci się nadzwyczaj.pozdrawiam

Jej, aż dreszcz mi przeszedł po plecach. Pięknie!

Witajcie Kochani po dłuższej przerwie ! Wakacje , więc rozjeżdżamy się po kraju ( minęłam się z Ameli, która pojechała niedawno w Beskid Sądecki ). Mnie przywiało z Pienin, Radziejowej i Słowackiego Raju. Pozdrawiam wszystkich spotkanych na szlakach cudownych ludzi, spragnionych gór.W Warszawie, po urlopie wraca tęsknota za pięknem natury, za letnimi impresjami … W Rymanowie dzień budzi się w ciepłych barwach, mgły znikają. Pagórki ziewają, przecierają oczy i poprawiają urodę … Jakby ktoś ustawił gigantyczne, mleczne lustro za drugim pasmem wzniesień, w którym odbija się i przegląda wciąż zaspana okolica …

Dech mi zaparlo.Jest piatkowe popoludnie,za oknem zatloczona,zakurzona ulica,halas i nagle…pejzaze karpackie !!! Dziekuje.Osiem lat na „wygnaniu”.Nowy York 11 lipca 7 wieczor.

to sny i marzenia snują się nieśmiało nad ziemią ..

Fajne, takie dwie warstwy. Ogólnie ładnie zdjecia.Pozdrawiam

BYLAM TAM -TAM NAPRAWDĘ JEST PIĘKNIE!POZDRAWIAM! MILO MI BEDZIE GOŚCIĆ CIĘ NA MOIM BLOGU-ZAPRASZAM lusiap@vp.pl blog jedynaczka

jest cudownie…:)))

dołączyć do trupy tego bym chciała )) pozdrawiam

Ładne zdjęcia , podobnie jak szlak górski jest piękny.Szczególnie podoba mi się ostatnie zdjęcie.super….pozdrawiamRobert

Jak milo popatrzec na takie widoki. Wrocilam z gor. Innych, goracych, gdzie nie ma przez rok sniegu ( a temp.w dolinie wynosi 40C). Jestem przy wodzie- ogromnej,pieknej ,dajacej wytchnienie. Zblizam sie w wedrowce do najwiekszych miast. Wakacje trwaja, dom ( ten tutaj i ten tam) bardzo daleko.Pozdrawiam z wielkiej wyprawy!

prześliczne widoki!cudnie uchwycone – podziwiami pozdrawiam

Bóg robi wieczorną inspekcję; już włączył wielki reflektor…Podobne promienie „łaski Bożej”, ale skierowane w niebo (!!!) widziałam ostatnio wcześnie rano. I oczywiście nie miałam aparatu…

Zawędrowałam z blogu Aliny i jestem zachwyconatymi widokami a szczególnie różanecznikami – tomoje najbardziej ulubione kwiaty a nie wiedziałam ,że rosną tam w górach nad strumieniem )….Muszę się kiedyś tamwybrać i zobaczyć ten cud natury a na razie za pięknewrażenia z oglądania fotek bardzo dziękuję )Pozdrawiam serdecznie !

Coś Pięknego! Zachwycające zdjęcia! Wspaniałe spojrzenie na świat!

jednym słowem- pięknie…:)

przysiadam na kamieniu, dłonie chłodzę w strumieniu, by dalej pójść ścieżką w dol… choć tylko wyobraźnią, to dzięki Twoim kadrom, jest tak realistycznie, dziękuję

Ale pięknie!Byłam w Czarnohorze. Raz. I nie było aż tak kwieciście, chociaż pięknie, oczywiście No, ale to był przełom licpca i sierpnia… więc może dlatego.

jak w bajce. tylko usiąść na kamieniu i zachwycać się widokiem…

Tak wspaniale jest zobaczyć to za czym się tęskni mieszkając w mieście. Dziękuję za siły )) Już tylko 2 tygodnie i poleżę na łące i będę oddychać. )) Pozdrawiam

… cudownie, jak w Raju… tyle kwiatów na urodziny – pięknie dziękuję ;DA ja za 2h mam pociąg do Muszyny – trzy tygodnie w zupełnie innym świecie… nareszcie Serdecznie i słonecznie pozdrawiam

Baju, baju…śpij malutka…baju, baju…śnij złociutko…o gwiazdeczkach, zwiewnych chmurkach…ptasich trelach, krasnoludkach…śnij o słonku i księżycu…letnim brzasku,o wietrzyku…

….odrywasz umysł od niepotrzebnych myśli i zachwycony wpół kroku pozwalasz sobie na chwilę zapomnienia, mrużąc oczy chcesz zobaczyć więcej, i jeszcze więcej..bo tyle piękna wokół ,że czas staje w miejscu próbując je oswoić choć na chwilę…..i dla nas dzięki temu również?..dzięki Czarodzieju ;o))

Stoje na drodze i milcze z zachwytu …

…prowadź mnie zielona drogo, a ty wietrze wiej mi wiej…

Dech zapiera!!! Wspaniałe zdjęcia i tem niesamowity nastrój )) Dzięki

a boso tez mozna pozdrawiam milo