Piękne… zachvycające…Ja vidzę na tym zdjęciu pozostałość po człovieku…Same szkielety… pustka… chłód… efekt ludzkiej samodestrukcji…Bravo… Niesamovicie działa na vyobraźnię…
eee widze że wszyscy się zgadzają co do kosmiczności tej fotki… niezwykle udana przyznaję… a przecież to zwykłe stelaże (czy jak to się tam zwie) na siano we mgle… no cóż w końcu Ziemia też jest w kosmosie, bo gdzie indziej, więc i obrazki mogą być kosmiczne… ja zawsze powtarzam – chcesz zobaczyć kosmitę, to spójrz w lustro – a teraz mogłabym wymyślić nowe powiedzenie – chcesz zobaczyć inną planetę, wstań wcześnie rano hehe – …bo jak mniemam to zdjęcie było robione ranopozdrawiam
Gdybyś do tego obrazu ( który jest naprawdę wyjątkowy ) dodał kilka słów o tym np: o kórej godzinie je wykonałeś z jakim nastrojem je odebrałeś …….. myslę że nie zmienił byś jego przesłania a raczej dodał barw
Nie koniecznie pisząc ingerujesz w obraz, musisz zdać sobie sprawę z tego, Czado że jedni, bardziej odbierają obraz a inni słowa … zależy to wprawdzie od wielu czynników, wychowania, przeżyć, ale słowa są równie piękne jak obraz …Więc … czasem warto coś dożucić od siebie , chociażby jedno zdanie … dla tych którzy oglądają obraz ze słów …
Do raczej nie do mnie, ale odpowiem…Bardzo sobie cenię komentarze, pod moimi zdjęciami. Dokładnie wszystkie czytam, niektóre mają znaczny wpływ na to co publikuję i piszę. O tym na co odpowiem decyduje to co mnie poruszy i… prozaiczne… moment, w którym mam czas. Wystrzegam się obszernego pisania o zdjęciach, bo zagłuszyłbym to co w fotografii najważniejsze – obraz. Czasem jednak wbrew temu, dzielę się swoimi odczuciami… nie jestem jednak pewien czy to dobrze, bo zaczynam słowem, uzupełniać czy kreować obraz.
musialas mnie z kims pomylic bo nigdy tutaj nie zagladalam.A swoja droga – dlaczego nie dodajesz do tych fotografii jakichs komentarzy od siebie? To , co czujesz patrzac na nie, co spowodowalo ze je tu zamiescilas. Bo tak – ja mam sie zachwycac kiedy mam dosyc zimy a marze o wiosnie ? pozdrawiam http://magia-julii.blogonet.pl
musialas mnie z kims pomylic bo nigdy tutaj nie zagladalam.A swoja droga – dlaczego nie dodajesz do tych fotografii jakichs komentarzy od siebie? To , co czujesz patrzac na nie, co spowodowalo ze je tu zamiescilas. Bo tak – ja mam sie zachwycac kiedy mam dosyc zimy a marze o wiosnie ? pozdrawiam http://magia-julii.blogonet.pl
U mnie – mam notebooka, biel ładnie lśni, czerni się tylko drzewo na pierwszym planie – pewnie macie inaczej ustawione kolory monitora, u mnie zdjecie jest piękne, mleczna biel jaśnieje na zdjęciu- jaka ciemność?
Zdjecie swietne. Podobaja mi sie te wyraziste cienie na sniegu i ledwo widoczne drzewa zasloniete sniegiem. Jedyne co bym zmienila to ta galazke w prawym gornym rogu gdyz za bardzo odznacza sie na bialym tle i odciaga uwage od reszty. Pozdrawiam
Tak! Ale serce tak przyśpieszyło na widok tego gasnącego światła i nie chiałem pozostać w ciemności, tylko biec na zachod za słońcem, skąpać się jeszcze w jego promieniach, nacieszyć się raz jeszcze jego widokiem. W końcu musiałem pogodzić się z nieuniknionym i zjeżdżałem w dół w ciemnościach płacąc za chwilę marzeń nurkowaniem w zaspach. Oczywiście warto było. Tytuł zdjęcia i moja niejasna wypowiedź okazały się prowokacją, która zaowocowała filozoficznym ujęciem tematu. Całkowicie zgadzm sie z przesłaniem, ale czasem człowiek bywa taki małostkowy, jakby jutro miało nie być dnia… Pozdr.
