Archiwum miesięczne

Jest coś bajkowego i bardzo rozczulajacego w tej chatce…Chyba to „sprawka ” kominka

Rzeczywiście, robi się ciepło na sercu od takich widoków … a szczególnie od tej obręczy wypalonej w śniegu na dachu przez wątły komin. Tylko dodać jeszcze kolor nostalgicznej sepii a zakołyszą się świerki. Odezwie się w nich stare, Młodopolskie drewno …

Witam. Czy wyszedłeś z tej chatki czy Cie zasypało i czekasz na wiosnę ?Jestem u Ciebie poraz pierwszy i bedę tu zaglądał. Pozdrawiam serdecznie.

smutne. ale ja mam nadzieję, że u nas też w końcu, jak trochę już ten nasz naród dojrzeje, uda się znaleźć takie miejsca i ludzi, którzy potraktują je jak trzeba. Tymczasem tęskno do legend, które słyszę o nich zagranicznych.Polska pod tymi względami musi się jeszcze wiele nauczyć, nie tylko w górach, w mieście też. Na Zachodzie są np. rowery na ulicy do wypożyczenia – wrzucasz 1euro i jedziesz gdzie chcesz, tam zostawiasz rower w takim samym stojaku z jakiego go wziąłeś…ktoś sobie wyobraża coś takiego obecnie u nas? cała masa ludzi miałaby po domach rowery z promocji, za 1 euro. ;DI chociaż wielu rzeczy z tzw „Europy” się wystrzegam, to jest też kilka, które mogłyby już u nas zagościć.

I jeszcze jedno – polecam utwór Karola Płudowskiego ” Taka piosenka w Gorganach”Być może znasz to… pozdrawiam

Dziękujmy Bogu i ludziom za takich ludzi i nadzieję,że nie wszyscy tacy wymarli… a jednak…Pozdrawiam cieplutko.

Karpaty Ukraińskie…marzy mi się kiedyś wybrać tam na turach..Zdjęcia jak zwykle, Pierwsza Klasa pozdrawiam

Pierwsze zdanie tchnelo radoscia, nadzieja i wiara w czlowieka, nawet tego, ktorego sie nigdy nie widzialo. Drugie- smutkiem i bezradnoscia. Pozdrawiam z kraju wiosny!