Kochającym ciszę

to zdjecie ma taki dziwny klimat .. jakby byl to plan filmowy, te swiatlo.

Ostatnio nareszcie pochodzilam sobie po gorach. Z humorem moge powiedziec, ze „do bolu” bo ciezki plecak dal sie we znaki ramionom i kolanom… szczegolnie przy schodzeniu z Wysokiej (Pieniny).Lecz tego, czego bardzo mi barkowalo to tytulowej ciszy (wypad byl „grupowy”) i ciepla promieni zachodzacego slonca, jak na foto powyzszym i tym majowym. Kazdego wieczoru do snu otulala nas mgla lub deszcz nucil kolysanke. Jedank chmurna pogoda miala swoje plusy, dzieki niej na podejsciach bylo rzezko i mniej meczaco … no i nie zalilam sobie zbytnio, ze aparatu nie wzielam. Choc raz, o poranku w chatce pod Niemcowa (Beskid Sadecki) bardzo mi go brakowalo…kiedy to po dwoch dniach szarugi slonce witalo dzien tanczac z mglami nad zielonymi szczytami… i to dla takich wlasnie chwil warto te 0,5 kg dzwigac ze soba, tylko……kondycja licha Pozdrawiam cieplutko… Czarodzieju Marzen P.S. Dawno nie zagladalam do archiwum, ale ilekroc je odwiedzam zachwyt jest tak „czysty” i radosny, jak za pierwszym razem, gdy zawitalam na Twoj blog i ciesze sie ogromnie, ze moze i ja z pieknem, jakie chwytasz obiektywem, spotkam sie „na zywo”. Swoimi fotografiami dajesz sny, dajesz marzenia i chcialoby sie kazde z nich zapamietac, by miec je zawsze przy sobie.P.S.Sorry, ale gdzies uciekly mi polskie literki :/

Zgadzam się z Ewą,to jest serce naszej ziemi.

Bardzio ładne zdjęcia , niejesteś amatorem tylko profesjonalistą . Jakiego aparatu używasz jesli mógł bym wiedzieć ??

Bardzo piękny blog… piękne zdjęcia… jeszcze nigdy nie widziałam tak wspaniałych zdjeć… nie wiedziałam ze jedno spojrzenie na ktores z tych zdjeć uświadnomi mi to co wazne.. ze tak łatwo jest przejść koło tego co jest naprawde piękne… :) zapraszam też do mnie http://www.aghatka1989.blog.onet.pl jesli znajdzie sie czas zapraszam

Super kolory ))

Dziękuję… za dedykację

przepieknie uchwycone zachodzace slonce, a cisza w duszy gra

Zachwycajace kolory, pejzaż wszystko…. i wcale nie musi się wyjeżdżać w dalekie kraje żeby zobaczyć piękno.

Mistrzostwo świata!:)Pozdrawiam!

To zdjęcie jest przecudowne… Naprawdę, nie mogę się na nie napatrzeć )

No i nie mogę się oprzeć , by nie naskrobać tu troszeczkę. Ta fotka to jedna z tych , które kocham.Cisza,spokój, góry,las i jeszcze ten przepieknie ujęty zachód słońca w lesie. Tylko tam być i ……………….. . Pozdrawiam serdecznie.

Przepraszam ale muszę napisać to raz jeszcze – bajecznie! I tyle tam spokoju…I harmonii…Nie zmącone.

Te zdjęcia są przepiękne.Mają duszę i budzą tęsknotę aby tam być.Dziękuję za możliwość przeżywania tego pięknaUmieszczam je stopniowo na pulpicie komputera i są podziwiane przezkorzystających z niegoDziękuję.