Zwyczajnie…

Wspaniałe zdjęcia…. wchodźcie na mój blog http://www.prypec.blog.onet.pl

U nas także rosną te pierwiosnki. Nazywa się ten kwiatuszek: „pierwiosnka wyniosła” i jest wyjątkowo wdzięczny. I wcale się nie wynosi ponad inne.

Pooglądałam, poukładało mi się w głowie, uspokoiło w duszy i tak mam całkiem pogodną niedzielę z łąkami pełnymi kwiatów, które pachną na Pana blogu. Serdecznie i sympatycznie…

mmm… nareszcie taka wiosenna wiosna

tak spokojnie tak prawdziwie……tam gdzie pierwszy promień słońca siadł .tam i zakwitł pierwszy kwiat……..nareszcie wiosna….

No fotki fajne i w ogóle,ale ostatnio się opuszczasz,no wiesz,robiłeś już fajniejsze fotki niż ta….

dla ciebie jak co roku ale dla mieszczuchów niespotykane co to za kwiatki?zdjęcia są super tylko sobie zmieniam na pulpicie w zależnosci od nastroju a zawsze czekam na twoj krótki komentarz bo w nich też jest to coś! pozdrawiammanna

Coś w tym jest… Łapię się na tym, że im coś zwyczajniejsze, pospolitsze, spokojniejsze, tym bardziej mi odpowiada. Nie wiem gdzie mnie to zaprowadzi.

Piękne zdjęcia Panie Waldemarze..:*

Już za pare dni…:) Wtedy też na pewno zrobię jakieś fotki. /:)

Witam Pana serdecznie i wiosennie ))Byłam na spacerze, ale Takich śliczności nie widziałam…Zimniej u nas, muszę troszkę poczekać.Serdecznie pozdrawiam i czakam na więcej Pana pięknych zdjęć:)

Zwyczajnie, ale tak.. świeżo Pozdrawiam

Kwiaty placzą tylko wtedy, gdy nasze lzy radości splywają po ich platkach…usmiechają się nawet wowczas gdy ich nie podziwiamy…..dziela sie swą wonią, mimo, iż przyzwyczajamy się do ich zapachu……zakwitaja w milości i gasną gdy ta odchodzi….ale są przy nas zawsze…..Piękne zdjęcie krajobrazu, ktory wskazuje kojące znaki ciszy

…niezwyczajnie…

wpadłam zobaczyć, co mnie czeka w sobotę, kiedy po raz pierwszy w tym sezonie pojadę na wieś

Powtarzalność zdarzeń. Odczuć. Powtarzalność obrazów. Pewność, że znów zakwitną, chociaż nas nie będzie. Oswojenie, a może tylko obserwowanie przyrody? Czy to Ocean kwiecia, jak ocean na Solaris? czy one wiedzą coś o nas, czy tylko my muskamy z lekka ich ponadczasowe piękno? Czy może być piękno absolutne?Ech (eh?), naszło mnie na filozofię tą ciemną nocą. Pozdrowienia od Roberta Kołodziejczyka z GOPR-u -

Ja bym raczej powiedziała – jak zazwyczaj uroczo… Wszytskim znajomym polecam Twojego bloga…Mama też sie zachwyciła Twoimi zdjęciami

Przepiękne zdjęcia Pan robi… I w dodatku niebanalnie Pan je komentuje… Naprawdę jestem pełna podziwu… Bardzo gratuluję- będę często odwiedzała Pana stronę:) A i wkrótce zapewne zaproszę Pana do pooglądania moich fotografii – bo już powstaje strona:) Pozdrawiam serdecznie.