Zdążyć do tego „lepiej”… Po to żeby było lepiej nie trzeba nigdzie biec… Bo lepiej jest nam w gwiazdach naszego nieba… jeśli to niebo odnajdziemy i zaakceptujemy!!!Pozdrawiam „lepiej”!!!
Czułem podobnie, Ty ująłaś to jednym słowem SPOKÓJ, które najlepiej oddaje nastrój tamtej chwili. -20 st.C absolutna cisza, a za wzniesieniem zachodzące słońce… Tamtego dnia nie zdążyłem go zobaczyć… Pozdr.
Zdjęcie jest niesamowite… jeśli mozna to prosiłbym o wysłanie w dużej rozdzielczości na maila w celu wytapetowania nim pulpitu Mój mail: dexiu@poczta.onet.pl
Jak zawsze ekstraklasa… Obserwuję Twój fotoblog od dawna i naprawdę jestem pod wrażeniem Twoich fotografii, piękne pejzaże, trafiają w mój gust (jakoże uwielbiam naturę).. Ja dopiero się uczę fotografować, ale mam nadzieję, że kiedyś dojdę do takiego poziomu jaki Ty prezentujesz Pozdrawiam ciepło,Mincia (http://fotomincia.blog.onet.pl
Patrząc na ten urywek krajobrazu który nam dałeś, boś Sam poczłonął całą resztę swym wzrokiem …… widzę czystość, jasność, świeży blask piękna miłej niedzieli
hmmm nawet nie wiesz jak się cieszę….bo wiesz zawsze bo burzy wychodzi słońce. Pozdrawiam i trzymam kciuki.P.S …i bardzo dobrze ze nie piszesz wszystkiego lepiej nie zapeszać Pa http://www.achsms.pl
Rzeczywiście, masz świetne oko. Pewnie wynika to z tego, że to mały fragment nieba (zoom ok. 6x), które było gradientowe, jak zawsze. Ale to, że nie ma żadnych niuansów nie jest prawdą. Na moim monitorze widać, że górna częć jest jaśniejsza, a po lewej stronie u góry są żółte pasma. Pozdrawiam.
Nie rozumiem? Jak przesadziłem? Zdjęcie zrobiłem po zachodzie słońca, naprawdę niebo było bardziej czerwone, ale na zdjęciu wyszło trochę blado. Było -20 st.C. Tatry z tego miejsca widać bardzo rzadko bo odlegle są o ponad 100 km. Pozdrawiam i zapraszam
Dziekuje za komentarz. Nic nie wiedzialam o Woltuszowej. W takim razie – to drzewo ma swoja historie i dzieki temu jest jeszcze piekniejsze. Pozdrawiam.
Witam!!! Zdjęcia masz cudowne!! Naprawde gratuluję!! Ja zaczynam swoją przygodę z fotografią. Może dałbyś mi jakieś wskazówki, dla początkujacego fotografa?? Mam Minoltę Dynax 300 i Canona Prima Zoom 80. Jak wykorzystać lepiej możliwości tych aparacików?? Zajrzyj do mnie: http://panti-i-scoot.blog.onet.pl Pozdrawiam!!!
To nie jest zwykłe drzewo. Jest jednym z nielicznych, które pamietają jak w tym miejscu stała cerkiew, była wioska, tętniło życie. Decyzją polityków, politykierów, …czy jak ich tam zwał… wieś wysiedlono, domy spalono, cerkiew rozebrano… Zostało miejsce na mapie – Wołtuszowa.
hej fajny i ciekawy blog . Postaram się częsciej wchodzić. Wejdź na mój i skomentuj naprawde warto – http://www.wiszczu.blog.onet.pl- ( JA TWÓJ SKOMENTOWAŁEM )
Umiejetnosc spostrzegania jest jedna z wazniejszych w zyciu. Tylu ludzi przechodzi obojetnie kolo „zwyklego” drzewa i nie widzi tego, co Pan. Pozdrawiawiam i zycze dobrego dnia!
tym zdjęciem jestem szczególnie oczarowana… tajemnicze, skłaniające do refleksji i zadumy… jestem pełna podziwu dla Twojego talentu fotograficznego! ja także próbuję fotografować, ale tak pięknego zdjęcia jeszcze nie zrobiłam…! Na swoim blogu http://www.moje-musicale.blog.onet.pl dodałam Cię w linkach o nazwie ‘czarownica oczarowana’… pozdrawiam
Chyba od niedawna masz photoshopa i na dodatek dręczy cię jakiś kompleks. Weź dowolne swoje zjęcie użyj filtru wystrzanie, a następnie zobacz w powiększeniu. Dojdziesz do wnisku, że wszystko co tam masz jest wmiksowane. Miłej zabawy
ludziska zapiszcie sobie to zdjatko na dysku a nastepnie powiększcie zobaczycie jakie cuda stworzył autor w photoshopie. dokleja rózne rzeczy do zdjec a póżniej ….great picture………..
Podoba się… Czyli jesteś taka jak ja. Może będąc w tym miejscu zrobiłabyś lepsze zdjęcie… Dla mnie celem jest być, zobaczyć , przeżyć…Zdjęcie, o czym juz pisałem nie jest najważniejsze, robie je po to by nie zapomnieć, wracać, przeżyć jeszcze raz. Staram się uchwycić na nim to co mnie „wzięło”.Pozdr.
Jakie świetne zdjęcie…wydaje się być jakimś tajemniczym, niesamowitym miejscem…no cudo, po prostu czary!! Jesteś mistrzem!!!!Powiem Ci, że ja też interesuję sie fotografią, szczególnie takich zakątków. Ale widze, że mam nauczyciela!! Będe robiła wszystko by moje zdjęcia kiedyś dorównały (A raczej pobiły) twoim. Pozdrawiam
Śliczne zdjęcie, trochę kojarzy mi się z ponurymi „psalmami” zespołów grających muzykę typu dark wave – czyli mroki średniowiecza. Może ten krzyż mnie nieco zmylił. W każdym razie, fotka jest w jakiś sposób tajemnicza i niepokojąca, ale niekoniecznie groźna.Dobry blog – dodałem do swojej linkowni.Tradycyjnie zapraszam na swojego bloga fotograficznego – http://www.dworkin.blog.onet.pl
~violinka
22 Wrzesień 2007 11:12
rewelacja! aż czuje się powiew wiatru i smaganie zadymki
~Camilka(Kamillaa)
27 Luty 2005 13:27
Piękne… zachvycające…Ja vidzę na tym zdjęciu pozostałość po człovieku…Same szkielety… pustka… chłód… efekt ludzkiej samodestrukcji…Bravo… Niesamovicie działa na vyobraźnię…
~UfoEmilka
25 Luty 2005 00:26
zdjecie nieziemskie…
~królowa wilków
24 Luty 2005 13:46
eee widze że wszyscy się zgadzają co do kosmiczności tej fotki… niezwykle udana przyznaję… a przecież to zwykłe stelaże (czy jak to się tam zwie) na siano we mgle… no cóż w końcu Ziemia też jest w kosmosie, bo gdzie indziej, więc i obrazki mogą być kosmiczne… ja zawsze powtarzam – chcesz zobaczyć kosmitę, to spójrz w lustro – a teraz mogłabym wymyślić nowe powiedzenie – chcesz zobaczyć inną planetę, wstań wcześnie rano hehe – …bo jak mniemam to zdjęcie było robione ranopozdrawiam
~basia.m2@op.pl
24 Luty 2005 09:51
~Marion
24 Luty 2005 07:29
Byłeś na Marsie ? Piękna fota ! Uwielbiam takie mroczne i ponure zdjęcia…
~Agatek
23 Luty 2005 23:00
Rzeczywiście sztorm! Nie moge się wprost nadziwić!
~.ja
22 Luty 2005 19:41
jak statki na niebie jak mrowiska w polu :p
~Julia
22 Luty 2005 14:44
Piekne to i wplywa na wyobraznie.
~Violcia
22 Luty 2005 13:48
Jak na planecie skutej lodem … gdzie tylko słychać zawodzący wiatr …….